การทำสมาธิ เป็นบุญละเอียดอ่อน
เป็นการแก้ไขสิ่งที่ไม่ดี ...ให้ดี
สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ..ให้เป็นไปได้
สิ่งที่ไม่สำเร็จ ...ให้สำเร็จ
สิ่งที่ยาก ...ให้ง่าย
สิ่งที่เหลือวิสัย ...ให้อยู่ในวิสัยจิตที่ตั้งมั่น
หยุด - นิ่ง - เฉย ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
จะเปลี่ยนแปลงตัวเราในทางที่ดีขึ้น
จากอ่อนแอ ...เป็นเข้มแข็ง
จากหมดแรง ...เป็นเปี่ยมพลัง
จากสิ้นหวัง ...เป็นสมหวัง
จากว้าวุ่น ...เป็นสงบ
จากว้าเหว่ ...เป็นอบอุ่น
จากห่อเหี่ยว ...เป็นเบิกบาน
จากทุกข์ ...เป็นสุข อย่างไม่มีขอบเขต
และเปลี่ยนแปลงปุถุชนให้เป็นอริยเจ้าได้
เวลาให้กับการนั่งสมาธินั้นไม่สูญเปล่า
เวลาที่ให้กับการนั่งสมาธิ มีคุณค่าเสมอ
และมีประโยชน์เกินกว่าใครๆ จะคาดคิด
