เรื่องที่ ๔๓๖ ขวดระเบิด... เกิดผวา
เสียวแปล๊บ เอ๊ะ! แต่คราวนี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมรู้สึกเหมือนเศษแก้วถูกผลักออกจากน่อง


 

		คุณชนัญธิดา เปิดบ้านกัลยาณมิตร เพื่อปฏิบัติธรรม ซึ่งเป็นทางมาแห่งบุญและความสุขในชีวิต

เรื่องของอุบัติเหตุอาจเกิดขึ้นได้ทุกเวลา แม้ว่าบางครั้งไม่ใช่เกิดเพราะเราเป็นต้นเหตุ แต่อาจมีสาเหตุมาจากคนข้างเคียงบวกกับความเคราะห์ร้ายของเราเองด้วย เหมือนอย่างที่คนโบราณท่านชอบพูดกันว่า “เคราะห์หามยามร้าย” สิ่งเหล่านี้ไม่มีอะไรเป็นสัญญาณเตือนภัยมาก่อน แต่ถ้าเรามีหลุมหลบภัยไว้ เมื่อถึงคราวเคราะห์ร้ายก็อาจพ้นภัยได้ หลุมหลบภัยที่ว่านี้คือ ดวงบุญที่กลั่นมาจากศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งมีอยู่ในมนุษย์ทุกคน

คุณชนัญธิดา กลิ่นสุคนธ์ โชคดีที่มีเพื่อนเป็นกัลยาณมิตร ชวนมากราบคุณยายอาจารย์อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่วัดพระธรรมกาย ในปี พ.ศ.๒๕๓๘ ขณะที่ได้กราบคุณยายอาจารย์เป็นครั้งแรก และบอกท่านว่า ตนเองมีโรคประจำตัวที่รักษาไม่หาย คือ โรคลิ้นหัวใจรั่วและตีบ คุณยายอาจารย์ท่านมองด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา และบอกให้เธอนั่งสมาธิให้มากๆ “ยายจะช่วย” คุณยายพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ถือเป็นบุญลาภอันประเสริฐของเธอจริงๆ ที่ได้มีโอกาสกราบคุณยายอาจารย์อุบาสิกาจันทร์ พอเธอกราบลาคุณยาย และก้าวเท้าออกจากห้องขนลุกซู่ ปีติและรู้สึกเบาโล่งไปหมดทั้งตัวโดยไม่ทราบสาเหตุ และเธอก็ได้มีโอกาสสร้างพระธรรมกายประจำตัวในปีนั้นเอง

ช่วงปี พ.ศ.๒๕๔๑ คุณอาท่านหนึ่งที่มีโอกาสรู้จักกันที่วัดพระธรรมกายได้แวะมาเยี่ยม คุณอาบอกว่า ท่านนั่งสมาธิเห็นคุณพ่อของคุณชนัญธิดาที่เสียชีวิตเมื่อปี ๒๕๓๗ ถึงสองครั้ง จากนั้นเพียงไม่กี่สัปดาห์ เธอก็ฝันเห็นคุณพ่อ เธอดีใจมากที่ได้พบท่าน และเดินไปถามท่านว่า “คุณพ่อช่วยดูพระองค์นี้ให้หน่อยนะคะ” พร้อมกับยื่นพระมหาสิริราชธาตุที่คล้องไว้ที่คอให้ท่านดู คุณพ่อมองดูแล้วตอบว่า “พระองค์นี้มีน้อยมากนะลูก เป็นสมบัติของข้างบน” พูดจบท่านก็เดินจากไป เธอจึงได้เดินทางไปที่วัดพระธรรมกายเพื่อทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวอุทิศไปให้คุณพ่อ และน้องชายซึ่งเสียชีวิตในปี พ.ศ. ๒๕๓๔ ด้วยอุบัติเหตุ

	ห้องพระที่คุณชนัญธิดา สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น และนั่งสมาธิทุกวัน วันที่ใจใสใจหยุดนิ่ง วันนั้นจะค้าขายดี ลูกค้าเข้าร้านตลอดวัน

