ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : พระครูสมุห์ณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
สิ่งที่ผู้รู้สรรเสริญ
ปญฺญวนฺตํ ตถาวาทึ สีเลสุ สุสมาหิตํ
เจโตสมถมนุยุตฺตํ ตํ เว วิญฺญู ปสํสเร.
ผู้รู้ย่อมสรรเสริญคนมีปัญญา พูดจริง
ตั้งมั่นในศีล ประกอบความสงบใจนั้นแล
(ขุ.เถร. ๒๖/๔๑๑)
๔ สิ่งที่ผู้รู้สรรเสริญว่านำพาความสุขมาให้
ผู้รู้ย่อมสรรเสริญคนมีปัญญา เพราะปัญญาทำให้เจริญ
ปัญญาจะทำให้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้อง
ปัญญาจะนำพาไปสู่ฝั่งพระนิพพานได้
ผู้รู้ย่อมสรรเสริญคนพูดจริง
คนพูดจริงเป็นคนซื่อตรง ไม่คดค้อม ไม่หลอกลวง
เป็นคนจริงใจ ซื่อสัตย์ มีวาจาน่าเชื่อถือ
ผู้รู้ย่อมสรรเสริญผู้ตั้งมั่นในศีล
เพราะศีลทำให้สงบกาย วาจา
คนมีศีลจะไม่เบียดเบียนใคร ไม่รังแกใคร
อยู่ใกล้ใครก็ร่มเย็น มีแต่ความปลอดภัย
ผู้รู้ย่อมสรรเสริญผู้หมั่นทำ ภาวนาทำ ใจให้สงบ
เพราะความสงบใจเป็นสิ่งมีค่ากว่าสิ่งใด
ความสงบจะก่อเกิดความบริสุทธิ์ของใจ
พัฒนาใจสู่ความหลุดพ้นจากกองกิเลสทั้งปวง
ผู้รู้จึงสรรเสริญการมีปัญญา การพูดจริง การมีศีล
และการหมั่นทำภาวนาให้ใจสงบ
ผู้รู้จะทุ่มเทฝึกฝนใน ๔ สิ่งนี้ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
กระทั่งใจมีความบริสุทธิ์ มีสุขอย่างเปี่ยมล้น พ้นบ่วงมาร
ก้าวถึงฝั่งพระนิพพานอันเป็นบรมสุข
