พระพุทธศาสนาถูกรุกราน
คำถาม : ทำไมพระสงฆ์ในมหาวิทยาลัยนารันทาในอินเดียสมัยโบราณ ซึ่งมีจำนวนหลายหมื่นรูปถึงยอมให้ศาสนาอื่นรุกราน ฆ่าและเผา ทำไมจึงไม่ลุกขึ้นมาต่อสู้ครับ
พระอาจารย์ : คือพระ ก็มีศีลของพระ จะไปฆ่าคน จับดาบขึ้นมารบกันแบบหลวงจีนทำไม่ได้ ของหลวงจีนเส้าหลิน มหายานเนี่ย ศีลเป็นอีกแบบนึง แต่พระเถรวาทของเรา ยังไงก็ฆ่าคนไม่ได้ ถ้าเกิดว่าคว้าอาวุธขึ้นมาต่อสู้ฟาดฟันฆ่ากันเมื่อไหร่ ก็ขาดจากความเป็นพระ พระมีศีลของพระคุมอย่างงี้อยู่ ถ้าถามว่าแล้วจะทำยังไง ข้าศึกมาถึงจะฆ่าเรา เราจะปล่อยให้เค้าฆ่างั้นรึ ถ้าหากว่าพระสงฆ์ ตั้งใจทำหน้าที่ของพระ สั่งสอนอบรมญาติโยมประชาชน จนกระทั่งมีใจรักในพรำพุทธศาสนาเป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นปึกแผ่นแน่นหนา รักหวงแหนพระพุทธศาสนา ข้าศึกก็จะไม่กล้าโจมตี แต่ถ้าเกิดพระปลีกตัวจากสังคม แล้วก็แยกเป็นกลุ่มเฉพาะ ถึงคราวพระภิกษุมีภัย ชาวบ้านไม่ลุกขึ้นมาช่วย ถ้าอย่างนี้แล้วล่ะก็มีสิทธิ์ที่พระพุทธศาสนาจะสูญไปจากที่นั้นๆ เพราะฉะนั้น เราจึงต้องรวมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน พระภิกษุตั้งใจประพฤติธรรมแล้วก็อบรมสั่งสอนประชาชน ญาติโยมก็ตั้งใจศึกษาคำสอนและปฏิบัติตาม เสร็จแล้วทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ทำอย่างนี้ล่ะก็พระพุทธศาสนาก็จะเจริญรุ่งเรือง เจริญพร