ในวันนั้นเธอได้นำเทปโอวาทพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยที่กล่าวถึงอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุว่า เป็นธาตุศักดิ์สิทธิ์ที่เทวดาท่านรักษาไว้ ผู้ที่มีกำลังบุญมากก็จะได้เป็นเจ้าของ พอคุณแม่ได้ทราบประวัติของพระมหาสิริราชธาตุว่าเป็นธาตุที่ศักดิ์สิทธิ์ ท่านจึงรีบสร้างด้วยทันที เพราะการได้มีโอกาสสร้างพระธรรมกายประจำตัวด้วยตนเองนั้นจะได้รับทั้งบุญทั้งบารมี

	ที่เกิดเหตุที่ขวดน้ำอัดลมตกลงมาระเบิด และเศษแก้วกระเด็นมาถูกน่องของคุณชนัญธิดา แต่เหมือนมีบางอย่างมาคอยปัดเศษแก้วไว้

เมื่อคุณชนัญธิดารับองค์พระมหาสิริราชธาตุมา ได้สวดสรรเสริญท่านทุกวัน บางวันก็สวด ๓ จบ บางคืนก็เปิดเทปสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุตลอดทั้งคืนจนหลับไป ทุกๆ วันจะสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น นั่งสมาธิ ถ้าวันไหนนั่งได้นิ่ง ใจใสมองเห็นความสว่างภายใน จิตใจก็จะมีความสุข และเช้าวันนั้นจะขายของได้ดีมาก ลูกค้าเข้าร้านตลอดทั้งวัน

จากการที่เข้าวัดพระธรรมกาย ทำให้คุณชนัญธิดาใจเย็นขึ้น มีสติไตร่ตรองเหตุผลมากขึ้น บางครั้งพบกับคนที่ไม่เข้าใจวัด ไม่เห็นด้วยและคอยพูดถึงวัดในทางลบ เธอก็จะพยายามพูดกับเขาด้วยดี ไม่โกรธตอบ และพยายามชี้แจงเรื่องราวที่แท้จริงจนเขาเข้าใจ เพราะเธอคิดว่าการที่เราชี้แจงให้เขาเข้าใจในสิ่งที่ถูกต้องเป็นหน้าที่ของเรา และถือว่าเป็นบุญกุศลที่ช่วยให้เขาคิดได้ จะได้ไม่มีอคติต่อวัด ไม่หลงทางและเป็นอกุศลกรรมติดตัวไปภายภาคหน้า

         เช้าวันหนึ่ง คุณชนัญธิดาได้สวดมนต์ทำวัตรเช้าเสร็จ ก็ลงมาชั้นล่างซึ่งจัดเป็นร้านขายของชำร้านเล็กๆ เมื่อลงมาก็มีรถโค๊กนำน้ำอัดลมมาส่ง ชายที่ยกลังน้ำอัดลมทำหน้าที่อย่างแข็งขัน จัดแจงเรียงลังที่บรรจุขวดน้ำอัดลมไปตามลำดับ ขณะที่เขากำลังสาละวนอยู่กับการจัดเรียงอยู่นั้น เป็นจังหวะเดียวกันที่คุณชนัญธิดาเดินผ่านมาพอดี ทันใดนั้นขวดโค๊กก็หล่นจากลังที่เรียงอยู่ชั้นที่สาม เข้าใจว่าเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นไปเกี่ยว โดนขวดโค๊ก ขวดใบนั้นลอยจากชั้นที่สาม กระทบพื้นเสียงดังและระเบิดขึ้นทันทีที่ถึงพื้น เศษแก้วแตกกระจาย ส่วนหนึ่งกระเด็นมาที่น่องของเธอซึ่งสวมกางเกงขาสามส่วน เธอรีบกำองค์พระ อุทานอย่างตกใจว่า “อีกแล้วเหรอเนี่ย” มือที่กำองค์พระมหาสิริราชธาตุที่คล้องไว้ที่คอ ใจนึกถึงท่านทันที เพราะว่าครั้งหนึ่งเธอตั้งใจจะนำขวดโค๊กไปแช่ตู้เย็น แต่เอื้อมพลาด ขวดโค๊กที่วางอยู่บนลังชั้นที่สองตกลงมาแตก เศษแก้วปักเข้าที่น่องซ้ายจนเกือบมิด พี่เขยเป็นคนดึงออกให้ และบอกว่าแผลลึกมากให้รีบไปเย็บแผลที่โรงพยาบาล เลือดไหลไม่หยุดเพราะเธอเป็นโรคหัวใจต้องทานยาลดการจับตัวเป็นลิ่มของเลือด คุณหมอทำการเย็บถึง ๕ เข็ม ซึ่งครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์นั้นเธอยังไม่ได้รับพระมหาสิริราชธาตุ ต้องใช้เครื่องช่วยเดินเป็นเวลานานประมาณหนึ่งเดือนเนื่องจากขาบวมและปวดมาก

