ละนิวรณ์ได้ ใจย่อมเป็นสมาธิ

วันที่ 17 พย. พ.ศ.2558

ละนิวรณ์ได้ ใจย่อมเป็นสมาธิ


            จากพระดำรัส ที่ยกมานี้ ย่อมเห็นแล้วว่า แม้พระภิกษุที่บริบูรณ์ด้วยศีลทั้งปวง ด้วยอินทรียสังวรสติสัมปชัญญะและสันโดษอันเป็นอริยะแล้ว ถ้ายังละ "นิวรณ์" ไม่ได้ กายและใจของพระภิกษุรูปนั้น ก็ยังไม่สามารถสงัดจากกามและอกุศลธรรม ถึงจะทุ่มเทเวลาเจริญภาวนาไปนานแสนนาน ก็ไม่สามารถบรรลุคุณวิเศษอย่างใด ต่อเมื่อละนิวรณ์ทั้ง 5 ประการได้แล้ว กายและใจจึงสงัดจากกาม หมดความยินดีในรูป เสียง กลิ่น รสสัมผัส และ สงัดจากอกุศลธรรม คือ "อภิชฌา" และ "โทมนัส " ซึ่งก็คือ ความยินดียินร้ายที่สามารถบังคับใจให้คิดทำความชั่วต่างๆ ได้ทั้งสิ้น

-----------------------------------------------

SB 304 ชีวิตสมณะ

กลุ่มวิชาพุทธวิธีในการพัฒนานิสัย

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.009344482421875 Mins