ทาน ทำได้ใครก็รัก
ตอน ตกหลุมรักปิ่นโต
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป...ปิ่นโตเริ่มตื่นแต่เช้า เก็บที่นอน แต่งกายเรียบร้อย ทานข้าวตรงเวลา และทุกวันหลังเลิกเรียนปิ่นโตจะช่วยเหลืองานบ้านอย่างขยันขันแข็ง ทุกคนในครอบครัวจึงได้ใช้ช่วงเวลานี้ พูดคุยกันอย่างอบอุ่น
ปิ่นโต : “แม่ครับ..วันเกิดของผมพรุ่งนี้ ผมขอให้ขนมเค้กกล้วยหอม เป็นของขวัญเพื่อนๆได้ไหมครับ”
คุณแม่: “ได้สิจ้ะ อืม แล้วก็ซื้อไปถวายพระในวันอาทิตย์นี้ด้วยดีไหมจ๊ะ”
ปิ่นโต: “แต่ เอ่อ ..ผมคงมีเงินไม่พอน่ะครับ”
คุณแม่: “อย่าลืมสิว่า ปิ่นโตมีเงินในออมสินด้วยนะ”
ปิ่นโต: “อึ้ม! จริงสินะ” ปิ่นโตรีบวิ่งไปเอาเงินในกระปุกมานับ
ปิ่นโต: “ออมเงินแล้วดีอย่างนี้นี่เอง เมื่อจำเป็นต้องใช้ เราก็ไม่เดือดร้อนเลยนะครับ” ปิ่นโตเริ่มเห็นข้อดีในการออมเงิน
คุณแม่: “ใช่แล้วจ้ะ และการออมเงินที่ดีควรออมเงินไว้ใช้ในชาตินี้และใช้ในชาติหน้าด้วยนะจ๊ะ”
ปิ่นโต: “ออมเงินไว้ใช้ในชาตินี้ ผมพอเข้าใจครับ แต่ออมเงินไว้ใช้ในชาติหน้า นี่สิเป็นยังไงครับ”
คุณแม่: “การออมเงินใช้ชาติหน้าหรือการออมบุญ คือ การที่เราได้ทำบุญทำทานกับพระภิกษุสงฆ์หรือคนอื่นๆ ผลบุญก็จะติดตัวเราไป เกิดชาติหน้า เราก็จะมีกินมีใช้ไม่ลำบาก ไงจ๊ะ”
ระหว่างที่นับเงินในออมสินนี้ ใบหน้าของปิ่นโตก็เต็มไปด้วยความสุขความสบายใจ
คุณแม่: “นับได้เท่าไหร่แล้วลูก”
ปิ่นโต: “หนึ่ง สอง สาม ..หนึ่งร้อยสิบห้าบาท..ว้า! ขาดอีกตั้ง 85 บาทแน่ะ”
คุณแม่หัวเราะพลางก็บอกปิ่นโตว่า “เดี๋ยวที่เหลือแม่ออกให้เอง เป็นรางวัลที่ปิ่นโตช่วยแม่ทำงานบ้านนะจ๊ะ”
ปิ่นโต: “ไชโย! ขอบคุณครับ ผมรักแม่จังเลย”
ในค่ำคืนนี้ที่บ้านของปิ่นโตได้อบอวลไปด้วยความรัก ความอบอุ่น ความเบิกบานใจ และรอยยิ้ม เพื่อจะรอฉลองวันเกิด ด้วยคำอวยพรดีๆ ให้แก่ปิ่นโตในตอนเช้า
ในเช้าของวันเกิดนี้ เพื่อนๆในห้องเรียนต่างก็ต่อแถวรับขนมเค้กกล้วยหอมจากปิ่นโตอย่างเบิกบาน พร้อมมีคำอวยพรวันเกิดไม่ขาดสาย
บาส: “อื้ม! ขนมหอมจังเลย ขอบใจนะปิ่นโต”
น้อยหน่า: “ปิ่นโต เราเอาดินสอมาคืน ขอบใจนะที่ให้ยืม”
โดนัท: “ขอบใจนะ เจ๋งมากปิ่นโต สุขสันต์วันเกิดนะ”
คุณครู: “ขอให้ปิ่นโตเป็นคนเก่งและดี เป็นที่รักของทุกคนตลอดไปนะจ๊ะ”
ปิ่นโต: “ขอบคุณครับ”
