บทสวดพระคาถาให้ผู้ประทุษร้าย
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ ครั้ง)
โย ทัณเฑนะ อทัณเฑสุ |
อัปปะทุฏเฐสุ ทุสสะติ |
ทะสันนะมัญญะตะรัง ฐานัง |
ขิปปะเมวะ นิคัจฉะติ |
เวทะนัง ผะรุสัง ชานิง |
สะรีรัสสะ จะ เภทะนัง |
คะรุกัง วาปิ อาพาธัง |
จิตตักเขปัง วะ ปาปุเณ |
ราชะโต วา อุปะสัคคัง |
ปะริกขะยัง วะ ญาตินัง |
อะถะ วาสสะ อะคารานิ |
อัคคิ ฑะหะติ ปาวะโก |
กายัสสะ เภทา ทุปปัญโญ |
นิระยัง โส อุปะปัชชะตีติ. |
คำแปล ความหมาย
ผู้ใด ประทุษร้ายในท่านผู้ไม่ประทุษร้าย
ผู้ไม่มีอาชญา ด้วยอาชญา
ย่อมถึงฐานะ 10 อย่าง
อย่างใดอย่างหนึ่งพลันทีเดียว คือ
ถึงเวทนากล้า 1 ความเสื่อมทรัพย์ 1 ความสลายแห่งสรีระ 1
อาพาธหนัก 1 ความฟุ้งซ่านแห่งจิต 1
ความขัดข้องแด่พระราชา 1
การถูกกล่าวตู่อย่างร้ายแรง 1
ความย่อยยับแห่งเครือญาติ 1
ความเสียหายแห่งโภคะทั้งหลาย 1
อีกอย่างหนึ่ง ไฟป่าย่อมไหม้เรือนของเขา
ผู้นั้นมีปัญญาทราม เพราะกายแตก ย่อมเข้าถึงนรก.