	ผลจากการหมั่นสวดมนต์ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย และหมั่นเจริญภาวนา คุ้มครองให้เธอและคุณแม่ปลอดภัยจากอุบัติเหตุอย่างอัศจรรย์

พอถึงครั้งนี้ขวดตกสูงกว่าครั้งแรก คนจัดเรียงขวดน้ำอัดลมรีบเข้ามาถาม “เป็นอะไรมากไหมครับ” เธอรู้สึกว่าเศษแก้วจากขวดโค๊กกระเด็นมาโดนน่องอย่างจัง เสียวแปล๊บ เอ๊ะ! แต่คราวนี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมรู้สึกเหมือนเศษแก้วถูกผลักออกจากน่อง เหมือนมีบางสิ่งอย่างบางอย่างมาผลักวัตถุสิ่งนี้ออกจากตัว แต่เธอก็ยังไม่ไว้วางใจสถานการณ์ เพราะยังจำได้ถึงความเจ็บเมื่อครั้งที่เคยโดนเศษแก้วปักเข้าเนื้อจนเลือดโชก จึงรีบเดินกะเผลกๆ ลากเท้าที่ยังคงมีเศษแก้วปนอยู่ไปที่ก๊อกน้ำ ไม่กล้าดูบาดแผล ปล่อยน้ำจากสายยางผ่านไปที่น่อง พยายามมองดูว่ามีเลือดไหลอยู่อีกหรือไม่ เปล่าเลย! ทุกอย่างเป็นปกติ

เธอมั่นใจขึ้นมาทันทีว่า มือที่กำองค์พระมหาสิริราชธาตุ และจิตที่น้อมไปยังท่าน เป็นสื่อให้เกิดอานุภาพที่ท่านได้แผ่มาปกป้องคุ้มครองอุบัติภัยครั้งนี้ได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะครั้งก่อนขวดตกถึงพื้นต่ำกว่านี้ยังต้องเย็บแผลถึง ๕ เข็ม
คนเราเมื่อจิตอยู่ในบุญแล้ว บุญนี้จะเป็นเหมือนพลังพิเศษ เป็นพลังมวลแห่งความบริสุทธิ์ที่คอยช่วยเหลือเราอยู่ บุญคือพลังงานชนิดหนึ่งที่ดึงดูดสิ่งที่ดี และผลักดันสิ่งที่ชั่วร้ายทั้งหลายออกไป บุญเป็นความใสสว่างบริสุทธิ์อัดแน่นอยู่ภายในกลางกายของแต่ละคน และมีที่เก็บเป็นดวงบุญใส และจะส่งกระแสบุญได้ตลอดเวลา

	หมั่นเข้าวัดปฏิบัติธรรมเพื่อเติมบุญบารมีให้กับตนเอง และครอบครัวทุกๆ อาทิตย์

เธอมีโรคประจำตัวคือโรคลิ้นหัวใจรั่วและตีบมาเป็นเวลากว่า ๒๐ ปี ครั้งหนึ่งเส้นโลหิตในสมองแตก เพราะเกิดจากภาวะแรงดันในเส้นเลือดสูงมาก ขณะที่เธอนั่งอยู่ที่บ้านกำลังดูทีวี อยู่ๆ ก็ล้มไปเฉยๆ พี่สาวที่เป็นพยาบาลรีบเข้ามาดู เธอพูดไม่ได้ลิ้นพันกันเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง พอไปถึงโรงพยาบาลความจำสับสน ควบคุมไม่ได้เพราะสมองซีกขวากระทบกระเทือน คุณหมอบอกว่า ถ้ามาช้ากว่านี้ต้องกลายเป็นอัมพาตแน่นอน เธอจึงต้องไปเช็คร่างกายที่โรงพยาบาลทุกๆ ๒ เดือนต่อครั้ง ต้องเจาะเลือดเพื่อตรวจดูค่าเลือด หากค่าเลือดสูงหรือต่ำเกินไปจะเป็นอันตราย เส้นสมองแตกอาจจะเป็นอัมพาตได้

