การปฏิรูปการเลี้ยงดูบุตรคืออะไร?
ในความหมายของพวกเรา การปฏิรูปการเลี้ยงดูบุตร คือ การที่คุณพ่อคุณแม่รู้จักตั้งเป้าหมายในการเลี้ยงลูกว่า คุณสมบัติของลูกที่ดีควรเป็นอย่างไร
เมื่อพ่อแม่ตั้งเป้าหมายได้แล้ว จะได้ไม่เลี้ยงลูกแบบสะเปะสะปะ แต่ลงมือศึกษาอย่างจริงจังว่า
(๑). เลี้ยงลูกอย่างไรให้ได้คุณสมบัติของคนดี
(๒). ทำอย่างไร ลูกจึงจะเป็นคนดีไปได้ตลอดรอดฝั่ง
เมื่อรู้ทั้งเป้าหมาย รู้หลักการ แสะรู้วิธีการเลี้ยงลูกแล้ว จึงค่อยลงมือสร้างครอบครัว เตรียมตัวเป็นพ่อคนแม่คนที่สมบูรณ์ พร้อมจะเป็นต้นแบบไห้แก่ลูกได้
พวกเราคิดว่า ถ้าเราปฏิรูปการเลี้ยงดูบุตรได้อย่างนี้ ก็เป็นอันหวังได้ว่า พ่อเแม่ก็เป็นพ่อแม่คุณภาพ ลูกที่ออกมาก็จะเป็นลูกที่สมบูรณ์ คือทั้งมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง และได้รับการเพาะนิสัยไห้เป็นคนดีสามารถเติบโตขึ้นมาอย่างมีวิสัยทัศน์ในการตัดสินใจ และกลายมาเป็นกำลังสำคัญของประเทศชาติในทีสุด เมืองไทยของเราจะไม่ขาดแคลนผู้นำรุ่นใหม่ ที่มีคุณภาพ มีศีลธรรม มีความสามารถ และมีวิสัยทัศน์ในการบริหารประเทศในอนาคต
การปฏิรูปการเลี้ยงดูบุตรคืออะไร?
ในความหมายของพวกเรา การปฏิรูปการเลี้ยงดูบุตร คือ การที่คุณพ่อคุณแม่รู้จักตั้งเป้าหมายในการเลี้ยงลูกว่าคุณสมบัติของลูกที่ดีควรเป็นอย่างไร
เมื่อพ่อแม่ตั้งเป้าหมายได้แล้ว จะได้ไม่เลี้ยงลูกแบบสะเปะสะปะ แต่ลงมือศึกษาอย่างจริงจังว่า
(๑). เลี้ยงลูกอย่างไรให้ได้คุณสมบัติของคนดี
(๒). ทำอย่างไร ลูกจึงจะเป็นคนดีไปได้ตลอดรอดฝั่ง
เมื่อรู้ทั้งเป้าหมาย รู้หลักการ และรู้วิธีการเลี้ยงลูกแล้ว จึงค่อยลงมือสร้างครอบครัว เตรียมตัวเป็นพ่อคนแม่คนที่สมบูรณ์ พร้อมจะเป็นต้นแบบไห้แก่ลูกได้
พวกเราคิดว่า ถ้าเราปฏิรูปการเลี้ยงดูบุตรได้อย่างนี้ ก็เป็นอันหวังได้ว่า พ่อเแม่ก็เป็นพ่อแม่คุณภาพ ลูกที่ออกมาก็จะเป็นลูกที่สมบูรณ์ คือทั้งมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง และได้รับการเพาะนิสัยให้เป็นคนดีสามารถเติบโตขึ้นมาอย่างมีวิสัยทัศน์ในการตัดสินใจ และกลายมาเป็นกำลังสำคัญของประเทศชาติ ในทีสุดเมืองไทยของเราจะไม่ขาดแคลนผู้นำรุ่นใหม่ ที่มีคุณภาพ มีศีลธรรม มีความสามารถ และมีวิสัยทัศน์ในการบริหารประเทศในอนาคต
