ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย
คุณยายเป็นผู้ที่รักการฝึกฝนตนเองอย่างยิ่ง ท่านมักตรวจตราดูอยู่เสมอ ว่าตัวของท่านเองยังมีข้อบกพร่องใดหลงเหลืออยู่บ้าง เมื่อพบแล้วท่านจะแก้ไขทันทีคุณยายทราบดีว่าท่านต้องพบเจอปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ในการสร้างบารมีไปสู่ที่สุดแห่งธรรม แต่ท่านกล่าวย้ําเสมอว่า “เราต้องอดทนแล้วมุ่งหน้าทําความดีต่อไป อย่างอมืองอเท้าหรือปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรม” ท่านไม่เคยหวาดหวั่นหรือวิตกกังวลกับสิ่งเหล่านั้นเลย ท่านเพียรสร้างความดีเรื่อยมาจนกระทั่งมั่นใจที่จะบอกกับหลวงพ่อและทุกคนว่า “ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย” ทั้งนี้ไม่ได้หมายถึงภพชาติสุดท้ายที่ท่านจะเกิด แต่หมายถึงชาติสุดท้ายที่พญามารจะสามารถสับโขลกท่านด้วยข้อบกพร่องต่างๆ ได้ข้อบกพร่องเหล่านี้ล้วนเกิดจากอดีตชาติที่ผ่านมาทั้งสิ้น แม้คุณยายได้สั่งสมบุญบารมีมามากแต่ในบางครั้งท่านก็เผลอ เนื่องจากกิเลสยังไม่หมดพญามารจึงได้โอกาสสอดผังวิบากกรรมเข้ามาบังคับท่าน
เนื่องจากมารนั้นไม่ใช่หมูและมารก็ไม่ใช่แมว เรายังไม่ชนะเขา และเขาก็ยังไม่ชนะเรา ยังเป็นคู่ปรับที่ต้องต่อสู้กันอยู่ โดยมีใจของเราเป็นสมรภูมิช่วงใดที่พญามารเข้ามาบังคับก็จะทําให้เราคิดชั่วพูดชั่ว ทําชั่ว แล้วพญามารก็ตั้งโปรแกรมของชีวิตให้มีวิบากเป็นผล ถ้าฝ่ายพระหรือฝ่ายกุศลเข้าสอดละเอียด ยึดปกครองกลางกายได้ทําให้คิดดีพูดดีทําดีก็จะเกิดผลกรรมที่ดีตามมา
ในชาตินี้ พญามารได้บังคับให้คุณยายมีวิบากกรรมบางประการ ยกตัวอย่างเช่นกรรมที่ทําให้ท่านเกิดเป็นผู้หญิง ซึ่งเป็นกรรมที่ทําให้ทุกๆ คนเรียกท่านว่า “คุณยาย” ท่านบอกว่าคํานี้ใช้เรียกท่านได้เป็นชาติสุดท้ายแล้ว ท่านลั่นวาจาเอาไว้ว่าภพชาติต่อๆ ไปท่านจะไม่เกิดเป็นผู้หญิงอีก ท่านจะเกิดเป็นผู้ชายเท่านั้นและจะได้บวชเป็นพระภิกษุตลอดต่อเนื่องไปทุกภพทุกชาติ
หลวงพ่อเคยถามคุณยายว่าท่านรู้ได้อย่างไรท่านตอบว่าท่านเห็นด้วยญาณทัสนะว่ากระแสกรรมชนิดนี้ได้รับการชดใช้มาหลายชาติแล้วและได้หมดลงในชาตินี้ท่านไม่มีความรู้สึกว่าอยากเป็นผู้หญิง หรือเฉยๆ ต่อการเป็นผู้หญิงหลงเหลืออยู่เลย ท่านมีความรู้สึกว่าไม่อยากจะเป็นผู้หญิงอีกแล้ว แต่สําหรับบางคนที่ยังไม่หมดกรรมจะยังคงอยากเป็นผู้หญิงอยู่อีก หรือรู้สึกว่าเป็นก็ได้ไม่เป็นก็ได้คุณยายบอกว่าความรู้สึกไม่อยากเป็นหญิงจะเกิดขึ้นเมื่อถึงคราวใกล้หมดกรรม กรรมชนิดนี้ของคุณยายได้หมดลงแล้วชาติต่อไปท่านจะรุดหน้าในการสร้างบุญบารมีเพียงอย่างเดียว หลวงพ่อสังเกตเห็นว่าแม้ชาตินี้ท่านต้องเกิดเป็นหญิงและประสบกับความยากลําบากในการสร้างบารมีเพียงใด ท่านก็ไม่เป็นทุกข์เลย มีเพียงแต่หยุดกับนิ่งเท่านั้น
