เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา
พระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ
(หลวงพ่อทัตตชีโว)
วันอาทิตย์ที่ ๒๙ เดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๔๕
ถ้ามีผู้ตั้งคำถามว่า เราเวียนว่ายตายเกิดมานานขนาดไหน ในเบื้องต้นคงตอบว่า เราเกิดกันมานับภพนับชาติไม่ถ้วนแล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุปมาว่า ชาติเริ่มต้นที่เป็นมนุษย์ของเรา ถ้ามีใครเก็บรวบรวมกระดูกของแต่ละคนเอาไว้จนกระทั่งชาติบัดนี้ คงกองสูงเป็นภูเขาลูกโต ถ้ามีใครเก็บน้ำตาของเราที่เสียไปในแต่ละชาติจนกระทั่งบัดนี้ ก็มากกว่าน้ำทะเลในมหาสมุทรทีเดียว
ถ้ามีผู้ตั้งคำถามว่า เราเวียนว่ายตายเกิด มานานขนาดไหน ในเบื้องต้นคงตอบว่า เราเกิดกันมานับภพนับชาติไม่ถ้วนแล้ว พระสัมมา-สัมพุทธเจ้าทรงอุปมาว่า ชาติเริ่มต้นที่เป็นมนุษย์ของเรา ถ้ามีใครเก็บรวบรวมกระดูกของแต่ละคนเอาไว้จนกระทั่งชาติบัดนี้ คงกองสูงเป็นภูเขาลูกโต ถ้ามีใครเก็บน้ำตาของเราที่เสียไปในแต่ละชาติจนกระทั่งบัดนี้ ก็มากกว่าน้ำทะเลในมหาสมุทรทีเดียว
ที่สำคัญก็คือบางชาติที่เราเกิดมา ถ้าไม่เจอกัลยาณมิตร คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ หรือไม่เจอผู้มีบารมีแก่กล้าอย่างพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ อย่างคุณยายอาจารย์ หรืออย่างพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย โอกาสที่เราจะทำบาปนั้นมีมากเหลือเกิน ใครที่พลาดไปทำความชั่วแล้วไปเกิดในอบายภูมิ โอกาสที่จะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกก็แสนยากเหลือเกิน
สร้างบารมีแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
พระพุทธองค์จึงทรงเตือนมนุษย์ให้เร่งสร้างบารมี อย่าประมาทในการสร้างความดี แม้เราจะสร้างบุญบารมีมาตลอดชีวิต แต่เพราะบาปที่เคยทำพลาดไว้ในอดีต ในส่วนที่ยังไม่ได้ให้ผลยังมีอีก จะตามมาทันเมื่อไรก็ไม่รู้
แม้แต่ท่านสุเมธดาบสพระโพธิสัตว์ได้รับพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีปังกรว่า อีก ๔ อสงไขย แสนมหากัปในอนาคตกาลภายภาคเบื้องหน้า จะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในระหว่างสร้างบารมีอยู่นั้น พระองค์ก็ยังพลาดไปตกนรกบ้าง ไปเกิดเป็นเปรตบ้าง ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานบ้างก็มี นับประสาอะไรกับพวกที่ยังไม่เคยมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดมาพยากรณ์ให้เลย เพราะฉะนั้น ประมาทไม่ได้ ต้องเร่งสร้างบุญบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป พร้อมกับแก้นิสัยที่ไม่ดีต่างๆ แม้เพียงเล็กน้อยให้หมดไป
มนุษย์เรานี่ เวลาที่จะแก้นิสัยไม่ดีแต่ละอย่างไม่ใช่เรื่องง่าย บางทีใช้เวลาแก้เป็นปี เป็นสิบปี หรือตลอดทั้งชาติ ก็ยังไม่รู้จะแก้กันหมดหรือไม่