แต่ทุกวันนี้ มีความเป็นจริงที่น่าห่วงใยก็คือ มีคุณพ่อคุณแม่น้อยคนนักที่จะรู้จักวิธีเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี สังเกตได้จากปัญหาเยาวชนที่พุ่งสูงขึ้น และปัญหาการหย่าร้างที่เพิ่มขึ้นมา ซึ่งตรงนี้ฟ้องว่า ขาดการเตรียมตัวเป็นพ่อเเม่ที่ดี และแยกแยะไม่ออกว่า ความสามารถในการมีลูกกับความสามารถในการเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีนี้เป็นคนละเรื่องกัน
ผลจากการแยกแยะตรงนี้ไม่ออก ทำให้การเตรียมตัวเป็นพ่อแม่คนทำได้ไม่สมบูรณ์ ซึ่งปู่ย่าตายายท่านใช้คำว่า "เป็นแต่มีลูก แต่เลี้ยงลูกไม่เป็น"
เมื่อขาดการเตรียมตัวเป็นพ่อแม่คนที่สมบูรณ์พอมีลูกขึ้นมา เลยมีปัญหาว่า พ่อแม่ไม่รู้ว่า คุณสมบัติของลูกที่ดีเป็นอย่างไร ไม่รู้จะเอาข้อคิดดีๆ อะไรไปสอนลูก ผลสุดท้าย ก็เลยเลี้ยงลูกไม่เป็น เลี้ยงแบบสะเปะสะปะขาดเป้าหมายไป เข้ารกเช้าพงไปก็มี
พอเด็กโตขึ้นมา ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ลูกก็เลยเอาตัวไม่รอด เด็กก็กลายมาเป็นแพะรับบาปจากการเลี้ยงลูกแบบลองผิดลองถูก เพราะขาดการเตรียมตัวเป็นพ่อแม่คนของคุณพ่อคุณแม่นั่นเอง
แต่รายที่น่าเป็นห่วงกว่านั้นก็คือ"เด็กมีเด็ก"หมายความว่า บุคคลที่ยังไม่พร้อมจะเป็นพ่อแม่คน ยังอยู่ในวัยเรียนหนังสือ ยังต้องขอสตางค์พ่อเเม่ไปโรงเรียน แต่ไปได้เสียกันจนกระทั่งตั้งครรภ์เข้า ปัญหาทำแท้งเถื่อนจึงเกิดขึ้นมาไม่หยุดหย่อน ข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์จึงได้พากันพาดหัวตสอดทั้งปีว่า เยาวชนไทยยุคนี้จับคู่เดินพาเหรดเข้าคลินิกทำแท้งเถื่อนด้วยจำนวนที่สูงขึ้นอย่างน่าใจหาย
ขณะเดียวกัน ปัญหาเยาวชนอื่นๆ ที่สะท้อนให้เห็นความล้มเหลวของการเลี้ยงลูกก็มีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง เข่น ทุกวันนี้ตามป้ายรถเมล์ ตามท้องถนน ตามห้างสรรพสินค้า หรีอสถานที่อื่นๆ เราจะได้เห็นปัญหาเยาวชนก่อการอุกอาจ ไม่ต่างจากอาชญากร เที่ยวใช้มีดไล่ฟัน ใช้ปืนไล่ยิงคู่อริอย่างเย้ยกฎหมาย จนบางครั้งประชาชนที่ไม่รู้เรึ่องก็พลัดโดนลูกหลงถึงแก่เสียชีวิตไปอย่างไม่ยุติธรรมก็มี ทำให้ประชาชนบางท่านถึงกับเอ่ยปากว่า ชุดที่เด็กๆสวมใส่อยู่นั้น นั่นเป็นชุดนักเรียนหรือว่าเป็นชุดผู้ก่อการร้ายกันแน่ !
