นิทานอีสป เรื่อง แมวกับหนู
หนูสองตัวอาศัยอยู่ในบ้านใหญ่หลังหนึ่ง คืนวันหนึ่ง เมื่อเจ้าของบ้านเข้านอนแล้ว พวกมันพากันออกมาจากรู้ใกล้ห้องครัวเพื่อหาอาหารกินตามปกติ แต่ขณะที่รีบวิ่งตระไปยังตู้กับข้าว พวกมันก็ต้องหยุดชะงักอยู่กับที่ เมื่อเห็นแมวศัตรูตัวฉกาจของพวกมันนั่งเฝ้าอยู่ที่หน้าประตู หนูทั้งสองกำลังจะหันหลังกลับเพื่อวิ่งหนีแต่พวกมันรู้สึกแปลกใจเอามากๆ ที่เห็นเจ้าแมวจอมโหดยังนิ่งเฉยอยู่กับที่ ไม่วิ่งไล่จับอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อเห็นพวกมันอย่างที่เคยเป็น
ดังนั้นเจ้าหนูตัวหนึ่งจึงทำใจกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆ แต่แมวก็ยังนั่งนิ่งเลยพวกหนูหารู้ไม่ว่า ที่จริงแล้ว แมวเจ้าเล่ห์กำลังคอยทีอยู่อย่างสงบเพื่อให้พวกหนูตายใจ ซึ่งก็ได้ผล เพราะหนูเบาปัญญาทั้งสองคิดว่าแมวไม่สนใจมันแล้ว มันจึงรีบปีนขึ้นไปบนตู้กับข้าว แต่ทันทีที่พวกหนูทันหลังให้ แมวจอมโหดก็ใช้อุ้งมือที่มีเล็บอันแหลมคมของมันตะปบจับหนูทั้งสองตัวกินเป็นอาหารสมกับที่มันรอคอย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่าประมาทในสิ่งที่ดูเหมือนไม่เป็นอันตราย เพราะบางครั้งอันตรายซ่อนอยู่ในความสงบและท่าทีที่ไม่แสดงออก
หลักธรรมในพระพุทธศาสนา
นิทานนี้ตรงกับหลักธรรมหลายประการในพระพุทธศาสนา เช่น:
เรื่องนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการใช้ปัญญาและไม่ประมาทในชีวิตประจำวัน ซึ่งเป็นสิ่งที่นำไปสู่ความปลอดภัยและความสำเร็จในระยะยาว.