เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา
พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)
วันอาทิตย์ที่ ๒๑ เดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
วันออกพรรษาปีนี้ ตรงกับวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖ ซึ่งก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน คือวันที่ ๑๐ ตุลาคม เป็นวันมหาปวารณา วันสุดท้ายของพรรษา ซึ่งมาพ้องตรงกับวันคล้าย วันเกิดครบรอบ ๑๑๙ ปี ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ซึ่งเหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วันเท่านั้น ก็จะถึงวันนั้นเราน่าจะทำอะไรให้พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านดีใจ และกราบเรียนให้ท่านทราบด้วยใจในวันนั้น
สิ่งที่ท่านจะปลื้มปีติก็มีอยู่แค่เรื่องสองเรื่องเท่านั้น ที่เป็นเรื่องสำคัญ คือ การปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งท่านจะดีใจมาก เพราะท่านเกิดมาเพื่อฟื้นฟูวิชชาธรรมกายให้หวนคืนมาอีกครั้งหนึ่ง ให้มนุษย์ทุกคนในโลกได้ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ ตอนนี้ชาวโลกยังไม่ค่อยจะรู้ว่า ในตัวของเขามีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกอยู่ภายใน เพราะยังไม่มีใครไปสื่อสารให้ได้รับทราบ ถ้าเขาละจากโลกนี้ไปโดยไม่พบพระธรรมกายในตัว หรืออย่างน้อยไม่ได้ยินคำว่า ธรรมกาย ก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดายโอกาสสำหรับเขา ซึ่งเขาจะไม่พลาดโอกาสก็ต่อเมื่อมีผู้ไปบอก ซึ่งผู้ที่จะไปบอกนั้นจะต้องเข้าถึงพระธรรมกายในตัว จะได้เป็นพยานในการบรรลุธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และการรื้อฟื้นวิชชาธรรมกายให้หวนกลับคืนมาใหม่ของพระเดชพระคุณหลวงปู่
เพราะฉะนั้นโลกกำลังรอคอยความหวัง ลูกทุกคน คือ ความหวังของโลก อย่างที่บอกไปแล้วว่า สิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ อยากได้ยินได้ฟังในวันที่ ๑๐ ตุลาคมนี้ คือ การที่ลูก ๆ ทุกคนได้เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งก็หมายถึงว่า โลกก็จะได้รับรู้ในสิ่งนี้ด้วย
ดังนั้นเวลาที่เหลืออยู่นี้ ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ดี ในช่วงที่เรายังแข็งแรง ปลอดกังวล บ้านเมืองยังอยู่เย็นเป็นสุข อากาศกำลังสดชื่น ไม่ร้อน ไม่หนาว ไม่อ้าว ให้ขยันทำการบ้านที่หลวงพ่อให้ไว้ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา และปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ ซึ่งวิธีการปฏิบัติธรรมนั้น ถ้าเรามาปฏิบัติธรรมกันบ่อย ๆ ในวันอาทิตย์ หรือขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ หรือตามสถานที่ปฏิบัติธรรมต่าง ๆ ตลอดจนได้ฟังเรื่องราวการปฏิบัติธรรมจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ที่เพื่อนสหธรรมิกของเราได้แบ่งปันประสบการณ์การปฏิบัติธรรมมาเล่าสู่กันฟัง สิ่งเหล่านี้มีคุณค่าสำหรับเรา เพราะเราจะได้สำรวจตรวจตราดูว่า เรามีประสบการณ์พ้องกันตรงไหน แล้วเขาแก้ปัญหาอย่างไร ก็ให้ใช้วิธีการอย่างนั้นในการแก้ไข ซึ่งก็ไม่หนีหลัก คือ หยุด นิ่ง เฉย หรือใจหยุดนิ่ง ๆ อย่างสบาย ๆ เราก็จะเข้าถึงได้
ดังนั้นให้ชิงช่วงโอกาสที่ดี ๆ นี้เอาไว้ ให้ปฏิบัติธรรมมาก ๆ ควบคู่กับภารกิจประจำวันที่เราต้องทำมาหากิน ต้องเรียนหนังสือ ต้องดูแลครอบครัวอะไรต่าง ๆ เหล่านั้น ถ้าทำกันอย่างจริงจังแล้ว เวลาที่เหลืออยู่นี้เหลือเฟือที่เราจะเข้าถึงธรรมได้ ซึ่งถ้าเราได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาจะเห็นว่า มันจะมีช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อจากคนที่ไม่เห็นธรรมมาหลายปี โดยใช้วิธีการต่าง ๆ แต่เมื่อทำใจถูกวิธี ถึงเวลาที่จะเข้าถึงธรรม แวบเดียว แค่ ๕ นาทีเท่านั้น ก็เข้าถึงธรรมได้
เพราะฉะนั้นเหลือเวลาอีก ๒๐ วันนี้ ก่อนที่จะถึงวันคล้ายวันเกิดหลวงปู่ของเรา ซึ่งมาพ้องตรงกับวันมหาปวารณา ให้ขยันนั่งธรรมะให้ดีทีเดียว เรามีสิทธิ์เข้าถึงธรรมนะลูกนะ แล้วในวันที่ ๑๐ ตุลาคม เราจะได้กราบเรียนให้พระเดชพระคุณหลวงปู่ ให้ท่านได้ปลื้มอกปลื้มใจ ชื่นอกชื่นใจ แม้ท่านจะละสังขารไปแล้ว แต่วิชชาธรรมกายก็ขยาย เราก็จะได้สืบทอดเจตนารมย์นี้ต่อไป ซึ่งจะเป็นทางมาแห่งบุญบารมีของเรา และจะทำให้เรารู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในวิชชาธรรมกายกันนะลูกนะ