ส่วนตอนกลางคืน ปัญหาเยาวชนก็ยังผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดอยู่ตามผับ ตามบาร์ ตามเธค เลยกระทั่งไปถึงโรงแรมม่านรูดต่างๆ เป็นประจำซึ่งเราก็มักจะเห็นได้ว่า ลูกค้าส่วนใหญ่ยังเป็นเด็กวัยรุ่นที่อยู่ในวัยเรียนทั้งนั้น ยังต้องขอสตางค์พ่อแม่มาเที่ยว มาเต้น มากิน มาเสพยาเสพติดกันอย่างโจ๋งครึ่ม ซึ่งเด็กๆเหล่านี้ บางคนก็มีอายุแค่ ๑๕ ปี เท่านั้นเอง
สำหรับตัวพวกเราแล้ว เราไม่ได้โทษเด็กเหล่านี้แต่อย่างใด ในทางตรงข้าม กลับมีคำถามเกิดขึ้นในใจว่า
"ถ้าใครสักคนจะต้องทำหน้าที่พ่อแม่ ต้องรับผิดชอบชีวิตของคนที่เรียกว่า "ลูก" เราควรจะเลี้ยงดูเขาอย่างไร เพื่อให้ได้ลูกที่ดี และให้เมืองใทยได้เยาวชนดีด้วย"
ความห่วงใยตรงนี้เอง ที่ท่าให้พวกเราพยายามค้นหาคำตอบจากหนังสือประวัติศาสตร์บ้าง จากประวัติบุคคลสำคัญบ้าง จากคำบอกเล่าของผู้ที่ผ่านการเป็นพ่อแม่คนบ้าง และหลายๆอย่างที่จะทำาให้ได้ข้อมูล
มาศึกษา และพวกเราก็ได้ข้อสรุปอย่างสั้นที่สุดว่า ในโลกนี้มีผู้รู้ให้คำตอบแตกต่างกันไปมากมาย แต่มีคุณสมบัติอยู่ ๓ ประการ ที่ผู้รู้ส่วนใหญ่มองตรงกันว่า พ่อแม่คนไหนมีลูกที่มีคุณสมบัติเช่นนี้ ถือว่าลูกเป็นคนดี นั่นคือ ลูกที่ดีต้องไม่แสบ ไม่โง่ และไม่แล้งนํ้าใจ
โจทย์ข้อต่อมาจึงมีว่า มีบันทึกเล่มไหนบ้างไหม ที่บอกให้รู้ว่าเลี้ยงลูกอย่างไร จึงจะไม่แสบ ไม่โง่ ไม่แล้งนํ้าใจ ?
การค้นคว้าจึงเกิดตามมา แล้วพวกเราก็พบว่า หนังสือในท้องตลาดส่วนมากจะบอกได้เพียงว่า เลี้ยงลูกอย่างไรให้มีสุขภาพดี แต่เลี้ยงลูกอย่างไรให้เป็นคนดีนั้น หาอ่านได้ยากเหลือเกิน
ดังนั้น พวกเราจึงคิดอยากจะเรียบเรียงหนังสือที่ให้การปฏิรูปการเลี้ยงบุตรหลานให้เป็นคนดีแบบนี้ขึ้นมาสักเล่มหนึ่ง
ก่อนที่พวกเราจะมาเรียบเรียงหนังสือเล่มนี้ พวกเราไปวัดทุกวันเพื่อศึกษาพระพุทธศาสนาอย่างต่อเนึ่องมากว่า ๖ ปีแล้ว ศึกษาจนกระทั่ง วันหนึ่ง พวกเราได้พบลักษณะพิเศษของพระพุทธศาสนาว่า "ทุกครั้งที่เรา
ลงมือศึกษาหัวข้อธรรมะใดก็ตาม เราเหมือนกับถูกตั้งคำถามว่า ทำอย่างไรธรรมะข้อนั้น จึงจะเกิดมีขึ้นในตัวเรา"
ในระหว่างที่พวกเราได้ศึกษาธรรมะจากศาสนาของตนเองอย่างจริงจังนี้เอง ทำให้มีโอกาสได้พบปะผู้คนหลายวัย หลายอาชีพ หลายประสบการณ์ และหลายอารมณ์ บางท่านก็ประลบความสำเร็จในชีวิต
อย่างล้นเหลือ บางท่านก็กำลังสร้างเนี้อสร้างตัว บางท่านก็กำลังอยู่ในวัยศึกษา และบางท่านก็กำลังแสวงหาเป้าหมายชีวิต และท่านเหล่านี้เองคือแหล่งข้อมูลในการทำงานของพวกเรา
เมื่อพวกเรารวบรวมข้อมูลจากท่านเหล่านี้ได้ระดับหนึ่ง พวกเราก็พบว่าไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม วัดเป็นศูนย์รวมการแก้ปัญหาสังคมทุกเรื่อง และคนที่รู้ปัญหาเรื่องคนดีที่สุด ไม่มีใครเกินท่านเจ้าอาวาส เพราะ ตั้งแต่เช้าจนกระทั่งพระอาทิตย์ตกดิน ท่านต้องทำหน้าที่แก้ปัญหาให้แก่ญาติโยมที่มาขอพึ่งบุญบารมีตลอดทั้งวันไม่ขาดสาย
