ปกติการทำวิชชาปราบมาร จะต้องอยู่ในอิริยาบถนั่งบนแผ่นฌาน ซึ่งแผ่นฌานจะเป็นประดุจอวัยวะหนึ่งของร่างกาย เหมือนแขน เหมือนขาไม่ว่าจะเป็นพระนิพพานที่ละเอียดๆท่านก็จะนั่งอยู่บนแผ่นฌานหรือแม้แต่เวลาเข้าถึงพระนิพพานในตัวแล้วเราก็จะเห็นว่า พระธรรมกายท่านนั่งอยู่บนแผ่นฌานอยู่ในอิริยาบถของผู้พระผู้พิชิตมารหรือปราบมาร การไปนรกสวรรค์ก็เหมือนกัน...ต้องเข้าฌานไปคือต้องเข้าไปในฌานให้ได้เพราะเข้าไปแล้วมีความสุขมีความบริสุทธิ์ มีความละเอียดยิ่งๆขึ้นจะทำให้ภาพที่เห็นชัดขึ้น
เพราะฉะนั้น ใจของผู้รู้จะต้องมีฌานตลอดเวลา...ประดุจรัตนบัลลังก์ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ทำอะไรหลายอย่าง อย่างในสมัยที่คุณยายไปช่วยพ่อในยมโลก...พระธรรมกายที่นั่งอยู่บนแผ่นฌานของคุณยายนี่แหละทำให้ไฟนรกดับ!เครื่องทัณฑทรมานสัตว์นรกหยุด!ตอนนั้นคุณยายเพิ่งได้ธรรมะใหม่ๆคุณยายถามคุณยายทองสุขว่า"พี่ๆฉันเห็นพ่อแล้วล่ะแล้วฉันควรทำอย่างไร"คุณยายทองสุขก็แนะนำว่าให้เอาแผ่นฌานเลื่อนไปรับ..พอเลื่อนไปปุ๊บก็ดูดพ่อเข้ามานั่งเลยเพราะฉะนั้นในฐานะที่เราเป็นลูกหลานหลวงปู่ เราต้องมีส่วนในการเข้าไปอยู่ในแผ่นฌานเป็นประดุจรัตนบัลลังก์ของท่านด้วยเกิดมาชาติหนึ่อย่างน้อยก็ต้องจารึกชื่อเข้าไปในแผ่นฌานของท่านให้ได้...เวลาท่านไปไหนจะได้หอบเราไปด้วย...
จากหนังสือ อยู่ในบุญ
มาหล่อหลวงปู่ทองคำกันนะคะ...
PAtch Pitchanun เรียบเรียง
