เรื่องที่ ๑๗๐จมน้ำยังรอด
ขณะเล่นกันเพลินอยู่นั้น น้องชายผิดสังเกตว่า ทำไมพี่ชายดำน้ำเล่นนานเกินไป
คุณวนิดา ฉวีเรือง เล่าว่าเจ้าของบริษัท เซิ่นอี้ ชื่อคุณ ไช่ ฟ้อง จู พาคณะทัวร์จากไต้หวันมาเที่ยวเมืองไทย พากันไปเที่ยวที่เกาะล้าน พอถึงเวลาพักผ่อนส่วนตัว คุณไช่ ฟ้อง จู ก็ลงเล่นน้ำในสระพร้อมกับน้องชาย ลูกสาวอายุ ๑๓ ขวบ และ ลูกชายอายุ ๑๐ ขวบขณะเล่นกันเพลินอยู่นั้น น้องชายผิดสังเกตว่า ทำไมพี่ชายดำน้ำเล่นนานเกินไป จึงชวนเพื่อนๆ ที่เล่นน้ำอยู่พากันไปดู จึงพบว่าคุณไช่ ฟ้อง จู จมน้ำหมดสติโดยไม่รู้สาเหตุ รีบพากันอุ้มขึ้นไปส่งโรงพยาบาลพัทยาเมโมเรียลคุณวนิดา บอกกับผู้นำเที่ยวในเมืองไทยชื่อ คุณชิดพงศ์ ปิยานนทพงศ์ ให้สร้างบุญใหญ่ด้วยการสร้างองค์พระที่มหาธรรมกายเจดีย์ให้คนป่วย คุณชิดพงศ์ตัดสินใจใช้เงินของตัวเอง ทำบุญให้ทันที ส่วนคุณวนิดาได้รับคำแนะนำจาก คุณอมรรัตน์ว่า ให้กระซิบที่ข้างหูคนป่วยด้วยว่า ได้สร้างบุญใหญ่ให้ มีพระที่เจดีย์ แล้วขออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุช่วย จึงทำตาม พร้อมทั้งนำภาพพระมหาสิริราชธาตุวางไว้ใต้หมอนคนป่วย และพูดว่าถ้ารับทราบให้ลืมตาขึ้นเป็นเรื่องอัศจรรย์ คนป่วยที่ยังสลบอยู่ ไม่รู้สึกตัวถึง ๒ วัน ๒ คืนแล้ว กลับลืมตาดูภาพองค์พระได้ถึง ๕ ครั้ง วันต่อมาคุณวนิดาไปร่วมทำบุญที่วัดพระธรรมกาย วันที่ ๗ กุมภาพันธ์ พ.
เมื่อไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล คนป่วยยังคงสลบอยู่ ดื่มน้ำไม่ได้ คุณวนิดาจึงใช้สำลีชุบน้ำมนต์ แตะที่หน้าผากและหน้าอก เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ภาพจอคอมพิวเตอร์มีสัญญานตอบรับ หัวใจเต้นเร็วขึ้นทันที พอบอกให้ลืมตา คนป่วยสามารถลืมตาได้ และในที่สุดอาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ปัจจุบันออกจากห้อง ไอ.ซี.ยู. แล้ว คุณหมอแจ้งว่า ถ้าจะกลับไต้หวันก็สามารถเดินทางได้ คุณวนิดาเชื่อว่าต้องเป็นอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุแน่นอน เพราะคุณชิดพงศ์ได้สร้างองค์พระให้คนป่วยก่อนหน้าที่จะฟื้นขึ้นมานั่นเอง
