บทความประจำวัน

ปล่อยทิ้งทุกสิ่ง แม้กระทั่งความคิด การที่จะทำให้ใจเราละเอียดกว่าเดิมก็ต้องปล่อยทิ้งทุกสิ่ง ถ้าเราทำได้ ให้เอาประสบการณ์ที่ละเอียดที่สุดเป็นจุดเริ่มต้นใหม่

อย่าให้มีความคิด อย่าติดสัญญา ให้บริสุทธิ์จริงๆ แจ่มแจ้งจริง ๆ ตรงนี้สำคัญ

ต้องทำอย่างคุณยายอาจารย์ฯ ถ้าอยากจะเป็นอย่างคุณยายอาจารย์ฯ ต้องมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะศึกษาวิชชาธรรมกาย

นิ่งในนิ่ง ให้ไม่มีอะไรมาเหนี่ยวรั้งได้หยุด นิ่ง ๆ จริง ๆ จะทิ้งดิ่งไปเอง อย่าลุ้น อย่าดัน ต้องให้จิตบริสุทธิ์

อยากให้ทุก ๆ รูปมีความละเอียดเพิ่มขึ้นอย่างคุณยายอาจารย์ฯ ไม่ให้ติดอะไรเลย ให้หลุดหมดจากเครื่องของเครื่องกังวลทุกอย่าง

เริ่มต้นในจุดที่เราคล่องก่อน ตรงไหนก็ได้ที่จะทำให้ใจเราละเอียดได้เร็ว แค่ ๕ นาทีก็สามารถทำให้เราคล่องได้อย่างนี้นะจ๊ะ

เทวดาชอบพระแท้ คือ “พระที่เข้าถึงพระในตัว” และจะคอยตามดูแลรักษา

ตั้งใจมากไปทำไม อย่างไรเราก็ได้อยู่แล้ว เพราะเรามีพระธรรมกายในตัวทุกคน

ภาวนามยปัญญา ไม่ใช่ภาวนามยปัญหา เพราะยิ่งภาวนาไปก็มีแต่ปัญหา จุดกลาง คือจุดแห่งชัยชนะ จุดแห่งความสําเร็จ

ต้องทำอย่างง่าย ๆ ทำอย่างมีความสุขและความบริสุทธิ์ ต้องไม่ติดเรื่องอะไรเลย ใจต้องเกลี้ยงๆ แล้วจะมีความรู้แจ้งเกิดขึ้นมาพร้อมกับความเห็นแจ้ง

ให้รักษาความละเอียดเอาไว้ให้ได้ตลอดเวลา ถ้ากิจวัตรกิจกรรมของเราลงตัว ก็จะรักษาความละเอียดของใจได้

เมื่อใจเรานิ่งแน่น เราจะสามารถเป็นสารถีควบคุมได้ ตอนแรกเราเป็นผู้โดยสารไปก่อน ถ้านิ่งแน่นอย่างสมบูรณ์ก็จะเกิดขึ้นเอง นิ่งแน่น คือ เราพร้อมที่จะเข้าถึง จะแตกต่างจากที่เรานึกให้มันเกิด หรือสร้างความรู้สึก แสดงว่าใจเรายังละเอียดไม่พอ

ต้องพิสูจน์โอวาทของพระเดชพระคุณหลวงปู่ที่ว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” จริงทุกขั้นตอน ให้หยุดกันให้สนิทยิ่ง ๆ ขึ้นไปกว่านี้อีก ทำให้ละเอียดยิ่งขึ้นไปอีก

ลุ้นแล้วรู้ตัว ยังไม่น่ากลัว แต่ลุ้นไม่รู้ตัวนี่สิ ก็ต้องให้ย้ายมาอยู่ในจุดที่ทำแล้วรู้สึกสบาย ไม่กังวล และเมื่อทำความละเอียดได้ถึงจุด ก็ค่อยกลับมาอยู่ในจุดเดิมได้ใหม่

ฝึกไปเรื่อย ๆ นะ ถ้าลูกรักที่จะเป็นนักรบกองทัพธรรม ต้องเป็นอย่างคุณยายอาจารย์ฯ ต้องมุ่งมั่นอย่างเดียว

เวลาที่เรานั่งธรรมะ ให้นั่งทำตัวสบายๆ ทำใจให้สงบ หยุด นิ่ง แล้วก็นึกถึงศูนย์กลางกายให้เป็นชีวิตจิตใจตลอดเวลาเลย อะไรในโลกนี้ไม่สำคัญเท่าศูนย์กลางกาย

ให้เริ่มต้น ณ จุดที่เราพร้อมก่อน ตอนนี้เราก็เหมือนอัณฑชะที่ยังอยู่ในไข่ ยังไม่เป็นโอปปาติกะ อย่างนี้สบายใจไหมลูก

โดยให้เริ่มต้นในจุดที่ง่าย และมีความสุขก่อน ที่จะไม่มีแรงกดดันตลอดเส้นทางในการศึกษาวิชชาธรรมกาย ยิ่งนั่งต้องยิ่งง่ายขึ้น คล่องขึ้น มีความสุขความบริสุทธิ์มากขึ้น 

ลูกต้องทิ้งภาพจากที่จำ DMC ให้หมด มันจะเป็นสัญญา ใจจะได้เกลี้ยง ๆ เราจะต้องไปรู้ไปเห็นด้วยตัวของเราเอง

เมื่อย ก็ให้เปลี่ยนอิริยาบถ เปลี่ยนท่านั่ง เรื่องร่างกายอย่าไปกังวล เราสนใจที่ใจหยุดใจนิ่งเท่านั้น เราไม่ได้มาแข่งกับอะไร หรือจะเอาแพ้ชนะ

ฝากไว้กับผู้ปกครองทุก ๆ คนว่า ในการที่จะอบรมลูกหลานของเรา บริวารของเรา อย่าทำตัวเป็นคนเบื่อง่าย ถ้าเบื่อง่าย ลูกหลานยากจะเอาดี