เเก้ความไม่รู้จักพอ
โยมถาม :
เราจะแก้ความไม่รู้จักพอที่เกิดขึ้นในใจได้อย่างไรครับ...?
พระอาจารย์ตอบ :
กิเลสเกิดขึ้นในใจเรา สิ่งแวดล้อมรอบตัวเรามีส่วนสำคัญที่ทำให้กิเลสนั้นฟูขึ้นมา เหมือนกับไฟที่มีเชื้ออยู่ในใจ แล้วคนอื่นรอบตัวเราก็เอาฟืนมาใส่ พอเติมเชื้อไฟก็ลุกโพลงขึ้นมา ถ้าใจเราไม่มีกิเลส ไฟมันสิ้นเชื้อไม่เหลือเศษเสียแล้ว ใครจะมาเติมฟืนไฟก็ไม่เกิดผลใด
พระอรหันต์ท่านอยู่ที่ไหนก็ไม่มีใครทำให้กิเลสท่านฟูได้ เพราะกิเลสหมดจากใจท่านแล้ว แต่ถ้ายังไม่หมด ยังอันตรายอยู่ เราจึงจำเป็นต้องอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี ส่วนที่ว่าทำไมคนเราถึงไม่รู้จักพอ ก็เพราะคนเรายังมีกิเลสอยู่นั่นเอง
ถ้าเราจะแก้ให้สบายใจด้วยการอยากได้อะไรก็ให้ได้อย่างใจ จะได้สมใจมีความสุข ถ้าแก้อย่างนี้เราจะไม่มีวันมีความสุขจริงเลย เพราะความต้องการคนเราขยายอย่างรวดเร็วได้ตลอดเวลา มีเท่าไรก็ไม่พอ มีหมื่นอยากได้ล้าน พอมีล้านอยากจะได้ร้อยล้าน ความอยากมากขึ้นไปเรื่อยๆ
ยกตัวอย่าง
พระเจ้ามันธาตุราชเป็นพระจักรพรรดิผู้มีอานุภาพมากและทรงปกครองทั้งโลก ได้ครองสมบัติหมดทั้งโลกแล้วน่าจะพอ แต่วันหนึ่งพระองค์ก็เกิดความรู้สึกไม่พอจึงขึ้นจักรแก้วเพื่อไปสวรรค์ พอไปถึงสวรรค์ชั้นแรก คือชั้นจาตุมหาราชิกา เทวดาก็ยกสวรรค์ให้ปกครอง เพราะพระองค์มีบุญและมีอานุภาพมาก เป็นมนุษย์แต่ปกครองไปถึงสวรรค์
พระเจ้ามันธาตุราชปกครองสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาอยู่นานก็รู้สึกไม่พอขึ้นมาอีก จึงไปสวรรค์ชั้นที่ 2 คือชั้นดาวดึงส์ของพระอินทร์ พระอินทร์ยกสวรรค์ครึ่งหนึ่งให้พระองค์ปกครอง พระเจ้ามันธาตุราชปกครองสวรรค์ส่วนนี้มายาวนาน จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดความคิดว่าทำไมเราต้องปกครองแค่ครึ่งเดียว เราควรจะได้ปกครองหมดทั้งชั้นดาวดึงส์ คิดอยากหาทางกำจัดพระอินทร์ ยึดอำนาจการปกครองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
พอพระเจ้ามันธาตุราชคิดโลภขึ้นมาอย่างนี้กายเลยหนัก อยู่บนสวรรค์ไม่ได้ ตกลงมาบนโลก ถึงตอนนี้จึงได้คิดว่า คนเราถ้าหวังจะมีสุขโดยสนองความต้องการแล้วมันไม่รู้จักพอ พอพระองค์สอนลูกหลานเสร็จก็ถึงคราวสวรรคต
เพราะฉะนั้น สมบัติมีเท่าไรเติมเข้าไปจะให้พอนั้นไม่มีวันพอ มีทางแก้ทางเดียวคือ
“รู้จักระงับที่ความอยาก ระงับที่ใจของเราด้วยการปฏิบัติธรรม”
เจริญพร
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