“สัมมาอะระหัง” รวยอัศจรรย์
๒ ปี หนี้ ๒ ล้านหมด มีรถ ๕ คัน
สายไหม ปุวิชา (ซ้าย) คุณต่าย (ขวา)
ทีมงานเพชรสุวรรณการเกษตร
เริ่มมารู้จักการภาวนา “สัมมาอะระหัง” เพราะพี่ต่ายเห็นว่าหนูหน้าตาหม่นหมองอมทุกข์ ไม่สดใส ก็เลยสอนให้นั่งสมาธิภาวนา “สัมมาอะระหัง” จึงเริ่มนั่งไปเรื่อย ๆ ตอนแรกก็ไม่เชื่อ จนกระทั่งวันหนึ่งหนูติดงวดรถอยู่ประมาณ ๓ งวด งวดที่ ๔ รถจะโดนยึดแล้วเพราะไม่มีเงินไปใช้หนี้ ปกติหนูทำงานทุกวันตอนเย็นราว ๆ ๔ โมง ก่อนออกไปทำงานก็นั่งสมาธิ “สัมมาอะระหัง” พอออกไปทำงานวันนั้นเกิดอัศจรรย์ ยอดลูกค้ามาวันนั้น ๑๐๐ กว่ากระสอบ เราก็เริ่มจะเชื่อ เลยขอหลวงปู่ให้หนูหมดหนี้หมดสิน เหลือกินเหลือใช้ ขออย่างนี้ทุกวัน ทุกรอบ ทุกครั้งที่นั่ง หนี้ที่เรามีเป็นหนี้เงินดอกทั้งนั้นเลยค่ะ หนี้เป็นล้าน เราก็ขอมาเรื่อย ๆ เมื่อก่อนมีรถยนต์คันเดียวและติดงวดด้วยซ้ำไป ที่ดินหนูก็เพิ่งซื้อหลังจากเริ่ม “สัมมาอะระหัง” ตอนนี้หมดหนี้แล้ว รถยนต์มีอยู่ ๒ คัน รถหกล้อก็เพิ่งซื้อมา รวมถึงรถเกี่ยวและรถนวด ๒ คัน
หนูมีทีมขายอยู่ ๑๐ ทีม หนูสอนให้เขา “สัมมาอะระหัง” เมื่อก่อนที่ยังไม่นั่งสมาธิ ยังไม่ “สัมมาอะระหัง” หนูไม่มีลูกทีมเลย แต่พอ “สัมมาอะระหัง” และนั่งสมาธิมาเรื่อย ๆ หนูก็มีลูกทีมแตกเป็นหนึ่ง สอง สาม มาเรื่อย ๆเวลามีปัญหา มีเรื่องอะไรก็จะ “สัมมาอะระหัง” ขอให้ผ่านพ้นไปได้ ถามว่าอัศจรรย์ไหม ก็อัศจรรย์ เมื่อก่อนเหมือนไม่มีพี่มีน้อง เพราะเราจนมาก เป็นหนี้ ไม่มีใครคบ ทั้งเพื่อนบ้านทั้งญาติ จนกระทั่งวันนี้มีทีมงานเยอะแยะ ปีนี้ทีมขายปุ๋ยบริษัทอื่นหลายทีมอยู่ไม่ได้แล้ว ต้องหยุด แต่ทีมหนูยังไปได้
ตอนนี้น้องทีมงานก็เริ่มนั่งสมาธิ เมื่อก่อนไม่นั่ง ขายของยาก ก่อนนอนเราบอกให้นั่งสมาธิ ถ้านั่งสมาธิไม่ได้จริง ๆ ให้ภาวนา “สัมมาอะระหัง” วันละ ๕๐ จบ ตอนจะออกไปทำงาน ๔ โมงเย็น อาบน้ำแต่งตัวเสร็จให้นั่งสมาธิ แต่ช่วงไหนเศรษฐกิจฝืดจริง ๆ เราจะนั่งก่อนกินข้าว ตอนที่เรากินข้าวด้วยกัน ๗-๘ คน ให้ “สัมมาอะระหัง” เสียก่อน แล้วอธิษฐานพร้อมกันให้เราผ่านวิกฤตนี้ไปได้ตัวอย่างที่อธิษฐาน เช่น เวลาจะไปทำงานจะขอว่า ลูกจะทำบุญ วันนี้ให้ขายได้ ๑๐ กระสอบ ๒๐ กระสอบ พอไปทำงานก็ได้มาจริง ๆ พวกเราก็ใส่ซองไว้ที่หัวนอนวันละห้าบาทสิบบาทอย่างนี้ทุกวัน พอถึงเวลาก็เอาไปทำบุญคนที่ไม่นั่งสมาธิ ไม่ “สัมมาอะระหัง” เราสังเกตได้ว่าเขาไม่มียอดขายเลย เป็นหนี้กันทุกคน แต่พอ “สัมมาอะระหัง” หมดหนี้ มีรถฐานะความเป็นอยู่ของครอบครัวดีขึ้นมากต่างกันอย่างกับเหวขึ้นมาอยู่บนฟ้า อันนี้คือเรื่องจริง พลิกจริง ๆ เพราะว่าเมื่อก่อนนี้หนูก็จน ไม่มีจะกิน ตอนนี้เป็นไปได้อย่างไรอายุแค่ ๒๕ ปี ถ้ามารวมทรัพย์สินแล้วก็ไม่น้อยเขาไม่รู้ว่าเรานั่งสมาธิ เรา “สัมมาอะระหัง”
บางคนถามหนูว่า ถ้าคุณไม่ทำกิน คุณมัวแต่นั่ง “สัมมาอะระหัง” แล้วคุณจะมีกินไหมอันนี้บางคนคิดผิด เราทำมาหากินด้วย เรานั่งสมาธิ “สัมมาอะระหัง” ด้วยจึงจะถูก คนเราต้องมีบุญ ไม่ใช่ว่าจะทำแต่งานอย่างเดียว ไม่อยู่ในศีลในธรรม หนูคิดว่าแต่ละวันแม้หนูไม่ค่อยมีเวลาไปวัด แต่การนั่งสมาธิของหนูการหยอดเหรียญหยอดกระปุกของหนู ถือว่าหนูทำบุญทุกวัน เมื่อก่อนหนูคิดว่าไม่น่าจะได้ผลดีอะไร แต่พอมาลองทำดู ตอนนี้ ๒ ปีกว่า ๆ แล้ว สิ่งที่หนูได้เกินคุ้มค่ะ
