กรณีศึกษาที่ 2 ตัวอย่างการทำหน้าที่กัลยาณมิตรเชิงปฏิบัติการของนายทหาร

วันที่ 07 เมย. พ.ศ.2558

 “ สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ” การให้ธรรมทานย่อมชนะการให้ทั้งปวง การทำศึกสงครามนั้นไม่ใช่วิธีนำมาเพื่อสันติสุข  แต่การปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ จะมีความสงบความสุขที่แท้จริงในชีวิต

กรณีศึกษาที่ 2 ตัวอย่างการทำหน้าที่กัลยาณมิตรเชิงปฏิบัติการของนายทหาร

         ผู้จะทำหน้าที่กัลยาณมิตรสามารถทำได้ทุกสาขาอาชีพ ดังเช่น มีตัวอย่างกัลยาณมิตรอีกท่านหนึ่ง ซึ่งมีประสบการณ์ชีวิตทั้งทางโลกทางธรรมมีหน้าที่การงานรับผิดชอบในฐานะของนายทหาร ท่านได้มาศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิจนเป็นเหตุให้รู้เข้าใจธรรมะเพิ่มขึ้นจนเกิดความคิดเปรียบเทียบว่าการทำศึกสงครามนั้นไม่ใช่วิธีนำมาเพื่อสันติสุขแต่การปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิจะมีความสงบความสุขที่แท้จริงในชีวิตความสันติสุขก็บังเกิดขึ้นแก่ชาวโลกจึงได้นำธรรมะเข้าไปในกองทัพด้วยจิตที่ปรารถนาดีกับทุกๆคนเพื่อให้ชีวิตทุกคนพบความสุขที่แท้จริง

         ความเป็นมาของการเข้าวัด ผมเข้าวัดครั้งแรกในสมัยที่เป็นนักเรียนนายร้อยในปีพุทธศักราช 2529     ตอนนั้นมีกลุ่มเพื่อนชมรมพุทธศาสตร์โรงเรียนนายร้อยจัดกิจกรรมไปวัดก็ได้ตามเข้าวัดกับหมู่คณะ ช่วงนั้นเข้ามาแค่ร่วมกิจกรรมแต่ที่มาเรียนรู้เรื่องการปฏิบัติธรรมอย่างจริงจังตอนที่มีพี่ท่านหนึ่งได้ไปเป็นกัลยาณมิตรให้ซึ่งได้ทำหน้าที่ตามเข้าวัดและสาเหตุของการมาวัดอย่างต่อเนื่องประการหนึ่งคือมีความชอบใจคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทตฺตชีโว เรื่องของมงคลชีวิต 38 ประการ และคอยจะติดตามฟังมาเรื่อยๆ อยู่เสมอ

         จุดเปลี่ยนที่ในการสร้างบุญบารมี

ผมได้ไปปฏิบัติธรรมที่ปากช่อง จังหวัดนครราชสีมาในช่วงสงกรานต์ซึ่งเป็นการปฏิบัติธรรมที่ต่อเนื่อง หลายวัน มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีในครั้งนั้น เป็นเหตุให้ติดตามฟังคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทุกวันอาทิตย์ที่วัดด้วย จึงเข้าใจว่าธรรมที่หลวงพ่อท่านสอนนั้นเป็นเรื่องจริง

           ข้อคิดจากการปฏิบัติธรรม

        อาชีพของทหารตั้งแต่เป็นนักเรียนเตรียมทหาร มารับราชการ ปฏิบัติหน้าที่บังคับบัญชาทหารมาต่างๆ ทำการฝึกการยุทธ์ต่างๆ อาจจะเป็นวิชาที่ให้โลกนี้มีสันติสุข แต่เป็นสันติที่ได้จากการที่เราต้องเข่นฆ่ากันก่อน แต่ไม่ได้ทำให้โลกนี้มีความสันติสุขที่แท้จริง

           แต่การเรียนรู้ศึกษาธรรมะและปฏิบัติธรรม ทำให้ได้รู้ว่าโลกนี้จะสันติสุขได้ก็ด้วยวิธีสันติเท่านั้น เป็นการศึกษาเพื่อให้เกิดสันติสุขในโลกอย่างแท้จริงไม่ต้องไปประหัตประหารกันมีแต่การให้สิ่งที่ดีสิ่งที่เป็นธรรมะแก่กันและกันเท่านั้นที่จะทำให้เกิดสันติสุขสมดังคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านตรัสว่า

             “ สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ” การให้ธรรมทานย่อมชนะการให้ทั้งปวง

         ผู้เป็นต้นบุญต้นแบบและกำลังใจ

          พระเดชพระคุณหลวงพ่อ (หลวงพ่อธมฺมชโย) ท่านได้ทำงานเพื่อพระพุทธศาสนา เพื่อช่วยเหลือแบ่งปันและแก้ไขปัญหาให้กับผู้คนมากมายท่านได้ทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรอย่างยอดเยี่ยมยากที่ใครจะทำได้เสมอเสมือน ท่านจะคอยอบรมสั่งสอนธรรมให้แก่พวกเราอย่างไม่เห็นแก่ความลำบากเหน็ดเหนื่อย ท่านสอนพวกเราในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ท่านสอนทุกวัน ซึ่งเป็นงานที่หนักมากๆ ยากที่ใครจะทำกันได้

       พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านทำงาน 24 ชั่วโมง เรายังทำได้ไม่เท่าท่าน ถ้าเราหมดกำลังใจให้หลับตาแล้วก็นึกถึงท่าน เราจะไม่มีคำว่าหมดกำลังใจ สำหรับผมจะมีรูปหลวงปู่วัดปากนํ้า หลวงพ่อธมฺมชโย หลวงพ่อทตฺตชีโว และคุณยายอาจารย์ ไว้ระลึกนึกถึง เช่น ที่บ้าน ที่ทำงาน ในรถยนต์ คือจะไปที่ไหนเราก็จะเห็นหลวงพ่อ เห็นครูบาอาจารย์ตลอดเวลา ทำให้เราเกิดกำลังใจ มีต้นบุญต้นแบบในการสร้างบารมี ในการทำหน้าที่กัลยาณมิตร

         หลักในการทำหน้าที่กัลยาณมิตร

        นายทหารท่านนี้ได้ให้หลักในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรว่า เราต้องมีความปรารถนาดี ปรารถนาเดียวกับหลวงพ่อ คือ ท่านปรารถนาดีต่อทุกคน ท่านปรารถนาจะรื้อสัตว์ขนสัตว์ ทั้งโลกทั้งจักรวาล ท่านมีเป้าหมายไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม

          เราจะไปอยู่ตรงไหน ให้เรามีใจอย่างพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ทุกคนที่เราได้รู้จัก ได้เจอ ได้พบ ได้เห็น เราก็มีความปรารถนาดี ปรารถนาเดียว เช่นกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ซึ่งท่านปรารถนาให้ทุกคนได้รู้ ได้มีโอกาสเข้ามาศึกษาธรรม มาร่วมสร้างบุญบารมี

         เรามอบสิ่งที่ดีนี้ให้กับทุกคน เหมือนพ่อแม่ที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อมุ่งหวังให้ลูกเจริญก้าวหน้า ให้เขา มีความสุขทำไปไม่หวังเอาหน้าเอาตาไม่อยากเด่นไม่อยากดังทำทุกอย่างก็เพื่อมุ่งหวังให้ลูกเจริญก้าวหน้า โดยพ่อแม่ทำไปนั้นไม่ได้หวังให้ตัวเองมีความสุขแต่เมื่อเขาเจริญก้าวหน้าเราก็มีความสุขซึ่งเราเป็นกัลยาณมิตรจะพลอยดีใจไปด้วย

           ความสำคัญของการเป็นต้นแบบกัลยาณมิตร 

     ในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรนายทหารท่านนี้ได้ให้ข้อแนะนำว่า สิ่งหนึ่งที่จะทำให้ทุกคนยอม คือ เราต้องเอาตัวเองเป็นต้นแบบก่อน เขาจะมองเรา เขาจะมองต้นแบบ                                                                            “ ถ้าผมไปบอกให้คนทั้งกองพันเลิกดื่มเหล้า แต่นายพันยังดื่มเหล้าอยู่ชาตินี้ก็บอกให้เลิกไม่ได้ เพราะฉะนั้นให้เตรียมตัวเราให้ดีที่สุด แล้วเราจึงชวนเขาให้ทำความดีตามเราให้ได้  ” 

           นายทหารท่านนี้ยังกล่าวอีกว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อ (หลวงพ่อธมฺมชโย) ท่านเป็นต้นแบบ ทุกเรื่อง ในช่วงที่เกิดวิกฤตการณ์ช่วงปี 41 มีผู้ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ไม่ชอบใจโจมตีอย่างหนัก แต่ว่าลูกศิษย์ของหลวงพ่อไม่ได้หายไปไหนเลย เพราะทุกคนได้เห็นแล้วว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ถูกโจมตี ใส่ความต่างๆ ไม่ตรงกับความเป็นจริง เลยทำให้เรายิ่งรักยิ่งบูชาพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากขึ้นมากขึ้น ถ้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อทำอะไรไม่ดี พวกเราคงไม่อยู่ด้วยแน่นอน แต่เราได้ตระหนักแล้วว่าท่านได้ทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว

             ทำไมต้องสร้างเครือข่ายคนดี

     “ ในหน่วยทหารที่ผมอยู่ เขาสร้างวัฒนธรรมมาเป็นร้อยๆ ปี ผมให้เขาเลิกเหล้าเลิกบุหรี่ พอเริ่มทำเขาต่อต้านมาทันที แต่ก็มีบางกลุ่มเห็นด้วย เราก็ประคับประคองกลุ่ม รักษาเขามาเรื่อยๆ จนกระทั่งกลุ่มมีความเข้มแข็งมากขึ้น การที่เราจะทำความดีต้องทำให้ได้ทั้งสังคม ขยายไปให้มาก แล้วสังคมจะอยู่รอดได้”

     “ เราต้องเพิ่มเครือข่ายของการทำความดีไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งก็จะสามารถทำให้สังคมดีได้ เพราะฉะนั้น จึงเป็นสิ่งจำเป็นมากที่เราจะต้องขยายเครือข่ายการทำความดี”

     “ โชคดีที่ปัจจุบัน พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านได้ใช้สื่อธรรมะผ่านดาวเทียม ที่เราเรียกว่า DMC ซึ่งเป็นช่องทีวีทางธรรมที่สามารถชมได้ทุกเพศทุกวัย มนุษย์มีปกติอยากรู้อยากเห็น มนุษย์ต้องการสิ่งที่ดีๆ เมื่อมีโอกาสได้ชมรายการ DMC ดังตัวอย่างที่จังหวัดเพชรบุรี มีสมาชิกใหม่ๆ มาปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้นที่กองพัน”

 

 

จากหนังสือ DOU
วิชา DF 202 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0010943492253621 Mins