ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พราหมณ์คนหนึ่งได้กราบทูลความเห็นของตนต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าสัตว์ทั้งหลายมีความตายเป็นธรรมดา ผู้ที่ไม่สะดุ้งกลัวต่อความตายนั้นไม่มี
พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า มีทั้งผู้ที่สะดุ้งกลัวต่อความตาย และไม่สะดุ้งกลัวต่อความตาย ผู้สะดุ้งกลัวต่อความตาย เพราะเป็นทุกข์ ร้อนใจกับบาปอกุศล ที่ตนได้ผิดพลาดกระทำไว้ ผู้ที่ไม่สะดุ้งกลัวต่อความตาย เพราะไม่มีความทุกข์ร้อนใจ มีแต่ความสุขใจที่ได้ประกอบแต่กรรมดีไว้
พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ หลวงพ่อธัมมชโย เคยให้โอวาทไว้ว่า ศาสตร์ทุกศาสตร์ที่เรียนมาในโลกนี้ ช่วยอะไรเราไม่ได้เลย ในยามที่เราอยู่บนเตียงผู้ป่วย แต่บุญบารมีที่สั่งสมโดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไขสามารถช่วยเราได้ แม้ต้องถอดกายไปตอนนี้ ก็ไม่หวาดหวั่นต่อมรณภัยเพราะเรารู้ว่า มีกายใหม่ที่สวยสดงดงาม มีสถานที่ที่งดงามรอเราอยู่
ท่านทานบดีทั้งหลาย ได้ตั้งใจมาสั่งสมบุญในวันนี้ชื่อว่า ปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท.
-----------------------------------------------------------------
หนังสือ " ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๒ "
พระไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล และคณะ
