นิทานอีสป รวมนิทานอีสปพร้อมภาพประกอบ ข้อคิดสอนใจ

วัวกระทิงกับหนู
 

         มีวัวกระทิงตัวหนึ่งชอบพูดจาโอ้อวดว่ามันเป็นสัตว์ที่แข็งแกร่งและบึกบึนที่สุดในป่า และมันก็ชอบรังแกสัตว์ที่ตัวเล็กกว่าเสมอ

        วันหนึ่งขณะที่มันหลบอยู่นั่นเอง เจ้าหนูตัวน้อยที่เคยโดนเจ้าวัวกระทิงแกล้งก็ค่อยๆ ย่องเข้าไปหาเจ้าวัวกระทิงและกัดหางของมันอย่างแรง

        เจ้าวัวกระทิงสะดุ้งตื่นในทันที เจ้าหนูจึงไปแอบในรูเล็กๆ ใกล้กับวัวกระทิง เจ้าวัวกระทิงพยายามค้นหาเจ้าหนูจนสุดความสามารถแต่ก็หาไม่เจอและรู้สึกอารมณ์เสีย มันจึงตัดสินใจกลับไปนอนหลับต่อ

       อีกสักพัก เจ้าหนูตัวน้อยก็เริ่มออกจากที่ซ่อน ตรงไปกัดเข้าที่หูของวัวกระทิงอย่างแรง และรีบวิ่งหนีลงไปหลบในรูตามเดิม  เจ้าวัวกระทิงโมโหเป็นอย่างมาก และเริ่มขวิดพื้นอย่างบ้าคลั่งจนเขาข้างหนึ่งของมันหัก

       แม้ว่าเขาของวัวกระทิงจะหัก มันก็ยังพยายามหาเจ้าหนูน้อยเพื่อที่จะทำร้ายต่อไป  แต่ในที่สุดเจ้าวัวกระทิงก็ยอมรับความพ่ายแพ้ต่อเจ้าหนูน้อยและเดินจากไปด้วยความอับอาย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 

ผู้มีพละกำลังเหนือกว่าไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นผู้ที่ได้รับชัยชนะเสมอไป

The Bull and the Mouse

       There once was a bull who lpved to boast that it was the strongest and the toughest animal in the forest, and liked to bully the smaller animals.

       One day, while it was sleeping a small mouse, who had once been picked on by the bull, snuck up on the bull, and bit it hard on the tail.

       The bull woke up immediately, and the mouse hid in a small hole near th bull. The bull tried as hard as it could to fine the mouse, but couldn't and frustrated, it decided to go back to sleep.

       After a short while, the same mouse snuck out of its hiding place, and bit the bull haed on the ear. The mouse then ran and hid again. The bull was very angry, and began to scratch at the ground fiercely, until its horn broke.

       Even though ita horn was broken, the bull continued to try to find the mouse and turt it, but the bull eventually accepted it had lost to the small mouse and walked away in shame.

This story teaches us that

The strongest person will not always necessarily be the winner.

       นิทานเรื่องนี้สามารถเชื่อมโยงกับหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาได้ในหลายประการ โดยเฉพาะในแง่ของ การใช้สติปัญญาและความเมตตาในการแก้ไขปัญหา ซึ่งเป็นหลักการที่สำคัญในพระพุทธศาสนา:

       1. การใช้สติปัญญาแทนการใช้กำลัง: พระพุทธศาสนาสอนให้ใช้สติและปัญญาในการเผชิญกับปัญหาหรืออุปสรรค ไม่ใช่การใช้ความรุนแรงหรือความโกรธ การที่เจ้าหนูใช้สติในการหาทางหนีและหาวิธีเอาชนะวัวกระทิงโดยไม่ใช้กำลัง เป็นตัวอย่างของการใช้ปัญญาในการแก้ปัญหาที่ดีกว่าการใช้ความรุนแรง

       2. ความอ่อนโยนและความเมตตา: แม้ว่าผู้ที่มีอำนาจหรือความแข็งแกร่งอาจจะคิดว่าเป็นผู้ที่สามารถกดขี่ผู้อื่นได้ แต่ในพระพุทธศาสนาสอนให้เราใช้ความเมตตาและกรุณาต่อผู้อื่น แม้ในบางครั้งอาจจะดูเหมือนว่าผู้อื่นอ่อนแอกว่า แต่เราก็ไม่ควรใช้อำนาจในทางที่ผิด

       3. การยอมรับความพ่ายแพ้และความอ่อนแอ: พระพุทธศาสนาสอนให้เราเข้าใจและยอมรับความไม่เที่ยง และการยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ใช่เรื่องของความอับอาย แต่เป็นการเรียนรู้และเติบโต เจ้าหนูแสดงให้เห็นถึงการมีปัญญาในการจัดการกับสถานการณ์และการยอมรับว่าแม้ว่าวัวกระทิงจะมีพละกำลังมาก แต่มันก็ไม่สามารถเอาชนะความอ่อนแอของตนเองได้