ทำไมเราถึงเป็นคนดีคนเดียวไม่ได้ ?

        บางคนบอกว่า เป็นคนดีเงียบ ๆ คนเดียวก็พอแล้ว ไม่เห็นต้องไปชวนใครทำดีให้ยุ่งยากเลย เพราะการชวนคนทำความดีเป็นสิ่งยาก แถมบางครั้งก็โดนต่อว่ามาอีก เช่น ไปบอกเพื่อนไม่ให้ดื่มเหล้า หรือบอกเพื่อนว่าอย่าเจ้าชู้ ก็จะโดนเพื่อนพูดสวน พูดแซวใส่ ฯลฯ

       แต่หากมาดูความจริงแล้ว ถ้าเรายิ่งไม่ชวนใครทำความดี ไม่ชวนคนเลิกอบายมุขเลย สุดท้ายคนที่เดือดร้อนไปด้วยก็คือตัวเราเอง เพราะสุดท้ายเราจะแวดล้อมไปด้วยคนผิดศีล คนคดโกง คนโกหก คนเจ้าชู้ คนติดพนัน คนติดเหล้า ซึ่งเวลาเราจะออกไปไหน ก็ต้องคอยระแวดระวังว่า ขโมยจะขึ้นบ้านไหม คนเมาจะขับรถชนเราไหม วันไหนมิจฉาชีพจะแฮ็กข้อมูลเราแล้วโอนเงินออกจากบัญชีธนาคารเราทั้งหมดไหม โดยหาใครรับผิดชอบไม่ได้อีกด้วย

        ฉะนั้น การชักชวนคนทำความดีเป็นสิ่งจำเป็นมาก แม้จะยากเราก็ต้องทำ เพราะถ้าเราไม่ทำหน้าที่กัลยาณมิตร จะทำให้คนผิดศีลผิดธรรมมากขึ้นไปอีก แล้วโลกมนุษย์ก็จะวุ่นวายจนไม่น่าอยู่เลย

         ที่สำคัญ คนอื่นยังชวนเราไปดื่มเหล้าได้ ชวนไปเที่ยวกลางคืนได้ หรือชวนเราทำสิ่งไม่ดีตั้งหลายอย่างได้ แล้วทำไมเราจะชวนคนทำความดีบ้างไม่ได้ ซึ่งหากเราชวน เราก็จะได้ฝึกพัฒนาดวงปัญญา ได้ฝึกการใช้ศิลปะในการพูด ฝึกความอดทน ฝึกหลาย ๆ อย่าง ซึ่งเป็นการทำให้บารมี ๑๐ ทัศ ของเราค่อย ๆ เต็มบริบูรณ์ เหมือนการสร้างบารมีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ ทุกชาติท่านก็จะชวนคนทำความดีตามท่านไปด้วย เพื่อให้คนหมดกิเลสและนิพพานไปพร้อมท่าน