ภารกิจหลักของคุณยาย
คุณยายเป็นหนึ่งในนักรบกองทัพธรรมที่มีหน้าที่ทําวิชชาเป็นหลัก นับตั้งแต่เข้าไปในโรงงาน ทําวิชชาของวัดปากน้ํา ภาษีเจริญ ซึ่งเป็นที่ชุมนุม ของผู้มีบุญญาธิการที่เข้าถึงพระธรรมกายแล้วท่านได้เข้าไปรวมกลุ่มเพื่อทํางานอันยิ่งใหญ่และ ศึกษาวิชชาธรรมกายขั้นสูง อันเป็นเรื่องยากเกินกว่า ที่คนทั่วไปจะเข้าใจจากคําบอกเล่า ยกเว้นแต่จะปฏิบัติด้วยตนเองจนรู้แจ้งเห็นจริงตามไปด้วย แม้ท่านมีภารกิจอันสูงส่งอยู่ภายในโรงงานทําวิชชา แต่เมื่อท่านเดินออกจากโรงงานทําวิชชาแล้ว ท่านก็ดูเหมือนแม่ชีธรรมดาๆ ที่เรียบง่ายคนหนึ่งเท่านั้น เพราะไม่มีใครทราบถึงภารกิจที่ท่านทําอยู่ สาเหตุที่ไม่มีใครล่วงรู้ก็เพราะโดยปกติแล้วผู้ทําวิชชาจะไม่ นําเรื่องราวในโรงงานออกมาพูดกัน เพราะคนทั่วไปที่อยู่ภายนอกอาจตามไม่ทันแล้วเข้าใจผิดคิดเห็นเป็น อย่างอื่นได้หากจะพูดก็พูดกันเองในหมู่ผู้ทําวิชชาเท่านั้น โดยพูดไม่กี่ประโยคก็เข้าใจได้เพราะเห็นแจ้งพร้อมๆ กันอยู่แล้ว
ในช่วงที่คุณยายเข้าไปในโรงงานทําวิชชาใหม่ๆ ท่านยังไม่คุ้นเคยกับภาษาที่ใช้ในโรงงาน ทําวิชชา แต่ท่านก็ตั้งใจมากและไม่เคยขาดการเข้าทําวิชชาแม้แต่เพียงวันเดียว ซึ่งการที่ใครคนใด คนหนึ่งจะสมัครใจอยู่ในพื้นที่อันจํากัด คือ บริเวณโรงงานทําวิชชา ไปมาแค่เพียงหอฉันกับโรงงาน และที่พักเป็นระยะเวลาหลายปีนับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายลองนึกดูว่าหากเราต้องอยู่ในบ้านสักหนึ่งปีโดย ไม่ต้องไปไหนเลย เพียงแค่เดินไปเปิดปิดประตูรั้ว หน้าบ้านแล้วกลับเข้าห้องมานั่งหลับตาเจริญภาวนาอย่างเดียวจะเป็นอย่างไร แต่คุณยายใช้ชีวิตในโรงงาน ทําวิชชานานหลายสิบปีโดยปฏิบัติกิจวัตรเหมือนกันทุกวันได้ท่านบอกว่าท่านไม่คิดเรื่องอื่นเลย คิดแต่เพียงเรื่องที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายเท่านั้น
คุณยายเล่าว่า ชีวิตของท่านในช่วงเวลานั้น มีความสุขมาก ท่านเป็นบุคคลที่อุดมไปด้วยคุณธรรม และคุณวิเศษภายในตัว แม้ภายนอกจะอ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้แต่ท่านสามารถตอบคําถามของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ํา ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายได้ทุกคําถาม ด้วยอานุภาพแห่งธรรมปฏิบัติ
คุณยายบอกหลวงพ่อว่า แม้ท่านจะต้องปฏิบัติธรรมนาน 6 ชั่วโมง ในช่วงกลางวันและอีก 6 ชั่วโมง ในช่วงกลางคืนทุกวัน แต่เมื่อออกจากหน้าที่ในโรงงานทําวิชชาแล้ว ท่านยังคงรักษาใจหยุดนิ่ง ต่อไปในทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะอาบน้ําล้างหน้า แปรงฟัน ซักเสื้อผ้า ใจของท่านก็ยังอยู่ในวิชชาตลอดเป็นเวลา หลายปีต่อเนื่องกัน จนสังขารภายนอกสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น แต่ทว่าผ่องใสด้วยรัศมีธรรมที่จับอยู่ทุกอณูเนื้อของท่าน
เมื่อถึงช่วงเปลี่ยนเวรการทําวิชชาในแต่ละรอบ พระเดชพระคุณหลวงปู่จะซักถามผู้ทําวิชชาว่าได้รู้เห็นอะไรบ้าง และเห็นอย่างไร ต่อจากนั้นท่านจะสั่งงานแล้วให้อีกกลุ่มหนึ่งเข้าไปสลับทําหน้าที่แทนหลวงปู่จะสั่งงานเพื่อให้เชื่อมวิชชากัน คือ ต้องรู้เห็นเหมือนๆ กันทั้งสองกลุ่ม คือปฏิบัติธรรมพร้อมๆ กัน จนกระทั่งญาณรู้เห็นจรดต่อกันแล้ว จากนั้นกลุ่มเดิมจะถอยออกไป แล้วกลุ่มใหม่ก็จะเข้ามาทําวิชชาแทน
สําหรับคุณยายแล้ว ท่านรักการทําวิชชามากจริงๆ แม้ว่าจะหมดช่วงเวลาที่ท่านต้องรับผิดชอบและสามารถลุกออกไปจากห้อง เพื่อให้อีกกลุ่มเข้ามาทําหน้าที่ต่อ แต่ท่านเล่าให้ฟังว่า เมื่อเขาลุกไปกันหมดแล้ว ยายก็ยังไม่ลุก ยังนั่งรอฟังว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่จะถ่ายทอดธรรมะ และสั่งงานทําวิชชาอะไรให้กับผู้ที่มารับช่วงต่อบ้าง คุณยายรอจนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงปู่สั่งงานจบแล้วจึงค่อยๆ ลุกออกไป
