สวัสดีวันศุกร์ที่ ๑๘/๙/๕๘
พุทธภาษิตสอนใจ
จิตของเราควรฝึกเอง
จิตที่ไม่หวั่นไหวไปตามกิเลสที่มายั่วยวน คือ จิตที่ฝึกมาดีแล้ว จิตของคนที่ฝึกดีแล้วจะมีความสุข คือ สามารถแยกดี แยกชั่วได้ เวลามีเรื่องไม่ดี หรือความเครียด ก็ไม่เก็บเอามาคิด เพราะจิตที่ฝึกดีแล้วจะทำให้ยอมรับความจริงต่างๆ ที่เกิดขึ้นได้
ดังพระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "จิตตัง ทันตัง สุขาวหัง แปลว่า จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้"
ส่วนจิตของคนที่ไม่เคยฝึก เมื่อเจอปัญหาใดๆ จะยอมรับความจริงไม่ได้ ทำใจไม่ได้ คิดมาก สับสน ฟุ้งซ่าน ทำให้ทุกข์อยู่เสมอ
การฝึกจิต ต้องฝึกด้วยตนเอง ฝึกบ่อยๆ หากฝึกจิตดีแล้ว จิตก็จะคุ้มครองชีวิตเราให้มีสุข ฝึกได้ โดยการทำสมาธิ เลือกทำที่ไหนก็ได้ ที่บ้าน ที่ทำงาน วันละนิดละน้อยก็ยังดี ดีกว่าไม่ทำเลย คนส่วนมากที่ไม่ได้ฝึกจิต มักอ้างว่า ไม่มีเวลา งานยุ่ง ขี้เกียจ สารพัดที่จะอ้าง แต่มีเวลาไปเที่ยว ไปสนุกสนานเฮฮา สุดแล้วแต่จะไปทำกัน ต้องรอให้ตนเองมีความทุกข์ เช่น ป่วยหนัก ปัญหาครอบครัว ปัญหางาน ปัญหาด้านการเงิน ถึงจะเห็นธรรม มานั่งปฏิบัติ ถึงตอนนั้นมันช้าไป กว่าจะใช้เวลาในการดับทุกข์ มันนานพอสมควร
ดังนั้น เราควรเตรียมตัวให้พร้อม สำหรับการเผชิญหน้ากับความทุกข์ ด้วยการฝึกจิตเสียตั้งแต่เนิ่นๆ เพราะจิตสำคัญที่สุดในชีวิต
