นิทานอีสป เรื่อง คนเลี้ยงแกะกับสิงโต
วันหนึ่ง ในคอกแกะ คนเลี้ยงแกะได้นำฝูงแกะของเขาออกไปเลี้ยงตามปกติ เมื่อใกล้ค่ำ คนเลี้ยงแกะก็เริ่มต้อนแกะเข้าคอก แต่เมื่อเขาลองนับแกะดูก็พบว่ามีแกะตัวหนึ่งหายไป
ด้วยความร้อนใจ ชายเลี้ยงแกะจึงได้สวดอ้อนวอนต่อเทพเจ้าว่า "ท่านเทพเจ้า หากท่านบันดาลให้ข้าพบแกะตัวที่หายไป ข้าจะนำมันมาบูชายันต์แก่ท่านในทันที"
วันต่อมา เมื่อคนเลี้ยงแกะ ตอนแกะออกไปเลี้ยงตามเดิม เขาก็ได้พบแกะตัวที่หายไปถูกสิงโตตัวใหญ่จับไปและกำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย
จากนั้นสิงโตตัวนั้นก็หันกลับมาจู่โจมคนเลี้ยงแกะ คนเลี้ยงแกะจึงวิ่งหนีไปหลบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ และภาวนาต่อเทพเจ้าอีกครั้งว่า "ท่านเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ หากท่านช่วยให้ข้ารอดชีวิตจากกุ้งเล็บของสิงโต ผู้หิวโหยไปได้ ข้าจะบูชายันต์แกะให้กับท่านอีกตัวหนึ่งก็ได้"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การทำสัญญาหรือคำมั่นสัญญาโดยไม่จริงจังและขาดความสัตย์ซื่อจะไม่ส่งผลดี
หลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้อง
นิทานนี้เตือนใจให้เราเห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์และการไม่โลภ การกระทำที่เกิดจากความโลภอาจนำไปสู่ปัญหาที่ใหญ่หลวงในชีวิตได้ และการรักษาความจริงใจจะช่วยให้เราหลีกเลี่ยงอันตรายและผลร้ายในอนาคต
