นิทานจีน สอนลูกรัก
ตอน ยิ่งเรียบง่ายยิ่งมีคุณค่า
บัณฑิตผู้หนึ่งเดินทางเข้าสู่เมืองตันฟู ระหว่างทางได้เข้าพักแรมในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง บัณฑิตหนุ่มสังเกตเห็นว่าเจ้าของโรงเตี๊ยมนั้นปฏิบัติต่อภรรยาทั้งสองแตกต่างกัน
ภรรยาคนหนึ่งมีรูปโฉมงดงามเป็นพิเศษแต่เจ้าของโรงเตี๊ยมกลับให้ความใส่ใจเพียงเล็กน้อย ในขณะที่ภรรยาอีกคนหนึ่งซึงมีรูปโฉมเรียบๆ ไม่งดงามโดดเด่นเท่าใดนัก กลับได้รับการยกย่องให้เกียรติจากเจ้าของโรงเตี๊ยมเป็นอันมาก
วันหนึ่งมีโอกาสบัณฑิตหนุ่มจึงถามเจ้าของโรงเตี๊ยมตรงๆ เป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมยิ้มแย้ม แล้วตอบว่า
"ฮูหยินคนหนึ่งของข้านั้นเก่งในงานบ้านงานเรือนเป็นทิเศษต้องให้เกียรติเป็นพิเศษ นางไมใช่สตรีที่มีรูปโฉมงดงาม ข้าจึงไม่จำเป็นจะต้องสนใจในรูโฉมของนาง ส่วนฮูหยินอีกคนหนึ่งนั้นมีรูปโฉมงคงามสะดุดตานางเองก็หลงใหลและเอาใจใส่ในรูปโฉมซองตนเองอยู่เสมออยู่แล้ว ข้าก็ไม่จำเป็นจะต้องไปยกย่องในความงดงามของนางอีก"
