เพราะว่ามหาทานบารมีจะเป็นเสบียงติดไปในภพเบื้องหน้าให้เราได้มีโภคทรัพย์สมบัติ การมีโภคทรัพย์สมบัติโดยไม่ต้องทำมาหากินมันจะทำให้เราลดปัญหาลดแรงกดดัน ไม่ต้องไปทำมาหากิน แต่ว่าเรามีทรัพย์รองรับอยู่ จะสร้างบารมีอย่างอื่นมันก็ง่าย นี่เป็นเรื่องที่สำคัญที่เราจะต้องทำ อย่าไปหวงแหน อย่าไปตระหนี่ อย่าไปคิดว่าโอมีอยู่แค่นี้เอง ให้ไปแล้วเดี๋ยวหมด ไม่ให้สิจะหมด นี่สำคัญนะจ๊ะ
ดูพุทธวิธีแก้จนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านใช้วิธีหนามยอกเอาหนามบ่ง การแก้จนมหาทุคตะ(คนยากจน)สมัยนี้เขาให้แจกเสื้อผ้าแจกอาหารนะ เขาไม่ได้ช่วยให้คนจนเลิกจน แค่ว่ามีอิ่มไปมื้อมีเสื่อผ้าใส่ไปชุด แล้วก็ช่วยแค่ชั่วคราวเท่านั้นเอง แล้วก็ปลื้มใหญ่เลยว่าได้รื้อสัตว์ขนสัตว์ ได้ช่วยเพื่อนมนุษย์ ช่วยจริง ได้ช่วยช่วงสั้นแต่ว่าไม่ได้ไปแก้ต้นเหตุ
ถ้าต้นเหตุต้องใช้แบบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านรู้ว่ากว่าจะมาเป็นมหาทุคตะ(คนยากจน)ได้จะต้องมีความตระหนี่อย่าแรงกล้าทีเดียว อดีตคนเคยรวยแต่มีความตระหนี่ดังนั้นไม่ช้าก็เลยเป็นคนยากจน เราจะต้องสั่งสมบุญให้เยอะจะได้เป็นคนที่รวยจนเคยนะจ๊ะ “รวยจนเคยนี่ดีกว่าคนเคยรวย” ไม่เชื่อลองดูก็ได้ “จนยากดีกว่ายากจน” “รวยจนเคย ดีกว่า คนเคยรวย”
ฉะนั้นต้อง ให้ให้ให้ให้ นำออกซะ นำออกก็แปรเปลี่ยนเป็นอริยทรัพย์ติดตัวเราไปเลย โจรปล้นไม่ได้ ไฟไหม้ไม่ได้ น้ำท่วมไม่ได้เลย ติดเราไปเลยแล้วก็ไปแปรรหัสอีกทีเป็นทิพยสมบัติ เป็นมนุษย์สมบัติ เป็นนิพพานสมบัติเยอะแยะเลย
คุณครูไม่ใหญ่
