ย่ำพื้นฐานให้แน่น ๆ ให้ชำนาญ : การเรียนธรรมะ เรียนเพื่อประโยชน์ตนเอง และต้องมีพื้นฐาน เพราะฉะนั้น ต้องฝึกฝนให้มีพื้นฐานแน่น ๆ จนเห็นความแตกต่างด้วยตนเองเลยว่า เมื่อเรามีสัญญาปรุงแต่งกับไม่ปรุงแต่งต่างกันอย่างไร? ถ้านั่งแบบดันทุรังก็ไม่ได้ ให้ย่ำพื้นฐานให้แน่น ๆ ให้ชำนาญ พอมั่นใจ พื้นฐานแน่นแล้ว สามารถครอบครองจุดเล็กใสได้ มีความสุข ความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น ต่อเนื่องตลอดเส้นทาง สำคัญนะ เรียนแล้วต้องหายสงสัย ทำไปอย่างช้า ๆ ชัด ๆ ต่อไปจะยิ่งสนุกและมันส์ ไม่มีเบื่อ ต้องนั่งอย่างสบาย ๆ ไร้แรงกดดัน “ไม่ต้องกลัวช้า หยุดให้สมบูรณ์” ดูเหมือนช้า แต่จะเร็วและชัดเจน อย่าผ่านแบบคล่อง ๆ ไป ต้องผ่านแบบหยุดนิ่งได้
เอาใจจรดไว้ที่ศูนย์กลางกาย : ตื่นนอนขึ้นมาทุกวัน เราก็ต้องเอาใจจรดไว้ที่ศูนย์กลางกายนิ่ง ๆ จะได้เป็นนิสัย ฝึกให้เป็นอัตโนมัติ ใจจะได้ชุ่ม ๆ อยู่ในบุญ กิเลสต่าง ๆ จะไม่ได้ช่องเข้ามาทำให้ใจเราขุ่นมัว และจะได้รับบุญเบิกบานตลอดทั้งวัน
คุณครูไม่ใหญ่