นิสัย คือโปรแกรมประจำตัวของเรา ใครนิสัยไม่ดี มีช่องมีโอกาสก็จะทำเรื่องไม่ดี ส่วนใครที่นิสัยดีอยู่แล้วมีช่องมีโอกาสก็จะทำความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป เพราะฉะนั้น ถ้าจะแก้นิสัยไม่ดีให้หมดไปมีทางเดียว คือต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการทำความดี
คุณยายอาจารย์ ต้นแบบการสร้างบารมีแบบเอา ชีวิตเป็นเดิมพัน
คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เข้าวัดตั้งแต่อายุ ๒๙ ปี ท่านทุ่มชีวิตฝึกตัวเอาชีวิตเป็นเดิมพันในบุญทุกเรื่อง
ตั้งแต่ตอนจะออกจากบ้านไปแสวงหาธรรมะ ก็เอาชีวิตเป็นเดิมพัน จากลูกสาวชาวนาก็เสี่ยงชีวิตเข้ากรุงเทพฯ ที่แสนจะอันตราย
เมื่อถึงคราวการนั่งสมาธิก็นั่งแบบทิ้งชีวิต ฝึกกับพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำมาเป็นสิบๆ ปี
ครั้นมาสร้างวัดพระธรรมกายให้พวกเราก็ทุ่มชีวิตสร้างวัด ทั้งๆ ที่มามือเปล่า มีเงินเพียง ๓,๒๐๐ บาท แต่ท่านเอาสังขารตัวเองมาเป็นเดิมพันในการสร้างบารมี
เพราะฉะนั้น ท่านจึงได้บารมีทั้งส่วนหยาบ คือ เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างบุญ และบารมีส่วนละเอียด คือบุญที่เกิดขึ้นมาอย่างพิเศษ เป็นบุญที่ประณีตและมีคุณภาพสูงเกินกว่าจะเรียกว่าบุญ แล้วมีฤทธิ์เป็นพิเศษที่จะส่งผลให้แก้นิสัยที่ไม่ดีๆ ที่ฝังลึกๆ ในใจ
คุณยายทำให้พวกเราดูเป็นต้นแบบกันตลอดชีวิตของท่าน ตั้งแต่เข้าวัดเมื่ออายุประมาณ ๒๙ ปี สร้างวัดจนกระทั่งลาโลกเมื่ออายุ ๙๒ ปี ขนาดนั้นท่านยังบอกว่า มีเรื่องที่ต้องสร้างบารมีให้เพิ่มพูนยิ่งๆ ขึ้นไป เพื่อจะแก้นิสัยที่ยังไม่ดีที่ยังไม่หมดอีก
หลวงพ่อธัมมชโย ทายาททางธรรม ต้นแบบการสร้างบารมีแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
เรามีบุญมาก ที่ได้มาเจอครูบาอาจารย์ ผู้เป็นยอดกัลยาณมิตรของโลกอย่างคุณยาย แต่วันนี้คุณยายของเราละสังขารไปแล้ว พวกเรา ที่มาวัดในภายหลังนี้ ไม่ได้เจอคุณยาย ก็ไม่ต้องเสียใจ ถ้าอยากจะรู้ว่ายายเอาชีวิตเป็นเดิมพันอย่างไร ก็ดูที่ทายาทของท่าน คือพระเดชพระคุณ หลวงพ่อธัมมชโย ท่านถอดแบบของคุณยายให้เราได้เห็นชัดๆ ด้วยตาเนื้อ ท่านก็สร้างบารมีแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาตลอดเหมือนกัน
ผลจากที่คุณยายเคี่ยวเข็ญ พระเดช พระคุณหลวงพ่อ วันนี้ เราก็ได้เห็นธาตุแท้ของผู้ที่เข้าถึงวิชชาธรรมกายแล้วว่าเป็นอย่างไร ขนาดถูกใส่ร้ายป้ายสีต่างๆ นานา แต่ว่าความท้อ สักนิดหนึ่งไม่เคยปรากฏให้ใครเห็น เป็นคนอื่นถ้าเจออย่างนี้อาจจะเลิกสร้างบุญบารมี หนีเข้าป่าไปแล้วก็ได้ แต่ท่านไม่เป็นอย่างนั้น แม้จะมีภัยรุมล้อม สุขภาพก็ไม่ค่อยดี แม้ป่วยกาย แต่ใจไม่ยอมป่วยด้วย ท่านตั้งใจจะทำให้เป็นแบบแผนให้กับลูกๆ หวังจะให้แบบแผนการสร้างบารมีแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันนี้ ทิ้งเอาไว้ให้นักสร้างบารมีรุ่นหลังได้กล่าวขาน ได้ยึดมาเป็นต้นแบบ
เดิมที มหาธรรมกายเจดีย์ที่จะใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของชาวโลก ยังสร้างไม่เสร็จ ท่านก็ชวนพวกเรามาสร้างจนเสร็จ
