หากต้องการพ้นทุกข์จริงๆ จะต้องปฏิบัติมรรคมีองค์8 ตั้งแต่สัมมาทิฏฐิ เรื่อยไปตามลำดับ 7ประการแรก ไม่อาจดับทุกข์ได้ แต่จะเป็นพลังผลักดัน ให้มาถึงข้อที่ 8 คือ สัมมาสมาธิ จะพ้นทุกข์ได้ต้องสัมมาสมาธิ หรือพูดภาษาชาวบ้าน คือ ต้องทำสมาธินั่นเอง ใจต้องกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว ไม่ข้องกับสิ่งใด
เมื่อใดใจและกายเป็นหนึ่งเดียวกัน ในตำแหน่งที่ถูกต้อง ก็จะขับเคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน แล้วหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานของชีวิตไปได้ เหมือนสารถีฝีมือดี นั่งอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้องของพวงมาลัย ก็สามารถขับเคลื่อนรถไปถึงจุดหมายปลายทางได้
ใจที่มาตั้งมั่นในศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบ ในคืนวันเพ็ญ เดือน 6 นั้น
ก็เป็นประดุจสารถีผู้ฉลาด ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง หลังตำแหน่งของพวงมาลัย ที่จะขับเคลื่อนใจไปสู่จุดหมายปลายทางได้ ตำแหน่งที่ถูกต้องในตัวนั้น อยู่ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 เหนือสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือ นี่คือคำตอบว่า ทำไมต้องศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 เพราะฐานอื่นๆ นั้นขับเคลื่อนไปไม่ถึง เหมือนเรานั่งไม่ถูกตำแหน่งของสารถี ที่จะขับเคลื่อนใจไปสู่จุดหมายปลายทางได้ เมื่อในยานพาหนะมีตำแหน่งอยู่เพียงตำแหน่งเดียว ที่พวงมาลัยตั้งอยู่ ตำแหน่งที่ถูกต้องก็มีเพียงที่เดียว คือ ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7
นี่แหละคือคำตอบว่า ทำไมต้อง ฐานที่ 7 และก็เป็นเช่นนี้กันทุกๆ พระองค์ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ต่างก็ขับเคลื่อนสรีระยนต์ ในตำแหน่งที่ถูกต้องตรงนี้ แล้วก็เคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน เห็นไปตามลำดับ จนกระทั่งเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว
พระเทพญาณมหามุนี
(หลวงพ่อธัมมชโย)
6 เมษายน 2551
จากหนังสือเมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร 2
