อาการ 32
สำหรับกายคตาสตินั้น ท่านแบ่งกายออกเป็น ๓๒ ส่วนแบ่งได้เป็น ๖ หมู่ คือ
หมู่ที่หนึ่ง ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง อย่างเวลาพระบวชพระอุปัชฌาย์สอนให้พิจารณากายว่า เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ ก็คือพิจารณา ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ว่ามันไม่งามอย่างไร
หมู่ที่สอง ก็ได้แก่ มังสัง นหารู อัฏฐิ อัฏฐิมิญชัง วักกัง คือ เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม
หมู่ที่สาม ได้แก่ หทยัง ยกนัง กิโลมกัง ปหกัง ปัปผาสัง ได้แก่ หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด
หมู่ที่สี่ ได้แก่ อันตัง อันตคุณัง อุทริยัง กรีสัง มัตถลุงคัง คือ ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า มันในสมอง
หมู่ที่ห้า ได้แก่ ปิตตัง เสมหัง ปุพโพ โลหิตัง เสโท เมโท คือ ดี เศลษม์ หนอง เลือด เหงื่อ มันข้น หรือไคล
หมู่ที่หก ได้แก่ อัสสุ วสา เขโฬ สิงฆาณิกา ลสิกา มุตตัง คือ น้ำตา มันเหลว น้ำลาย น้ำมูก ไขข้อ มูตร
คนเราลองได้เอาอาการ ๓๒ สิ่ง มานั่งพิจารณาอยู่ประจำๆใครจะสวย ใครจะหล่อ มันสวย มันหล่อไม่ขึ้นทั้งนั้น หลวงพ่อดูในสิ่งเหล่านี้เป็นประจำ ใครจะว่าหล่อ ใครจะว่าสวยอย่างไร ก็เออๆ อยู่ในกลุ่มกระแสโลก ก็ดึงเราเขวไปเหมือนกัน รู้สึกว่าหล่อ ว่าสวยตามเขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าตามเขา แต่พออยู่ลำพังปั๊บ ใจสงบเข้า กลับมาคิดถึงความไม่งามในสิ่งเหล่านี้ นึกถึงปอดตัวเองเมื่อไร ก็ไม่งาม งามไม่ขึ้น เคยเห็นปอดหมูไหม ก็เหมือนกับของคน แล้วจะสวยจะหล่อได้อย่างไร
หลวงพ่ออ่านเรื่องกายคตาสติทีไร หรือได้ยินเขาท่องก็ดีรู้สึกใจชุ่ม ใจฉ่ำ ใจไม่ฟุ้ง ซึ่งเป็นการถูกอัธยาศัยหลวงพ่อ เป็นมาตั้งแต่วัยรุ่นเลย
