ทำอย่างไร เมื่อเกิดปัญหากระทบกระทั่งกัน ในที่ทำงานบ่อยๆ จนบางครั้งกลายเป็นอคติส่วนตัว และเกือบทำให้เสียงาน ?
ในการทำงานกับคนหมู่มากนั้น เราหลีกเลี่ยงการกระทบกระทั่งกับบุคคลอื่นไม่พ้นอย่างแน่นอน แต่สิ่งสำคัญก็คือ เมื่อกระทบกระทั่งกันแล้ว ทำอย่างไรจึงจะไม่ผูกโกรธกัน คำตอบก็คือ ต้องรู้จักให้อภัยเป็น
การรู้จักให้อภัยเป็นวิธีการของคนฉลาด เพราะเขาย่อมทำให้งานสำเร็จตามวัตถุประสงค์ ไม่เสียเวลามาทะเลาะกันแบบต่อความยาว สาวความยืด โดยไม่มีใครได้ประโยชน์ คุณธรรมของตัวเองก็ไม่เสีย แล้วในที่สุด เขาก็จะกลายเป็นนักบริหารความขัดแย้งที่เก่งกาจเลยทีเดียว
การที่คนเราจะทำได้ตามที่กล่าวมานั้น เขาจะต้องรู้จักให้อภัยคนอื่นได้ ซึ่งมีความจำเป็นว่า เขาจะต้องฝึกใจให้มีคุณสมบัติ ดังนี้
๑. ตรึกระลึกถึงคุณความดีของคนที่มากระทบกระทั่งกับเรา โดยให้ทบทวนค้นหา มองดูทุกแง่มุม ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ เพราะจะทำให้ใจของเราชื่นบานขึ้น
๒. คิดถึงความผิดพลาดที่แม้เราเองก็เคยทำกับเขา หรือกับคนอื่นมาก่อนเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ถ้าเขาจะทำกับเราบ้างก็เป็นเรื่องน่าอภัย เพราะต่างก็ยังไม่หมดกิเลสด้วยกันทั้งนั้น โอกาสผิดพลาดย่อมเกิดขึ้นได้
๓. คำนึงถึงโทษของการผูกโกรธ ว่าจะทำให้เดือดร้อนด้วยกันทั้งสองฝ่าย อย่างน้อยก็ทำให้ใจขุ่นมัว ถึงกับยิ้มไม่ออก หรือรุ่มร้อนขัดเคืองใจ จนถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับ
๔. นึกถึงคุณของการให้อภัย โดยเฉพาะในข้อที่ว่า ผู้ฆ่าความโกรธทิ้งเสียได้เท่านั้น จึงจะมีสิทธิ์นอนหลับเป็นสุข ดังพระพุทธพจน์ที่ว่า โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ ผู้ฆ่าความโกรธได้ ย่อมอยู่เป็นสุข
เมื่อหมั่นพิจารณาทบทวนถึงเหตุผลทั้ง ๔ ประการนี้ได้ ก็จะมีเมตตา สามารถให้อภัยแก่ผู้อื่นได้ง่ายๆ แต่การที่ใครก็ตามจะสามารถตรองตามเหตุผลทั้ง ๔ ประการนี้ได้ มีความจำเป็นว่า จะต้องหมั่นนั่งสมาธิ แผ่เมตตาให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายเป็นประจำทุกคืนก่อนนอน ใจจึงจะกว้างขวาง มีคุณภาพดีเยี่ยม พร้อมที่จะปะทะอารมณ์บูดเน่าของผู้อื่นได้ทุกรูปแบบ
