รวมใจกลับเข้าไปสู่ภายใน อย่างละมุนละไม เหมือนขนนกที่ลอยไปในอากาศ แล้วค่อยๆ บรรจง ตกลงมาสัมผัสบนผิวนํ้า อย่างอ่อนโยน โดยไม่ทำให้นํ้ากระเพื่อม ใจของเราก็ต้องค่อยๆ วางเบาๆ ให้นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ ให้ใจใสๆ ใจเย็นๆ
๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๔
