หลวงพ่อสอนอะไร

หลวงพ่อสอนอะไร (ตอนที่ ๒๕)
เพียงคิดไม่สึก
 

     ในการไปอยู่ต่างประเทศต้องห่างไกลครูบาอาจารย์ ต้องเจอะเจอสภาพแวดล้อม สภาพสังคมที่แตกต่างออกไป หากเราไม่มีหลักในการดำเนินชีวิตที่ดีแล้ว ก็อาจจะมีผลถึงการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายได้

     อาตมาเคยถูกเพื่อนพระภิกษุวัดอื่นตั้งคำถาม เนื่องจากท่านสังเกตเห็นว่า ในขณะที่มีเพื่อน ๆ ลาสิกขากัน แต่ปรากฎว่าพระวัดพระธรรมกายมีเปอร์เซนต์การลาสิกขาน้อยมาก อาตมาก็ไม่ได้ตอบ จนกระทั่งหลวงพ่อทัตตชีโวเดินทางไปร่วมงานที่อเมริกา ก็มีพระมาถามหลวงพ่อว่า 

     “ ทำไมวัดพระธรรมกายจึงขยายงานพระพุทธศาสนาในอเมริกาไปได้อย่างรวดเร็ว ภายในเวลาไม่นานนัก ก็มีวัดสาขาเกิดขึ้นหลายแห่ง ”

       หลวงพ่อให้คำตอบสั้น ๆ แต่ชัดเจนว่า  “ ก็แค่ไม่คิดจะสึกเท่านั้นแหละท่าน ”

      จากคำตอบของหลวงพ่อทำให้อาตมากลับมานั่งนึกทบทวนสิ่งที่หลวงพ่อเคยสอน ในช่วงที่ผ่านมา

     “ พวกท่านต้องดูให้ดีนะ เคยสังเกตไหมว่า สามเณรตอนยังเด็กนั่งธรรมะกันดี แต่พอโตเป็นหนุ่ม ฮอร์โมนมันพลุ่งพล่าน ใจจะเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพราะฉะนั้นให้หากิจกรรมให้ทำ อย่าให้มีเวลาว่าง และอย่าให้ขาดการนั่งธรรมะ ”

     จากโอวาทของหลวงพ่อประเด็นนี้ หลวงพี่สุรพลท่านจึงสร้างกิจกรรมให้สามเณรได้ปลูกผักบ้าง พัฒนาแผนกบ้าง ทำให้เกิดผลดีที่ตามมาคือ สามเณรกลายเป็นคนที่เห็นคุณค่าของเวลา เพราะไหนจะต้องรับบุญ ไหนจะต้องเรียนหนังสือ ไหนจะต้องนั่งธรรมะ ดังนั้น ท่านจึงใช้เวลาทุกวินาทีกันอย่างคุ้มค่า แม้แต่เวลาเดินแถวไปฉันเช้า เพล ก็จะมีหนังสือบาลีไวยากรณ์ติดมือท่องกันไปตลอดทาง

     สำหรับอาตมาเองจะถูกหลวงพ่อสอนบ่อย ๆ ตอกย้ำบ่อย ๆ ในเวลาที่ติดตามท่านไปกิจนิมนต์ในกรุงเทพฯ เวลาผ่านแฟลตต่าง ๆ ท่านก็จะชี้ให้ดู

      “ เอ็งดูนะ สังเกตไหม แต่ละห้องมันก็ตากผ้ากันระโยงระยาง ”

      “ ครับหลวงพ่อ ห้องก็แคบ ๆ น่าอึดอัด อยู่กันไม่รู้กี่ครอบครัวนะครับ ”    อาตมารีบตามทันที  กลายเป็นเข้าทางหลวงพ่อเลย

      “ อือ ถ้าเอ็งสึกไป ก็ได้อย่างนี้แหละ ชีวิตทั้งชีวิตก็จะได้อยู่ในห้องแคบ ๆ แบบนี้ ”

    เลยต้องรีบบอกท่านว่า “ เรื่องอะไรจะมาอยู่ยังงี้ครับ อยู่กับหลวงพ่อสบายที่สุด ที่ก็กว้างขวาง สองพันกว่าไร่ หายใจสะดวก ” หลวงพ่อก็จะยิ้มด้วยความพอใจ

     บางครั้งท่านก็จะสอนให้อาตมารู้จักคิดเปรียบเทียบโดยเอาพระโพธิสัตว์เป็นตัวอย่าง

     “ ถ้าเมื่อไรคิดจะสึก ให้ถามตัวเองดูนะว่า สึกไปแล้ว จะได้เมียสวยเหมือนพระนางพิมพาไหม หรือออกไปแล้วจะมีเงินมีทองเป็นขุมทรัพย์สี่มุมเมืองเหมือนเจ้าชายสิทธัตถะไหม หากตอบว่า ไม่ได้ เอ็งจะออกไปให้โง่ทำไม พระโพธิสัตว์ท่านมีเห็น ๆ ท่านยังทิ้งออกบวชเลย ก็แสดงว่าการบวชต้องดีกว่าสิ่งเหล่านั้นสิวะ ”

      เพราะคำสอนของหลวงพ่อที่คอยตอกย้ำอยู่เสมอให้เห็นคุณของการบวช รวมทั้งการเห็นต้นแบบที่ดีเลิศคือหลวงพ่อทั้งสอง จึงทำให้ ณ วันนี้พระเณรวัดพระธรรมกาย มีจำนวนหลายพันรูป และนับวันก็จะเพิ่มจำนวนยิ่ง ๆ ขึ้นไป

ขอขอบคุณบทความดี ๆ จาก
อาสภกันโต ภิกขุ
๑๓ ส.ค. ๕๙
anacaricamuni.blogspot.ae