นิทานอีสป รวมนิทานอีสปพร้อมภาพประกอบ ข้อคิดสอนใจ

นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับคันธนู

        วันหนึ่งนายพรานถือคันธนูคู่ใจออกไปล่าสัตว์ในป่า เขาล่าแพะได้ตัวหนึ่งจึงยกมันขึ้นมาพาดบ่าแล้วเดินทางกลับบ้าน

        ระหว่างที่เขากำลังเดินทางกลับบ้าน เขาได้พบหมูป่าตัวหนึ่ง เขาจึงวางแพะลงและเริ่มยิงธนูใส่หมูป่า แต่หมูป่ากลับต่อสู้และตรงเข้าขวิดนายพรานด้วยเขี้ยวอันแหลมคม จนทำให้นายพรานถึงแก่ความตาย ไม่นานหลังจากนายพรานเสียชีวิตลง เจ้าหมูป่าก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหวแล้วตายลงเช่นกัน

        เพียงครู่หนึ่ง หมาป่าตัวหนึ่งเดินผ่านมาพบศพของแพะ นายพราน หมูป่า และคันธนู หมาป่าดีใจมากพร้อมกับพูดขึ้นว่า "คันธนูนี้ช่างวิเศษจริงๆ ดูสิว่ามันได้บันดาลอาหารให้ข้ามากมายแค่ไหน" เมื่อพูดจบ มันจึงหยิบคันธนูขึ้นมา พยายามขึงสายธนูให้ตึง และได้ยิงลูกศรปักท้องของตัวเองตายในทันที

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ความโลภและความไม่รู้จักพออาจนำไปสู่อันตรายและความตาย
 

หลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้อง

• อวิชชา (ความไม่รู้): หมาป่าทำการใช้คันธนูโดยไม่เข้าใจวิธีใช้อย่างถูกต้อง เป็นการกระทำที่ขาดความรู้ (อวิชชา) จึงทำให้เกิดผลเสียตามมา
• สมาธิและสติ: การใช้สิ่งใดๆ ควรต้องมีการพิจารณาและใช้สติในการตัดสินใจ การกระทำโดยขาดสติและวิจารณญาณอาจนำไปสู่ผลที่ไม่ดี
• ผลของการกระทำ (กัมมันตะกรรม): ผลที่เกิดขึ้นจากการกระทำไม่รู้แจ้งของหมาป่าทำให้มันได้รับผลร้าย (การตาย) ซึ่งสอนให้รู้ว่า “ทุกการกระทำย่อมมีผลตามมา.”

สรุป นิทานนี้สอนให้เราเห็นถึงอันตรายของความโลภและการไม่รู้จักพอ รวมถึงผลของการกระทำที่อาจนำไปสู่อันตรายได้