งานสลายร่างคุณยายผู้เป็นครูบา-อาจารย์ของท่านยังไม่ได้จัด ท่านก็นิมนต์พระมาจากทั่วประเทศ มาสวดพระอภิธรรมบำเพ็ญกุศลให้คุณยายกว่า ๑ ปี แล้วก็ลงมือจัดงานสลายร่างให้คุณยายอย่างดีเลิศ แบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันจนเสร็จ
และทุกคืนก็เข็นสังขารมาเล่าธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้เราฟังที่โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันฯ เพื่อจะให้กำลังใจลูกๆ สร้างบารมีต่อไป
บนเส้นทางการสร้างบารมีนี้ ถ้าไม่มีต้นแบบทำให้ดูเป็นตัวอย่าง เราคิดเองไม่ออกหรอก หลวงพ่อเองก็อยู่ใกล้ชิดคุณยาย แต่ขนาดนั้นก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่า แล้วในยุคอย่างนี้ เราจะเอาชีวิตเป็นเดิมพันสร้างบารมีได้อย่างไร แต่เมื่อมาเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ทั้งในส่วนหยาบส่วนละเอียดอย่างนี้ ก็เข้าใจแล้วว่า การสร้างบารมีทั้งหยาบทั้งละเอียดเป็นอย่างไร
หลวงพ่อภูมิใจที่ได้มาเป็นลูกศิษย์ของคุณยายและพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย แล้วก็ภูมิใจแทนพวกเราทุกคนด้วย ที่ได้มาเห็นต้นแบบของนักสร้างบารมีในยุคนี้ที่ยังมีชีวิตอยู่ ยังอบรมพวกเราได้อยู่ทุกวันทุกคืน
ตอบแทนคุณครูบาอาจารย์ให้สมกับที่ท่านเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ช่วยปิดอบายให้พวกเรา
พวกเรามาพบครูบาอาจารย์ที่ท่านยอมเสียสละอย่างนี้ แล้วก็อยู่ในภาวะที่เกิดเป็นมนุษย์ด้วย ขอให้ทุกท่านสร้างบุญสร้างบารมีร่วมกับท่านให้เต็มที่เถิด ท่านทุ่มชีวิตสร้างบุญบารมีให้เราดูแล้ว ถ้าเราพบครูบาอาจารย์ดีๆ อย่างนี้ ไม่ทำตามให้เต็มที่ก็เสียชาติเกิด ถ้าทำตามเฉพาะตัวเอง ก็รอดไปได้เฉพาะตัว ส่วนพ่อแม่พี่น้องตัวเองก็จะถูกปล่อยทิ้ง เพราะฉะนั้น ทุ่มชีวิตสร้างบารมีตามท่านมาแล้ว ก็อย่าลืมไปตามพ่อแม่ พี่น้อง ญาติสนิท มิตรสหาย ลูกหลาน พรรคพวกเพื่อนฝูงให้มาสร้างบารมีตามกันไปด้วย จะได้พ้นอบายด้วยกัน ถ้าอย่างนี้ไม่เสียแรงที่เกิดมาเป็นมนุษย์ร่วมกัน
คุณยายท่านชอบพูดเสมอว่า หลวงพ่อ ทัตตะ ครั้งนี้ รถด่วนขบวนสุดท้ายแล้วนะสำหรับนักสร้างบารมี เพราะถ้าใครหลุดจากครูบาอาจารย์ คือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยแล้ว ยังเข้าไม่ถึงธรรมะในสมัยของท่าน ก็รถด่วนขบวนสุดท้ายจริงๆ เพราะจะหาผู้ที่สอนได้อย่างนี้คงไม่มีอีกแล้ว
เพราะฉะนั้น หลวงพ่อขอฝากข้อคิดสำคัญนี้ไว้ด้วย พบครูดีแล้ว ต้องทุ่มชีวิตฝึกฝนตนเองสร้างบารมีไปกับท่านเถอะ แล้วจะมีแต่ความสมหวัง สมหวังทั้งชาตินี้ สมหวังทั้งชาติหน้า สมหวังทั้งชาติต่อๆ ไป ชาตินี้ก็ถ่ายทอดนิสัยท่านมาได้ คือเอาชีวิตเป็นเดิมพันสร้างบารมี ชาติต่อไปบุญบารมีที่ผูกติดกันมา ก็จะทำให้เกิดมาพบกับท่านอีก ได้ท่านเป็นครูบาอาจารย์อีก เส้นทางออกจากวัฏสงสารและเส้นทางไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมของเราก็จะเปิดกว้าง แล้วเราก็จะได้ไปสร้างบารมีกับท่าน ไม่ตกหล่นระหว่างทางไปก่อน ทั้งตัวเราและญาติพี่น้อง สิ่งเหล่านี้เป็นหลักประกันความปลอดภัยในวัฏสงสารของเรานั่นเอง
