วัดน่าจะทำสังคมสงเคราะห์
ครูไม่ใหญ่ทำบุญทุกวันเลย สร้างพระธรรมกายประจำตัวทุกวัน ถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานแด่พระภิกษุสามเณรผู้ประพฤติธรรมทุกวัน สร้างลานธรรมทุกวัน กฐินรายวันอีกแล้วก็บุญอะไรอีกตั้งหลายอย่าง ทำทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ เพราะเราก็อยากรวยรายวัน แล้วก็อยากรวยทุกวัน รวยมาก็ไม่ใช่อะไรหรอก ก็จะนำมาสร้างบารมีต่อชาตินี้ไม่ค่อยได้เห็นเงินเห็นทองกับเขาหรอก เห็นเฉพาะอยู่ข้างหน้าแวบเดียว แล้วหายไปเลย
แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นสิ่งที่เป็นสาธารณประโยชน์ สาธารณกุศล ที่จะเป็นทั้งโรงเรียนและโรงพยาบาลเป็นโรงเรียนที่สอนให้รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ที่ไม่มีโรงเรียนไหน ๆ ในโลกเขาสอนกันเป็นโรงพยาบาลรักษาไข้ใจที่เกิดจากกิเลส โลภะ โทสะ โมหะซึ่งไม่มีโรงพยาบาลไหนเขารักษากันดังนั้น ปัจจัยที่ร่วมบุญกันมาไม่เสียเปล่าหรอกนะลูกนะ รวยก็เพื่อจะเอามาทำอย่างนี้แหละ หรือที่ชวนให้ลูก ๆ ทั้งหลายมารวย ก็เพื่อการนี้เหมือนกันเพราะฉะนั้น สิ่งที่เราสร้างเป็นทั้งโรงเรียน และโรงพยาบาล ให้ความรู้ทางใจเป็นวิชชาชีวิต และรักษาไข้ใจส่วนโรงเรียน โรงพยาบาลทางโลก ก็เป็นวิชาชีพ กับรักษาไข้กายมีคนเขาทำเยอะแล้วดังนั้นที่มีคำถามมาว่า วัดพระธรรมกายทำไม ไม่เอาไปสร้างตรงนั้นตรงนี้ ก็คนอื่นเขาสร้างกันอยู่แต่ตรงนี้ไม่ค่อยมีใครสร้าง แล้วก็ไม่มีใครสอน แล้วก็ไม่ค่อยมีใครจะมารักษาไข้ใจอย่างนี้แต่วัดวาอารามนี่แหละ ได้ช่วยกันทำสิ่งนี้ขึ้นมา ตรงนี้คนมองไม่ค่อยจะเห็นบอกว่าไปทำสังคมสงเคราะห์ดีกว่า นี่ก็เป็นสังเคราะห์สังคมเหมือนกัน สงเคราะห์สังคมตามพุทธวิธี ตามแบบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แบบท่านผู้รู้แต่นั่นก็สงเคราะห์แบบผู้ความรู้ยังไม่สมบูรณ์ คือมีความรู้บ้าง เพราะฉะนั้นที่ยังไม่เข้าใจก็พึงเข้าใจเสีย
โอวาทคุณครูไม่ใหญ่
