เรื่องที่ ๓๗๒ต้านแรงฟิสิกส์
แต่เหตุการณ์ไม่ได้เป็นไปตามนั้น รถของคุณหมอยังคงวิ่งต่อไปได้ แต่เสียการทรงตัวจึงวิ่งแบบคดไปคดมาอย่างรวดเร็ว



 

	คุณหมอสุรินทร์ จิรนิรามัย และคุณแม่ ผู้หมั่นทำบุญกุศล

คุณหมอสุรินทร์ จิรนิรามัย ปัจจุบันเป็นอาจารย์ สอนนักศึกษาแพทย์ อยู่ที่ภาควิชาเวชศาสตร์ครอบครัว คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ คุณหมอเล่าว่าได้มาวัดพระธรรมกายครั้งแรก ตั้งแต่สมัยเป็นนิสิต โดยมาในวันวิสาขบูชา พ.ศ.๒๕๒๘ และในวันนั้นทำให้ตนเองสนใจในการฝึกสมาธิ จากนั้นเป็นต้นมาคุณหมอจึงได้มาวัดเป็นประจำ และได้ฝึกทำสมาธิด้วยการเจริญพุทธานุสติมีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์เพื่อการเข้าถึงพระธรรมกาย ผลของการเจริญภาวนา ทำให้คุณหมอได้พบกับความสุขที่เกิดจากความสงบภายในเย็นกายเย็นใจ และได้เกิดความคิดอีกอย่างหนึ่งผุดขึ้นมา พร้อมกับความสุขจึงอยากให้เพื่อนมนุษย์ทุกคนได้มีโอกาสมาแสวงหา มาพบหนทางแห่งความสุข ซึ่งอยู่ภายในของทุกๆ คน คุณหมอจึงสวมหัวใจกัลยาณมิตร ชักชวนญาติมิตรและทุกๆ คนที่คุณหมอพอจะเผื่อแผ่ความรู้สึกที่ดีไปได้ ให้หันมาสนใจประพฤติปฏิบัติธรรมกัน โดยให้หมั่นทำทาน รักษาศีลและเจริญสมาธิภาวนา จะได้ไม่ต้องหวั่นไหว ในยามที่ชีวิตต้องเผชิญกับโลกธรรม ๘ ประการ นอกจากนี้คุณหมอยังทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรแจ้งข่าวบุญการสร้างพระธรรมกายประจำตัว ที่จะนำมาประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ ที่จะมีคนสักการะบูชากราบไหว้นับพันปี ซึ่งคุณหมอทำหน้าที่บอกบุญสร้างพระทั้งของตนเองและชักชวนให้ผู้อื่นได้สร้างถึง ๓๐๐ กว่าองค์

	บริเวณหน้าหอสมุดแห่งชาติรัชมังคลาภิเษกเชียงใหมุ่

เมื่อวันที่ ๖ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๑ คุณหมอได้ไปที่ห้างโรบินสันสาขาเชียงใหม่ เพื่อจะไปเยี่ยมเพื่อนและตั้งใจจะทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรโดยชักชวนให้เพื่อนได้ทำบุญโดยการสร้างพระธรรมกายประจำตัว เมื่อเพื่อนได้ทราบข่าวการสร้างพระธรรมกายประจำตัวจากคุณหมอก็ปีติดีใจ ที่จะได้ทำสิ่งที่ดีๆ เป็นสิริมงคลให้กับชีวิตของตนเอง และเห็นว่าการสร้างพระนั้นจะทำให้ผู้คนอื่นๆ จะได้มากราบไหว้ด้วย คนที่เขามากราบเขาก็จะได้เป็นคนดี และมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง และที่สำคัญสิ่งนี้จะอยู่นับ ๑,๐๐๐ ปีเพื่อนคุณหมอจึงได้รีบฝากเงินคุณหมอมาสร้างทันที และเมื่อสนทนากันสักพักใหญ่ คุณหมอจะต้องไปทำธุระต่อจึงขอตัวลากลับ

ขณะเดินทางกลับโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ คุณหมอได้ขับขี่มอเตอร์ไซค์ยามาฮ่าเบลล์ ๑๐๐ ด้วยความเร็ว ๕๐-๖๐ กม./ชม. ถนนค่อนข้างว่าง ขับมาจนถึงช่วงก่อนถึงประตูสวนดอก ซึ่งอยู่ใกล้บริเวณหอสมุดรัชมังคลาภิเษก เนื่องจากถนนเส้นนี้วิ่งทางวันเวย์ จึงสามารถขับด้วยความเร็วค่อนข้างสูง แล้วรถก็ไม่ติดด้วย ถนนโล่งขับสบายๆ แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีรถตู้คันสีเทาเข้ม วิ่งมาด้วยความเร็วสูง แซงเบียดเข้ามาทางขวามือของคุณหมอ ตัวถังของรถตู้ชนกับแฮนด์มือรถข้างขวาของรถมอเตอร์ไซค์อย่างแรงเสียงดังโครมใหญ่ รถมอเตอร์ไซค์เสียหลัก คุณหมอซึ่งฝึกเจริญสมาธิภาวนาจนชำนาญจึงนำใจไปไว้ที่ศูนย์กลางกายโดยนึกนิมิตถึงพระมหาสิริราชธาตุทันที โดยปกติตามแรงฟิสิกส์ เมื่อรถมอเตอร์ไซค์ วิ่งมาด้วยความเร็วและวิ่งตรงไปข้างหน้า แล้วมีแรงอีกแรงหนึ่งคือรถตู้ซึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วสูงมากเข้ามากระทบทางขวามือรถมอเตอร์ไซค์ของคุณหมอก็จะต้องพลิกคว่ำล้มมาทางซ้ายและอาจจะโดนรถที่ขับตามมาชนซ้ำอย่างแน่นอน แต่เหตุการณ์ไม่ได้เป็นไปตามนั้นรถของคุณหมอยังคงวิ่งต่อไปได้แต่เสียการทรงตัวจึงวิ่งแบบคดไปคดมาอย่างรวดเร็ว คุณหมอบอกว่า เหมือนมีอะไรบางอย่างมากระตุกล้อให้ตรง ส่วนคุณหมอก็มีสติอยู่ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลาคอยประคองไม่ให้รถล้มเสียก่อน รถวิ่งแบบคดไปคดมาเหมือนงูเลื้อยนี้ไปไกลได้ประมาณ ๑๐๐ เมตร รถกระตุกไป กระตุกมาถึง ๑๐ ครั้ง รถจึงค่อยสงบนิ่งและวิ่งไปข้างหน้าตรงๆ เป็นปกติได้ คุณหมอรู้สึกโล่งอกที่สามารถผ่านพ้นวินาทีวิกฤตินี้มาได้อย่างปลอดภัย และเชื่อมั่นว่าอานิสงส์ของการตรึกระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ โดยน้อมนำองค์พระมหาสิริราชธาตุมาตรึกเป็นนิมิตเป็นประจำ ท่านจะได้ช่วยคุ้มครองในยามภาวะวิกฤต เหนือการควบคุมนี้ได้เป็นอัศจรรย์

	น.พ.สุรินทร์ จิรนิรามัย กับรถมอเตอร์ไซด์ ที่ถูกรถตู้สีเทาเฉี่ยว

คุณหมอสุรินทร์นับได้ว่าเป็นบุคคลที่ตั้งตนไว้ชอบมาตั้งแต่ครั้งเป็นนิสิตเรื่อยมาจนปัจจุบันหลายปีเต็มที ให้ทาน ถือศีล เจริญภาวนา เป็นผู้นำบุญชั้นยอดชักชวนผู้อื่นให้บำเพ็ญบุญกุศลตาม เมื่อตอนสร้างพระธรรมกายประจำตัวนอกจากตนเองและครอบครัวจะร่วมกันสร้างเต็มที่แล้ว ยังชักชวนผู้อื่นสร้างได้กว่า ๓๐๐ องค์

บุญกุศลที่อบรมมาเนิ่นนานเหล่านี้เอง เป็นที่พึ่งได้ในยามคับขัน การเกิดอุบัติเหตุทุกชนิด มักมาจากสาเหตุอกุศลวิบากเก่าตามมาทวงหนี้ทัน เมื่อมีบุญคุ้มครอง บุญย่อมทำหน้าที่เบียดเบียนบาปกรรมเก่าให้ลดกำลังแรงลง เรียกว่า อุปปีฬกกรรม บีบคั้นกรรมตรงข้ามให้อ่อนลง ให้ผลได้ไม่เต็มที่

อีกประการหนึ่งการที่คุณหมอฝึกภาวนา เอาจิตหยุดไว้ที่ศูนย์กลางกายเป็นนิจสิน เมื่อเกิดอุบัติเหตุปุบปับ ใจก็ทำตามที่คุ้นเคย ตรึกระลึกถึงพระมหาสิริราชธาตุ ตรึกถึงคุณพระศรีรัตนตรัยทันทีเป็นอัตโนมัติ มหากุศลจิตเกิด รวมทั้งสติก็สามารถตั้งได้รวดเร็วกว่าคนธรรมดาที่ไม่เคยสนใจเรื่องภาวนา ทำให้สามารถประคองรถได้โดยไม่ตกใจมากมาย รถจึงไม่ล้ม ไม่เกิดอันตรายแต่อย่างใด