นิทานอีสป รวมนิทานอีสปพร้อมภาพประกอบ ข้อคิดสอนใจ

นิทานอีสป เรื่อง นกยูงกับนกกระสา

         นกยูงกับนกกระสาเป็นเพื่อนกัน วันหนึ่งนกทั้งสองตัวทะเลาะกันเรื่องความงาม โดยต่างฝ่ายต่างคุยว่าตัวเองเป็นนกที่สวยงามที่สุดในป่า

         "ข้ามีขนที่ขาวละอาดและอ่อนนุ่มกว่านกทุกๆ ตัว" นกกระสาบอกขณะสะบัดขนที่อ่อนนุ่มของมัน พร้อมกับกระพือปีกสีขาวดุจสำลีอวดนกนกยูง

         ส่วนนกยูงก็รีบรำแพนขนหางของมันทันที "แล้วเจ้าเคยเห็นนกตัวใดที่มีทั้งขนปีกและขนหางสวยสง่าและมีค่าเหมือนข้าบ้างล่ะ" นกยูงพูดขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง

         นกกระสาแม้รู้ว่าขนของตนสวยน้อยกว่า แต่มันรู้ว่าจะพูดเอาชนะนกยูงได้มันจึงย้อนถามนกยูงว่า "ขนปีกหางของท่านสวยก็จริงอยู่ แต่เวลามีภัยมาถึงตัวท่านจะใช้มันบินหนีแบบข้าได้หรือเปล่าล่ะ" ว่าแล้วมันก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับหันมาพูดย้ำต่ออีกว่า "ความสวยงามของขนปีกหางจะมีประโยชน์อะไร ถ้าไม่สามารถใช้ปกป้องชีวิตเจ้าของในยามจำเป็นได้"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 
สิ่งที่ดูสวยงาม อาจหาประโยชน์ไม่ได้ในยามคับขัน

นิทานนี้ตรงกับหลักธรรมหลายประการในพระพุทธศาสนา เช่น:

1. สันตุฏฐิ (ความสันโดษ): การพอใจในสิ่งที่ตนมีและรู้จักเห็นคุณค่าของมัน
2. อัตถสัมญญา (ความรู้ในประโยชน์): การมองสิ่งต่าง ๆ อย่างเป็นประโยชน์แท้จริง ไม่ยึดติดกับรูปลักษณ์ภายนอก
3. โยนิโสมนสิการ (การคิดอย่างแยบคาย): การพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ด้วยเหตุผลและมองลึกถึงแก่นแท้

นิทานเรื่องนี้สะท้อนให้เราเข้าใจว่า ความสวยงามภายนอกเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว แต่สิ่งที่มีคุณค่าจริงคือคุณลักษณะภายในและประโยชน์ที่นำมาใช้ได้จริงในชีวิต