ความดีสากลกับการรักษาศีล ๕
พระสารีบุตรได้กล่าวไว้ในคัมภีร์ปฏิสัมภิทามรรคว่า
"ศีล คือเจตนา ความตั้งใจที่จะงดเว้นจากกายทุจริต ๓ คือไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์
ไม่ประพฤติผิดในกาม และวจีทุจริต ๔ คือ ไม่พูดเท็จ ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดเพ้อเจ้อ"
ชีวิตที่ปลอดภัย
ชีวิตที่ปลอดภัย คือชีวิตที่ไม่ละเมิดกฏแห่งกรรม หากแต่ละคนในสังคมรักษาศีล ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน ครอบครัว หรือสังคม ประเทศ โลกนั้น ย่อมมีความสงบสุขเรียบร้อย ไม่เกิดความวุ่นวาย การรักษาศีลจึงเป็นไปเพื่อประโยชน์ทั้งต่อตนเองและต่อสังคม
วัตถุประสงค์ในการรักษาศีล
การรักษาศีลมีวัตถุประสงค์ ๕ ประการ คือ
๑. เพื่อเป็นการป้องกันชีวิตของเราในภพชาติปัจจุบัน ไม่ให้พบกับความทุกข์ ความเดือดร้อน และความเสื่อมเสียอันเนื่องมาจากการเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
๒. เพื่อให้เกิดความสุข ความดีงาม ในการดำเนินชีวิต
๓. เพื่อให้เกิดความสงบร่มเย็น ความดีงามแก่ครอบครัวและสังคม
๔. เพื่อเป็นการป้องกันชีวิตของเรา ในภพชาติต่อไป ไม่ให้พบกับความทุกข์ ความเดือดร้อน และความเสื่อมเสีย อันเนื่องมาจากการเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
๕. เพื่อเป็นพื้นฐานในการพัฒนาคุณธรรมที่สูงขึ้นไป ได้แก่ สมาธิและปัญญา อันจะทำให้บรรลุมรรคผลนิพพานได้
อานิสงส์ของศีล ๕ กับการออกแบบชีวิต
ศีล ๕ ข้อ เราต้องรักษาให้เป็นปกติ ชีวิตของเราก็จะออกแบบให้สมบูรณ์ด้วยรูปสมบัติอย่างงดงาม อานิสงส์ของศีล ๕ กล่าวโดยย่อมีดังนี้
- ถ้าต้องการมีอายุยืน มีพละกำลังมาก ร่างกายแข็งแรง ไม่มีโรคภัยมาเบียดเบียน ไม่พิกลพิการ ให้รักษาศีล ข้อที่ ๑
- ถ้าต้องการให้ทรัพย์สินเงินทองที่เก็บรักษาไว้ ทั้งที่เป็นมรดกตกทอด ที่แสวงหามาได้ด้วยความสุจริต ไม่สูญหาย ปราศจากภัยต่างๆ เช่น อุบัติเหตุ อัคคีภัย ภัยธรรมชาติ ถูกขโมย ถูกโกง เป็นต้น ให้รักษาศีลข้อที่ ๒
- ถ้าต้องการสมหวังกับความรัก มีคู่ครองที่ซื่อสัตย์ มีรูปร่างหน้าตาดี ไม่อ้วนหรือว่าผอมเกินไป ไม่สูงหรือว่าเตี้ยเกินไป ไม่พานพบกับความเสียใจเรื่องคู่ครอง ไม่พลัดพรากจากคนรักหรือของรัก ไม่ถูกเพศตรงข้ามหลอกลวง ให้รักษาศีลข้อที่ ๓
- ถ้าต้องการมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ ฟันสวย ขาวสะอาด เรียบเสมอกันกลิ่นปากหอม คำพูดมีแต่คนเชื่อถือ ไม่ถูกใส่ร้อยป้ายสี ได้รับความจริงใจจากผู้อื่นอยู่เสมอ ให้รักษาศีลข้อที่ ๔
- ถ้าต้องการมีสติมั่นคง ความทรงจำดี ไม่หลงลืมง่าย ไม่โง่ ไม่เป็นบ้า ให้รักษาศีลข้อที่ ๕
ความดีสากล ส่งเสริมให้คนทุกเพศทุกวัย ปราศจากเวรภัยทั้ง ๕ ประการ สามารถรักษาศีล ๕ ได้เป็นนิจอีกด้วย นั่นคือ ส่งเสริมให้ทุกคน
๑. ไม่ฆ่าสัตว์
๒. ไม่ลักทรัพย์
๓. ไม่ประพฤติผิดในกาม
๔. ไม่พูดเท็จ
๕. ไม่เสพสุรายาเมา
กฏเกณฑ์ในการวินิจฉัย
กฏเกณฑ์ในการวินิจฉัย เรียกว่า องค์ของศีล เป็นเครื่องตัดสิน ถ้าครบองค์ของศีล ศีลข้อนั้นก็ขาด ถ้าไม่ครบองค์ที่วางไว้ ขาดไป หนึ่งหรือสองข้อ ถือว่าศีลไม่ขาด แต่ถือว่าศีลก็เศร้าหมอง องค์ของศีลที่วางไว้จึงเป็นเครื่องเตือนใจให้สำรวมระวังไม่ประมาท
................................................................................................................
จากหนังสือ ความดีสากล
โดย " พระราชภาวนาจารย์ วิ.(เผด็จ ทตฺตชีโว)