มีตั้งแต่ปัญหาพ่อป่วย แม่ยายตาย หลานชายสอบเอนทรานซ์ไม่ติด คนมีปัญหาชีวิตจะผูกคอตาย สามีหายไปมีภรรยาน้อย ลูกน้อยเกี่ยวก้อยหนีตามผู้ชาย ธุรกิจใกล้ล้มละสาย ขายของไม่ได้ ทำกินไม่ขึ้นขอยืมเงิน แสะปัญหาอื่นๆ อีกสารพัดอันน่ากลัดกลุ้ม ซึ่งกระหนํ่ารุมเร้าเช้าไปที่ท่านเจ้าอาวาสอย่างหนักหนาสาหัส แสะเกินกว่าคนธรรมดาจะแบกรับได้ เพราะแต่ละเรื่องล้วนคอขาดบาดตายทั้งนั้น
พวกเราเห็นแล้ว ยังอดปวดหัวแทนท่านไม่ได้ แต่ก็แปลกที่ท่านเจ้าอาวาสกลับมีจิตใจเมตตา สงบนิ่ง เยือกเย็น ช่วยขบคิดวิธีแก้ปัญหาและเติมกำลังไจให้แก่ผู้ตกอยู่ในห้วงทุกข์ เดินทางไกลมาพึ่งบุญบารมีได้คลายความทุกข์ร้อนในใจลงบ้าง เมื่อสติสัมปชัญญะแจ่มใสกลับคืนมาดั่งเดิมแล้ว ดวงปัญญาของเขาก็จะเริ่มเกิด และเห็นทางออกของปัญหาด้วยตัวเองโดยมีท่านเจ้าอาวาสคอยให้หลักธรรมกำกับไปอีกชั้นหนึ่ง
พวกเราจึงได้ข้อสรุปว่า พระภิกษุที่ทำงานอบรมประชาชนให้มีศีลมีรรรมนี่แฬละ คือผู้ที่เว่า ทำ อย่างไรจึงจะแยงลูกให้เป็นคนดี
ผลการรวบรวมข้อมูลดิบได้ทั้งหมดกว่าหลายหมื่นหน้า คัดออกมาเหลือห้าร้อยหน้า ไช้เวลาเรียบเรียง ๒ เดือน ซึ่งมากกว่ากำหนดการเดิมที่ตั้งเป้าว่า ๑ เดือน ทั้งจัดแยกหมวดหมู่ ตั้งประเด็น และเรียบเรียงให้อ่านง่าย เข้าใจง่าย ประสานงานฝ่ายศิลปะ จัดรูปเล่ม ส่งโรงพิมพ์ ช่วยกันหลายๆฝ่าย คนละไม้คนละมือ จนได้หนังลือเล่มนี้ออกมา ซึ่งพอเห็นแล้ว ก็หายเหนื่อยกันทุกคน
หนังสือเล่มนี้จึงทำด้วยความตั้งใจ หวังจะสรุปเอาแก่นแท้ของการเลี้ยงบุตรหลาน ให้เป็นคนดีตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา จากผู้หลักใหญ่ที่มีประสบการณ์เลี้ยงดูลูก จากพระภิกษุที่มีประสบการณ์การฝึกอบรมคน และจากธรรมะของพระพุทธองค์ที่ผ่านการพิสูจน์ว่า ได้ผลมาแล้วไม่ตํ่ากว่าสองพันห้าร้อยปี ไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลา
พวกเราหวังว่า หนังสือเล่มนี้ คงจะเหมาะกับคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังมีลูก และคู่รักที่กำลังจะเตรียมตัวเป็นพ่อแม่คน จะได้ใช้เป็นตำรับตำราในการบ่มเพาะนิสัยลูก รวมทั้งผู้ที่ดูแลการสร้างเยาวชนของประเทศได้หันมาสนใจศึกษาเรื่อง "การปฎิรูปการเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี" เพื่อว่าปัญหาเยาวชนที่คั่งค้างในวันนี้ จะได้รับการแก้ไขอย่างถูกวิธีประเทศชาติของเราในวันข้างหน้า จะได้ไม่ขาดแคลนผู้นำที่ดี มีความสามารถ และมีวิสัยทัศนในการนำพาประเทศชาติไปสู่ความเจริญในอนาคต
คณะผู้จัดทำ หนังสือ
เลี้ยงลูกอย่างไร ให้เมืองไทยได้เยาวชนดี
