๑. ผู้ตั้งอยู่ในศีล ย่อมประสบโภคทรัพย์อันใหญ่หลวง เพราะความไม่ประมาท
๒. ชื่อเสียงเกียรติคุณ ย่อมขจรขจายไปในทิศทั้งปวง
๓. ผู้ตั้งอยู่ในศีล เมื่อเข้าไปสู่ชนกลุ่มใด ย่อมีความองอาจแกล้วกล้า ไม่ขวยเขิน
๔. ผู้มีศีล คือ ผู้มีความเลื่อมใส เมื่อมรณะภัยมาเยือน ย่อมตายด้วยอาการสงบ มิหลงลืมสติ
๕. เมื่อละโลก ย่อมไปเกิดในสุคติภูมิ
หากเราตั้งใจรักษาศีลแล้ว เมื่อลงมือนั่งสมาธิ จะทำให้ “ความฟุ้ง” ของเราลดน้อยลง เป็นเหตุให้จิตของเราเป็นสมาธิได้เร็ว