เมื่อได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวแล้ว เธอได้ทำน้ำมนต์ วางแก้วน้ำไว้ข้างๆ องค์พระ อธิษฐานจิตขออานุภาพท่าน ช่วยให้ผลการตรวจเลือดเป็นปกติด้วย ล่าสุดเธอเพิ่งจะไปตรวจร่างกายเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๒ ที่ผ่านมา ทุกอย่างปกติมาตลอดสามครั้ง จนคุณหมอบอกว่านี่เป็นคนไข้รายแรกที่ผลเลือดเป็นปกติ ไม่ต้องเปลี่ยนตัวยาติดต่อกันเป็นเวลานาน คุณหมอบอกว่าถ้าเป็นคนไข้รายอื่นๆ คุณหมอจะต้องเปลี่ยนตัวยา เพื่อควบคุมค่าเลือดทุกครั้ง คุณชนัญธิดาดีใจมากที่ผลการตรวจเลือดเป็นปกติ นึกถึงคำอธิษฐานที่เธอได้สวดขออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุท่านช่วย และท่านก็ช่วยได้จริงๆ

	จุดเกิดเหตุบริเวณโต๊ะม้าหินอ่อนหลังบ้าน ที่คุณแม่อัญชลีหกล้มใบหน้าฟาดกับเหลี่ยมโต๊ะอย่างแรง แต่ไม่เป็นไร เพราะอานุภาพแห่งพระรัตนตรัย

เธอยังเล่าให้ฟังเพื่อตอกย้ำอานุภาพบุญนี้อีกว่า ภายในปีเดียวกัน ห่างกับเหตุการณ์ขวดระเบิดที่เพิ่งเกิดกับเธอได้แค่หนึ่งเดือนเท่านั้น คุณแม่อัญชลี กลิ่นสุคนธ์ ซักผ้าอยู่ที่ลานข้างบ้าน กำลังลุกจะไปตากผ้า ระหว่างทางที่เดินไป เป็นทางต่างระดับยกสูงจากพื้นประมาณหนึ่งศอก คุณแม่ก้าวเท้าพลาด ล้มทั้งยืนคะมำไปข้างหน้า โหนกแก้มกระแทกกับเหลี่ยมโต๊ะม้าหินอ่อนอย่างแรง คุณแม่ล้มลงไปโดยไม่มีที่ยึด ท่านกำองค์พระมหาสิริราชธาตุไว้แน่น พร้อมกับท่อง “อิติปิโสๆ” นั่งกับพื้นด้วยอาการมึนงงกับเหตุการณ์ พอดีหลานเดินมาพบเข้า “คุณป้าเป็นอะไรบ้าง” “ดูซิมีเลือดออกไหม ตรงขอบแว่นน่ะ” คุณแม่ถามหลานพยายามจ้องดูตอบว่า “ไม่เห็นมีเลือดออกเลย” คุณแม่แทบไม่เชื่อหูตนเอง ท่านล้มลงไปอย่างแรงและกระแทกระหว่างเนื้อกับหินที่แข็งมากเป็นไปได้อย่างไรที่ไม่แตกเลย ท่านกุมองค์พระมหาสิริราชธาตุพร้อมกับนึกถึงพระคุณของท่านที่ได้ช่วยไว้ นี่ถ้าหากท่านไม่ช่วยไว้ในครั้งนี้ใบหน้าคงต้อง แตกหรือนัยน์ตาอาจบอดก็ได้

ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ผู้ใดตั้งใจประพฤติปฏิบัติอย่างจริงจังสม่ำเสมอ ย่อมทำให้เกิดความสุขกายสุขใจ และพ้นจากภัยทั้งปวง