สาเหตุการเกิดกรรม

วันที่ 22 สค. พ.ศ.2558

 

สาเหตุการเกิดกรรม

            ดังที่ทราบว่าวัฏสงสารเกิดเพราะหมู่สัตว์มีเชื้อแห่งกิเลสปรุงแต่ง ทำให้เกิดกุศลธรรมอกุศลธรรมครอบงำการกระทำทางกาย ทางวาจา และทางใจ พระพุทธองค์ตรัสถึงสาเหตุที่ทำให้เกิดกรรม โดยแบ่งเป็น 2 ฝ่าย30) ได้แก่

1) สาเหตุการเกิดกรรมฝ่ายชั่ว

  • โลภะ ความอยากได้ของผู้อื่น
  • โทสะ ความประทุษร้ายใจ โดยแสดงออกในลักษณะรุนแรง เช่น ความพยาบาท ความโกรธ ความขุ่นเคือง ไม่ถูกใจ ไม่พอใจ คับแค้นใจ เจ็บใจ
  • โมหะ ความหลงผิด เช่น ความเห็นผิดเป็นชอบ การผูกโกรธผู้อื่น


2) สาเหตุการเกิดกรรมฝ่ายดี

  • อโลภะ คือ ความไม่อยากได้ของผู้อื่น
  • อโทสะ คือ ความไม่ประทุษร้ายใจ โดยไม่แสดงออกในลักษณะรุนแรง เช่น ความพยาบาท ความโกรธ ความขุ่นเคือง ไม่ถูกใจ ไม่พอใจ คับแค้นใจ เจ็บใจ
  • อโมหะ คือ ไม่หลงผิด เช่น ปรับความเห็นให้ตรงตามความเป็นจริง การไม่ผูกโกรธผู้อื่น

            พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนให้หมู่สัตว์รู้จักสาเหตุการเกิดกรรม เพื่อจะได้ดับที่ต้นเหตุ จากการศึกษา พบว่า ทรงแนะนำให้แก้ไขความโลภด้วยความไม่โลภ คือ ให้ทำทาน แก้ไขความโกรธด้วยความไม่โกรธ คือ ให้เจริญเมตตา และรักษาศีล แก้ไขความหลงผิดด้วยโยนิโสมนสิการ คือ รู้จักคิด รู้จักจับแง่มุมในการคิด วิเคราะห์แยกแยะเหตุผลจนเข้าใจถึงที่มาที่ไปได้กระจ่างชัด มีความคิดสร้างสรรค์ คิดเป็น คิดแล้วความโลภ ความโกรธ ความหลงลดลง คิดแล้วมีกำลังใจในการทำความดี ด้วยวิธีการเจริญสมาธิ ประการทั้งปวงนี้ จะทำให้รากคืออกุศลถูกทำลายไม่สามารถหยั่งรากลึกเจริญเติบโตได้อีก เหมือนบุรุษเอาไฟเผาพืชไหม้เป็นผุยผงตั้งแต่ต้นจนถึงราก

-------------------------------------------------------------------

30) นิทานสูตร, อังคุตตรนิกาย ติกนิกาย, มก. เล่ม 34 ข้อ 473 หน้า 118.

GL 203 กฎแห่งกรรม
กลุ่มวิชาเป้าหมายชีวิต


 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.020121351877848 Mins