ไม่ช่วยเหลือ เอื้อปัน มันไม่ผิด
แต่น้ำมิตร และน้ำใจ มันไร้สูญ
มีความแล้ง เหี่ยวเฉา เข้าพอกพูน
ทับทวีคูณ ความแห้ง แล้งน้ำใจ
อันคนแห้ง แล้งน้ำใจ ไมตรีรัก
หาคนซึ้ง พึ่งพิงพัก จักหาไหน
มีสำนัก มั่นสำนึก ตรึกตรองใจ
เป็นนักให้ นะคนดี ศรีชนเจริญ
๒๑ ม.ค. ๖๐
จากหนังสือ สารธรรมคำกวี ๔