บทสวดมนต์

สวดพระปาฏิโมกข์ อนิยตุทฺเทโส

 

 

      อิเม โข ปนายสฺมนฺโต เทฺว อนิยตา ธมฺมา อุทฺเทสํ อาคจฺฉนฺติ. /

      ๑. โย ปน ภิกฺขุ มาตุคาเมน สทฺธึ  เอโก เอกาย รโห / ปฏิจฺฉนฺเน อาสเน อลํกมฺมนิเย นิสชฺชํ กปฺเปยฺย;  /

      ตเมนํ สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา ทิสฺวา  ติณฺณํ ธมฺมานํ อญฺญตเรน วเทยฺย / ปาราชิเกน วา สงฺฆาทิเสเสน วา ปาจิตฺติเยน วา, / นิสชฺชํ ภิกฺขุ ปฏิชานมาโน ติณฺณํ ธมฺมานํ อญฺญตเรน กาเรตพฺโพ / ปาราชิเกน วา สงฺฆาทิเสเสน วา ปาจิตฺติเยน วา; / เยน วา สา สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา วเทยฺย, / เตน โส ภิกฺขุ กาเรตพฺโพ; อยํ ธมฺโม อนิยโต. /

       ๒. น เหว โข ปน ปฏิจฺฉนฺนํ อาสนํ โหติ นาลํกมฺมนิยํ, / อลญฺจ โข โหติ มาตุคามํ ทุฏฐุลฺลาหิ วาจาหิ โอภาสิตุ; / โย ปน ภิกฺขุ ตถารูเป อาสเน มาตุคาเมน สทฺธึ / เอโก เอกาย รโห นิสชฺชํ กปฺเปยฺย; /

      ตเมนํ สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา ทิสฺวา ทฺวินฺนํ ธมฺมานํ อญฺญตเรน วเทยฺย / สงฺฆาทิเสเสน วา ปาจิตฺติเยน วา, / นิสชฺชํ ภิกฺขุ ปฏิชานมาโน ทฺวินฺนํ ธมฺมานํ อญฺญตเรน กาเรตพฺโพ / สงฺฆาทิเสเสน วา ปาจิตฺติเยน วา, / เยน วา สา สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา วเทยฺย, / เตน โส ภิกฺขุ กาเรตพฺโพ; อยมฺปิ ธมฺโม อนิยโต. /

      อุทฺทิฏฺฐา โข อายสฺมนฺโต เทฺว อนิยตา ธมฺมา. /
      ตตฺถายสฺมนฺเต ปุจฺฉามิ: กจฺจิตฺถ ปริสุทฺธา ? /
      ทุติยมฺปิ ปุจฺฉามิ: กจฺจิตฺถ ปริสุทฺธา ? /
      ตติยมฺปิ ปุจฺฉามิ: กจฺจิตฺถ ปริสุทฺธา ? /
       ปริสุทฺเธตฺถายสฺมนฺโต; ตสฺมา ตุณฺหี, /  เอวเมตํ ธารยามิ. 
       อนิยตุทฺเทโส นิฏฺฐิโต. /

 

