จากพ่อแม่กลายเป็นคนอื่น
จากญาติกลายเป็นคนไม่รู้จัก
คุณครูไม่เล็กเล่าถึงคำสอนคุณยายว่า
"ถ้าเราเกรงใจไม่บอกญาติพี่น้อง ให้มาร่วมทำบุญ ก็เท่า-
กับเรา"ฆ่าเขาทิ้ง"คุณยายใช้คำนี้ การชวนเขาทำบุญ
เป็นการ"เก็บสมบัติ"ให้เขา ถ้าเราไม่บอกเขาก็เท่ากับ-
ว่าเราปล่อยให้เขาจนในภพชาติต่อไป
ถ้าชาตินี้ไม่บอกเขา เขากับเราก็จะค่อยๆห่าง คุณ-
ยายใช้คำว่า ห่างทีละคืบ และก็ห่างทีละศอก และก็ห่าง
ทีละวา ในที่สุดห่างเป็นโยชน์
คุณยายขยายความให้ฟังว่า สมมุติว่าชาตินี้เป็นพ่อ
กับแม่เรา แต่เพราะไม่ได้ตามท่านมาร่วมสร้างบุญกับเรา
ชาติหน้าก็เป็นแค่ลุงป้าน้าอา พอเป็นญาติชาติต่อไปจะ
บอกจะเตือนก็ไม่เต็มปาก ชาติต่อไปก็จะเป็นแค่เพื่อนบ้าน
โอกาสจะสร้างบุญด้วยกันก็หย่อน ชาติต่อๆไปอีกหลาย-
ชาติอาจเกิดคนละประเทศเลย
การชวนทำบุญเป็นการเก็บสมบัติให้เขา ไม่ใช่การ
รบกวน ถ้าเราเกรงใจ เท่ากับปล่อยให้เขายากจนใน-
ชาติต่อไป อย่าเกรงใจในเรื่องที่ไม่ควรเกรงใจ ตั้งใจ
บอกให้เต็มที่ เรามาเก็บสมบัติให้ญาติ ทำให้เต็มที่อย่า
ทอดทิ้งใครๆเลย"
ความทรงอภิญญาของคุณยาย
