การแบ่งบันการให้ทาน
๑.หลักการทำทานให้ได้บุญมาก
ถาม
เรามีหลักการทำทานอย่างไร จึงจะได้บุญมาก
ตอบ
การให้ทานที่จะได้บุญมาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า ก่อนอื่นจะต้องทำให้ทานนั้นครบองค์ประกอบ ๔ ประการ คือ
๑. วัตถุบริสุทธิ์ ได้แก่ สิ่งที่จะให้ทานต้องเป็นของที่ได้จาก น้ำพัก น้ำแรง ของเราเอง ไม่ได้คดโกงใครเขา
๒. เจตนาบริสุทธิ์ ได้แก่ มีความตั้งใจที่จะให้ทานเพื่อกำจัดความตระหนี่ ความเห็นแก่ตัว ฆ่าความโลภให้สิ้นไปไม่ได้หวังลาภยศสรรเสริญเป็นเครื่องตอบแทน แต่ที่เสียสละให้เกิดเป็นบุญกุศลจริงๆ และการหวังได้บุญ ไม่ใช่เป็นความโลภน่ะ ขอให้พิจารณาแยกกันให้ดี
๓. ผู้ให้บริสุทธิ์ คือ ตัวผู้ให้ทานเองต้องมีศีล ๕ เป็นอย่างน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนใก้ก็มีใจผ่องใสชื่นบานเมื่อกำลังให้ จิตใจก็ผ่องใสอยู่หลังจากให้แล้ว ก็มีความยินดี ไม่นึกเสียดายเลย
๔. ผู้รับบริสุทธิ์ เช่น ถ้าเป็นพระภิกษุ ก็เป็นพระภิกษุที่หมดกิเลสหรือเป็นพระอรหันต์แล้วซึ่งจะทำให้ได้บุญมากเป็นพิเศษและได้บุญทันตาเห็น คือผลบุญจากการทำทานส่งผลในชาตินี้เลยไม่ต้องรอถึงชาติหน้าหรืออย่างน้อยแม้ท่านจะยังไม่หมดกิเลสก็ต้องเป็นพระภิกษุที่ตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่ เพื่อความหมดกิเลส ถ้าผู้รับคฤหัสถ์ที่มีศีลธรรมอันดี
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงวางหลักในการ ให้ทานไว้อย่างรอบคอบ และยังมีส่วนที่ลุ่มลึกไปตามลำดับอีกด้วย
กรณีตัวอย่างผลของการให้ทานของคนบางคน ที่ทรงเล่าให้แก่พระสงฆ์สาวกของพระองค์ฟังบ่อยๆเราพบว่า บุญที่เกิดจากการถวายทาน จะมีผลมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของการทำทานทั้ง ๔ ส่วน ว่าบริสุทธิ์มากน้อยแตกต่างกันอย่างไร
ถ้าบริสุทธิ์มาก ก็ได้บุญมาก โดยเฉพาะถ้าบริสุทธิ์มั่นคงมุ่งตรงต่อมรรคผลนิพพานแล้วจะได้ผลเป็นบุญมากเป็นพิเศษชนิดได้ผลทันตาเห็นทีเดียว อยากให้พวกเราไปหาพระไตรปิฎกมาอ่าน ในส่วนที่ที่เป็นพระสุตตันตปิฎก แล้วลองสังเกตดูว่าเป็นอย่างที่ตั้งข้อสังเกตไว้หรือเปล่านะ
จากหนังสือไขข้อข้องใจ