ส่วนสาเหตุในอดีตที่ทําให้ท่านต้องเกิดเป็นผู้หญิงก็คือ ท่านเคยเกิดเป็นชายหนุ่มรูปงามในตระกูลสูง เป็นตระกูลของเศรษฐีก่อนที่จะได้บวชในชาตินั้น ท่านเผลอใช้ความหล่อฟุ่มเฟือย วิบากกรรมจึงส่งผลให้มาเกิดเป็นผู้หญิง แม้ว่าท่านจะได้อาศัยบุญจากการบวชเพื่อแก้ไขผังวิบากกรรมนี้ไปแล้วมากมายก็ตาม เวลาพญามารซ้อนผังลงมา ไม่ได้หมายความว่าเป็นผังกระดาษแผ่นๆ แต่เขาจะตั้งโปรแกรมไว้ในดวงบาปให้เป็นภาพที่ติดอยู่ในตัวว่าเมื่อทําอย่างนี้แล้วจะต้องเป็นอย่างนั้น สังขารก็จะถูกปรุงแต่งไปตามนั้น เหมือนการผสมสีชีวิตของคนเราถูกปรุงด้วยบุญและบาปในลักษณะเดียวกัน เมื่อใดที่บุญหย่อนแล้วบาปได้ช่อง ผังที่ถูกตั้งไว้จะทํางานทันที เพราะมีช่องโหว่ของกระแสบุญที่ไม่หนาแน่น ทําให้กระแสบาปสอดเข้ามาได้ตรงกลางกาย
ยกตัวอย่างเช่น ถ้ากระแสบาปแรง กระแสบาปจะบังคับให้เข้าสู่ครรภ์มารดาโดยเข้าปากช่องจมูกซ้าย แล้วเกิดมีเพศหญิง แม้ว่าคุณยายท่านจะเคยได้บวชและเข้าถึงพระธรรมกายเพื่อทําวิชชาแก้ไขโปรแกรมบาปนี้แต่ก็ช่วยให้บาปเบาบางลงได้ในระดับหนึ่ง จากที่ต้องเป็นหญิงสักห้าร้อยชาติก็แก้ไขบรรเทาลงให้เหลือสักสิบชาติหากมีกรรมอื่นผสมผสานอีก เช่นขาดการทําทาน ก็จะทําให้ยากจน ต้องทํางานหนักในท้องนา
ส่วนสาเหตุที่ทําให้ท่านต้องเกิดเป็นลูกชาวนา แล้วมาเป็นคนรับใช้ที่กรุงเทพฯ ก็ด้วยเศษวิบากกรรมประการหนึ่งจากอดีตชาติที่ท่านเคยเป็นเจ้าชายองค์เล็ก ได้เข้ามาวิ่งเล่นในอารามของวัดตามประสาเด็ก ท่านมีความคุ้นเคยกับพระภิกษุรูปหนึ่ง ซึ่งเคยเป็นมหาดเล็กรับใช้ท่าน ด้วยความคุ้นเคยจึงเผลอไหว้วานให้พระภิกษุช่วยหยิบจับส่งสิ่งของให้วิบากกรรมนี้ได้ส่งผลบังคับให้ท่านต้องมาเป็นคนรับใช้ผู้อื่น
เพราะฉะนั้นในชาตินี้เวลาคุณยายจะสนทนากับพระหรือสามเณรตัวเล็กๆ ท่านจะพนมมือก่อนแล้วบอกว่า “อย่าให้ยายบาปนะ อย่าให้ยายบาป”แล้วท่านก็ถวายความรู้และคําแนะนําต่างๆ ถือว่าเป็นสิ่งที่เราควรศึกษา ว่าสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้เหมือนกัน แต่โชคดีที่บุญเก่าตามมาทัน ได้ฉุดท่านไปสู่เพศบรรพชิต ไม่ต้องทําหน้าที่คนรับใช้ไปตลอดชีวิต
ด้วยความตระหนักในกฎแห่งกรรมคุณยายจึงไม่ประมาทเลย ท่านตั้งใจสั่งสมบุญบารมีเป็นอย่างยิ่ง ทั้งทําทาน รักษาศีล เจริญภาวนาทําวิชชา ท่านสามารถแก้ไขผังชีวิตที่ไม่ดีเหล่านั้นได้หมดสิ้นแล้วในชาตินี้พร้อมกับนําบุญมาประมวลรวมกัน อาศัยบุญในการตั้งผังชีวิตใหม่ที่ดีกว่ามากๆ ในชาติต่อไป ชาตินี้จึงเป็นชาติสุดท้ายของท่านที่จะมีลักษณะด้อยหรือข้อบกพร่องต่างๆ อันเกิดจากวิบากกรรมในอดีต ภพชาติต่อไปท่านจะมีความสมบูรณ์พร้อมยิ่งกว่าภพชาตินี้มากมายนัก
ถ้าหากพวกเราอยากไปเกิดอยู่ใกล้ๆ คุณยายต้องขวนขวายสร้างบุญให้เต็มที่ อย่าเกียจคร้านหรือเบื่อหน่ายต่อการสร้างบารมีต้องไม่ประมาทหรือชะล่าใจโดยเด็ดขาด เราทุกคนต้องทําตามอย่างคุณยาย คือหมั่นตรวจตราดูข้อบกพร่องของตนเองในชาตินี้แล้วปรับปรุงแก้ไขให้ได้เพื่อที่ว่าชาตินี้จะได้เป็นชาติสุดท้ายที่มีข้อบกพร่องเหล่านี้ติดตัว
ลูกหลานของคุณยายทุกคนต้องไม่เหนื่อยหน่ายต่อการสร้างความดีคุณยายเหน็ดเหนื่อยมากกว่าจะสร้างวัดพระธรรมกายเสร็จ แต่ท่านไม่เคยปริปากบ่นให้ใครฟัง แม้แต่หลวงพ่อเองก็ไม่เคยได้ยินคําว่าเหนื่อยหรือคําว่าท้อจากคุณยายเลยทุกๆ คนจึงควรยึดท่านเป็นแบบอย่างในการสร้างบารมีท่านทําอย่างไร เราควรทําอย่างนั้น หากเราทําได้อย่างท่าน เราจะเป็นอย่างท่านเช่นกัน
