ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม

เพื่อนแท้คือบุญ

สหาโย อตฺถชาตสฺส โหติ มิตฺตํ ปุนปฺปุนํ
สยํ กตานิ ปุญฺญฺานิ ตํ มิตฺตํ สมฺปรายิกํ.

สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นบ่อย ๆ
บุญทั้งหลายที่ตนทำ เอง บุญนั้นจะเป็นมิตรในสัมปรายภพ

(สํ.ส. ๑๕/๕๑)

ยามเราเดือดร้อน ยามเราลำบาก ยามเราขาดแคลน
เราต้องการความช่วยเหลือจากใครคนใดคนหนึ่ง
“เพื่อนแท้” จะคอยหยิบยื่นความช่วยเหลือให้แก่เรา
“บุญ” ก็เช่นเดียวกัน เป็น “เพื่อนแท้” เสมอ
บุญเป็นเพื่อนแท้คอยช่วยเหลือตลอดเวลา
บุญคอยสนับสนุนให้เราเจริญรุ่งเรือง
บุญคอยตัดรอนสิ่งไม่ดีให้ตกไป
บุญคอยติดตาม ตามเราตลอด
ติดตามส่งผลแม้ภพเบื้องหน้า
ติดตามอำนวยสุขให้ในทิพยสถาน
ติดตามรักษาทุกภพทุกภูมิที่เราเกิด
เราจึงไม่ควรประมาท สั่งสมบุญให้ต่อเนื่อง
เพราะเราใช้บุญทุกวัน บุญก็ร่อยหรอได้
สร้างบุญเต็มที่ ผลบุญก็จะส่งเต็มที่เช่นกัน