การ์ตูนฝึกฝนนิสัย ความดีพื้นฐานสากล

นิทานเเสนสุข
ตอน  เจ้าป่าฟันงามกับเจ้าหนูฟันขาว
 

              กาลครั้งหนึ่งนานแสนนานมาแล้ว ยังมีราชสีห์ตัวหนึ่ง ซึ่งมีตำแหน่งเป็นเจ้าป่าผู้น่าเกรงขามมีชื่อที่สัตว์ชนิดอื่นเรียกว่า "เจ้าป่าฟันงาม" เพราะเจ้าป่าจะดูแลฟันของมันเป็นอย่างดีด้วยการแปรงฟันบ้วนปากหลังจากกินอาหารแต่ละมื้อทำให้ฟันของเจ้าป่าเงางาม

              อยู่มาวันหนึ่งเจ้าป่าได้ออกหาอาหารตามปกติในยามเช้า และกำลังถือแปรงสีฟันจะไปแปรงฟันที่ริมลำธาร ได้ถูกกับดักของนายพรานซึ่งวางไว้ และไม่สามารถปลดออกเองได้ เมื่อเวลาผ่านไปจนสายได้มีหนูตัวหนึ่งซึ่งมีฟันที่แข็งแรง เพราะได้ดูแลรักษาฟันเช่นเดียวกับเจ้าป่าผ่านมา และได้ถูกเจ้าป่าขอร้องให้ช่วย เจ้าหนูตัวนี้จึงตั้งข้อแลกเปลี่ยนว่า 

         “ถ้าเราสามารถช่วยท่านให้หลุดจากกับดักของนายพรานได้ ท่านจะต้องช่วยให้เราเป็นที่รู้จักของหมู่สัตว์ทั้งหลายในป่าแห่งนี้"

        เจ้าป่าฟันงามยอมรับข้อตกลงนั้น จึงได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหนูฟันขาว ทำให้เจ้าหนูตัวนี้ได้นึกผยองที่ฟันเล็กๆของมัน สามารถช่วยเจ้าป่าได้ จึงนำฟันของมันไปอวดแก่หมู่สัตว์ ต่างๆ แม้แต่สัตว์ใหญ่บางชนิดยังไม่สามารถที่จะช่วยเจ้าป่าฟันงามได้ทำให้เจ้าหนูฟันขาวไม่คิดที่จะดูแลรักษาฟันที่เคยเงางามของมันตามที่ได้เคยทำมาแต่ก่อน เพราะคิดว่าถึงอย่างไรฟันที่สวยงามต้องอยู่กับมันตลอดไป 

              แต่ความคิดนั้นผิดถนัด นับวันฟันของมันที่เคยสวยเงางามขาวและแข็งแรงค่อยๆผุ กร่อน และหลุดล่วงลงทีละซี่ สองซี่ เจ้าหนูตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก เนื่องจากฟันที่เคยเงางามได้ลาจากไปโดยที่เจ้าหนูตัวนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เลย

              เพราะความประมาทของมันและความคิดที่ผิดๆ ที่ไม่แปรงฟันบ้วนปากหลังกินอาหารเหมือนแต่ก่อน และในที่สุดฟันของเจ้าหนูฟันขาวก็หลุดออกจนหมด และมันก็ไม่สามารถนำฟันที่เคยช่วยเจ้าป่าไปอวดใครๆได้อีกแล้ว เพราะในปากของมันไม่เหลือฟันแม้แต่ซี่เดียว