คำแปล ความหมาย บทสวดพระปาฏิโมกข์ อนิยตุทฺเทโส

อิเม โข ปนายสฺมนฺโต เทฺว อนิยตา	ท่านทั้งหลายธรรมชื่ออนิยต๒เหล่านี้
ธมฺมา อุทฺเทสํ อาคจฺฉนฺติ.	แลย่อมมาสู่อุทเทส.
๑. โย ปน ภิกฺขุ มาตุคาเมน สทฺธึ	๑. อนึ่ง ภิกษุใดผู้เดียวสําเร็จการนั่งใน
เอโก เอกาย รโห ปฏิจฺฉนฺเน อาสเน	ที่ลับ คือในอาสนะกําบัง พอจะทําการได้
อลํกมฺมนิเย นิสชฺชํ กปฺเปยฺย;	กับมาตุคามผู้เดียว.
ตเมนํ สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา ทิสฺวา	อุบาสิกามีวาจาที่เชื่อได้เห็นภิกษุกับมาตุคาม
ติณฺณํ ธมฺมานํ อญฺญตเรน วเทยฺย	นั้นนั่นเทียว พูดขึ้ด้วยธรรม๓ประการ
ปาราชิเกน วา สงฺฆาทิเสเสน วา	อย่างใดอย่างหนึ่งคือด้วยปาราชิกก็ดีด้วย
ปาจิตฺติเยน วา,	ด้วยปาจิตตีย์ก็ดี
นิสชฺชํ ภิกฺขุ ปฏิชานมาโน ติณฺณํ ธมฺมานํ	ภิกษุปฏิญญาซึ่งการนั่ง พึงถูกปรับด้วย
อญฺญตเรน กาเรตพฺโพ ปาราชิเกน วา	ธรรม ๓ ประการคือด้วยปาราชิกบ้างด้วย
สงฺฆาทิเสเสน วา ปาจิตฺติเยน วา;	สังฆาทิเสสบ้างด้วยปาจิตตีย์บ้าง
เยน วา สา สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา	อีกอย่างหนึ่งอุบาสิกามีวาจาที่เชื่อได้นั้น
วเทยฺย, เตน โส ภิกฺขุ กาเรตพฺโพ;	กล่าวด้วยธรรมใด ภิกษุนั้นพึงถูกปรับด้วย ธรรมนั้น
อยํ ธมฺโม อนิยโต.	นี้ธรรมชื่ออนิยต
๒. น เหว โข ปน ปฏิจฺฉนฺนํ อาสนํ	๒. อนึ่งสถานหาเป็นอาสนะกําบังไม่
โหติ นาลํกมฺมนิยํ,	เลยทีเดียว หาเป็นที่พอจะทําการได้ไม่
อลญฺจ โข โหติ มาตุคามํ ทุฏฐุลฺลาหิ	แต่พอเป็นที่จะพูดเคาะมาตุคาม ด้วยวาจา
วาจาหิ โอภาสิตุ;	ชั่วหยาบได้อยู่
โย ปน ภิกฺขุ ตถารูเป อาสเน มาตุคาเมน	และภิกษุใดผู้เดียว สําเร็จการนั่งในที่ลับกับ
สทฺธึ เอโก เอกาย รโห นิสชฺชํ กปฺเปยฺย;	ด้วยมาตุคามผู้เดียวในอาสนะมีรูปอย่างนั้น
ตเมนํ สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา ทิสฺวา	อุบาสิกามีวาจาที่เชื่อได้เห็นภิกษุกับมาตุคาม
ทฺวินฺนํ ธมฺมานํ อญฺญตเรน วเทยฺย	นั้นนั่นแล้ว พูดขึ้นด้วยธรรม ๒ ประการ
สงฺฆาทิเสเสน วา ปาจิตฺติเยน วา,	อย่างใดอย่างหนึ่งคือด้วยสังฆาทิเสสก็ดี ด้วยปาจิตตีย์ก็ดี
นิสชฺชํ ภิกฺขุ ปฏิชานมาโน ทฺวินฺนํธมฺมานํ	ภิกษุปฏิญญาซึ่งการนั่ง พึงถูกปรับด้วยธรรม
อญฺญตเรน กาเรตพฺโพ สงฺฆาทิเสเสน	๒ ประการคือด้วยสังฆาทิเสสบ้างด้วย
วา ปาจิตฺติเยน วา,	ปาจิตตีย์บ้าง
เยน วา สา สทฺเธยฺยวจสา อุปาสิกา	อีกอย่างหนึ่งอุบาสิกามีวาจาที่เชื่อได้นั้น
วเทยฺย, เตน โส ภิกฺขุ กาเรตพฺโพ;	กล่าวด้วยธรรมใด ภิกษุนั้นพึงถูกปรับด้วย ธรรมนั้น
อยมฺปิ ธมฺโม อนิยโต.	แม้ธรรมนี้ก็ชื่อ อนิยต.
อุทฺทิฏฺฐา โข อายสฺมนฺโต เทฺว	ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย ธรรมชื่ออนิยต ๒

 

 

---

อ้างอิงบทสวดและคำแปลจาก 
http://www.dmc.tv/forum/uploads/post-323-1156305445.ipb