ขอบฟ้าว่าใหญ่กว้าง
เพียงไร
แต่เล็กกว่าความใหญ่
พุทธแก้ว
ตรึกนิ่งหยุดภายใน
ขยายออก
ครอบหมดฟ้าดินแล้ว
นี่แท้อัศจรรย์
ตะวันธรรม
