นิทานอีสป เรื่อง ชายเลี้ยงแกะและสุนัขป่า
ผู้แต่ง : อีสป
ชายเลี้ยงแกะเดินเข้าไปในป่าและพบเห็นสุนัขป่า จึงเก็บเอามาเลี้ยงไว้จนเติบใหญ่ เมื่อสุนัขโตขึ้น ชายเลี้ยงแกะจึงสอนให้มันแอบไปขโมยลูกแกะของคนอื่นมาเป็นของตน เพื่อเพิ่มจำนวนฝูงแกะของตนให้มากยิ่งขึ้น
สุนัขป่าได้ทำตามคำสั่งของชายเลี้ยงแกะทุกครั้ง จนพิสูจน์ได้ว่ามันมีความสามารถและเรียนรู้ในสิ่งที่เขาสอน อีกทั้งเชื่อฟังเป็นอย่างดี
อยู่มาวันหนึ่งมันอยากจะกินแกะที่ขโมยมากจากเพื่อนบ้าน แต่ก็มิได้ทำจึงพูดกับชายเลี้ยงแกะว่า
"ท่านๆ ท่านให้ข้าไปขโมยแกะของเพื่อนบ้านมาเยอะแยะมากมายแล้ว หยุดบ้างเสียเถอะ"
"ยังไม่ได้ หากเจ้าไปขโมยมาให้ข้า ข้าก็จะมีแกะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และมากที่สุดในหมู่บ้าน หากแกะของพวกเพื่อนบ้านเป็นของข้า ข้าคงรวยกว่านี้แน่ๆ"
"หยุดเถอะ หากวันใดมีคนมาขโมยแกะของท่านไปหมดฝูง ท่านเองจะรู้สึกอย่างไร ข้าเชื่อว่าคนที่ถูกขโมยแกะไปก็คงเสียใจเหมือนกัน ท่านจงระวังแกะของท่านด้วยเถอะ บางทีอาจจะหายยกฝูงเหมือนคนอื่นๆ ก็เป็นได้"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ผู้ที่คดโกงผู้อื่น ผู้นั้นมักไม่เจริญก้าวหน้า
:: พุทธภาษิต ::
อิเธว นินฺทํ ลภติ เปจฺจาปาเย จ ทุมฺมโน
สพฺพตฺถ ทุมฺมโน พาโล สีเลสุ อสมาหิโต.
คนเขลา ไม่มั่นคงในศีล ถูกติเตียนในโลกนี้ และละไปแล้ว
ย่อมเสียใจในอบาย ชื่อว่าย่อมเสียใจในที่ทั้งปวง.
(สีลวเถร) ขุ. เถร. ๒๖/ ๓๕๘.
