เพิร์ธนี่ เธอเห็นพระ ตอน ทำน้ำมนต์เอง
เมื่อตอนที่แล้วกล่าวถึงเพิร์ธนี่ ที่เธอกล่าวว่ายกบุญให้สัมภเวสีผีไปหมด ตั้งแต่ปล่อยผีที่ข้างกำแพงวัด มาถึงช่วยอาให้หลุดพ้น เธอสัมผัสได้ว่าร่างกายเธออ่อนแอลง และบวกกับการเดินทางไกล พลังบุญในตัวลดลงทำให้ขาดสติเผลอหลับบ่อย.
เมื่อขาดสติบ่อยเธอเล่าให้ฟังว่าขณะอยู่ในพิธี ขณะที่ทุกคนมีสติแต่เธอได้เผลอหลับไปรู้สึกอีกครั้งหนึ่งก็เหมือนมีอะไรมาบีบไส้เธอ ซึ่งรับรู้ความรู้สึกได้ว่าไม่ใช่อาการปวดท้องธรรมดาเหมือนลำไส้ถูกบิดไปบิดมา เจ็บปวดทรมาน เธอจึงตัดสินใจบอกคุณพ่อคุณแม่ว่าให้ไปส่งที่พักหน่อยเถอะไม่ไหวแล้ว
ขณะอยู่ที่พักอาการปวดเหมือนถูกบีบลำไส้ก็ยังไม่หาย และจนถึงขั้นเกือบจะทนไม่ไหวตัดสินใจที่จะเรียกรถฉุกเฉินให้มารับ แต่คิดได้ว่าอาการปวดเช่นนี้ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ใช่การปวดแบบธรรมดา
จึงหลับตานึกถึงคุณของพระรัตนตรัยนึกถึงครูบาอาจารย์มหาปูชนียาจารย์และบุญที่เธอได้สั่งสมมา และพยายามเรียกสติกลับมาให้อยู่กับตัวเอง แต่ก็ทำได้ยากลำบาก เนื่องจากต้องสู้กับอาการปวดที่ทรมานอยู่
ทำให้นึกป้าหวิน (ถวิล วัติรางกูล)ท่านมีธรรมะที่ดีคนหนึ่งเข้ากลางคล่องว่องไว ท่านมักอยู่ท้ายสภาธรรมกายสากลหลังคาจาก ท่านบอกว่า เวลาความทุกข์จากโรคร้ายมาเบียดเบียน ใจที่เคยรักษาความใสได้ เข้ากลางคล่อง จะทำได้ยากลำบาก ต้องต่อสู้กับอาหารเจ็บปวดทรมาน ดังนั้น ตอนเราสุขภาพดีๆไม่มีโรคภัยเบียดเบียน ก็ต้องชิงช่วงรีบปฎิบัติธรรมกันให้ดีนะ
เมื่อคุณพ่อคุณแม่กลับมาถึงที่พักก็ได้ปรึกษาหารือกันถึงอาการปวดที่เหมือนมีใครมาบิดลำไส้ ไม่น่าใช่เรื่องปกติแน่ๆ เนื่องจากเกิดหลังจากนำวัตถุไม่มงคลไปคืน และขณะอยู่ในพิธีกรรมที่มีบรรยากาศยากจะอธิบาย แต่สัมผัสได้ถึงความผิดปกติ.
คุณแม่อดีตพยาบาลเก่า คุณพ่อนักวิทยาศาสตร์ทบทวนสาเหตุแล้ว คิดถึงเรื่องราวต่างๆ พลันก็นึกถึงพระมหาสิริราชธาตุ ที่แขวนอยู่ประจำตัว เป็นองค์ที่ได้รับมาจากมือของครูบาอาจารย์ที่รักและเคารพ เนื่องในงานการสร้างบารมีที่ทั้งสองลืมไม่ลง ปลื้มในบุญทุกครั้งที่เห็นพระของขวัญนี้
จึงตัดสินใจ นำองค์พระมหาสิริราชธาตุ ใส่แก้วน้ำ แล้วพากันทำสมาธิ ตั้งจิตมั่นอาราธนาบารมีธรรม คุณของพระรัตนตรัย มหาปูชนียาจารย์และบุญที่พ่อแม่ลูกได้กระทำไว้ดีแล้วในพระพุทธศาสนา ขอทำน้ำพุทธมนต์ สื่อกลางสร้างความเย็นและชำระล้างภัยต่างๆจากไสยเวทย์ มนดำ ที่มีผู้ไม่หวังดี เข้าใจผิด
ขออานุภาพศักดิ์สิทธิ์นี้ ให้เพิรธ์นี่ได้หายจากอาการปวด ที่เหมือนมีใครกำลังบิดลำไส้เธออยู่ด้วยเทอญ.
เพิร์ธนี่บอกว่า เมื่อดื่มพุทธน้ำมนต์ที่ทำแล้วรับรู้ได้ถึงความรู้สึกว่าเย็นไปทั่วท้อง อาการปวดที่เหมือนกับมือที่กำลังบิดไส้ คลายออกอาการก็ค่อยๆทุเลาลงไปประมาณ 70-80 เปอร์เซ็นต์ อย่างอัศจรรย์ เกือบเป็นปกติทีเดียว.
ทำให้นึกถึงเมื่อตอน ผี เข้าสิงน้องที่ช่วยงานบ้านโยมแม่ โยมแม่โทรมา บอกว่า พระช่วยด้วย ฟ้าโดนผีเข้า แล้วถ่ายทอดเสียงร้อง ที่กำลังโดนผีบิดไส้ (เล่าให้ฟังภายหลัง) เหมือนเพิร์ธนี่ เลย นอนบิดไปบิดมา ร้องด้วยความปวดทรมาน.
ตอนนั้นก็ให้โยมแม่ทำน้ำมนต์ด้วยพระมหาสิริราชธาตุเหมือนกัน แต่โยมแม่ไปหาหนังสือสวดสรรเสริญไม่เจอ จึงบอกท่านไป ว่า ไม่ต้องสวดท่านศักดิ์สิทธิ์อยู่แล้ว อาราธนาท่านใส่ขันน้ำ แล้วนึกถึงคุณของพระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นึกถึงหลวงปู่พระผู้ปราบมาร ขอบารมีให้ท่านช่วย
พอนำน้ำมนต์ที่ทำไปพรมร่างที่มีผีเข้า เขาก็ดิ้นบอกว่าร้อนๆ และกรอกใส่ปาก ร่างนั้นก็ดิ้น เหมือนดื่มน้ำร้อนเข้าไป. เรื่องราวเหล่านี้ หากใครไม่มีประสบการณ์ก็ยากที่จะเชื่อ แต่เหตุการณ์ของเพิร์ธนี่เหมือนกันกับเหตุการณ์ที่ตนเองเคยจบพบด้วยตนเองจึงเชื่อได้อย่างสนิทใจ.
สำหรับผู้อ่านที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม เผื่อต้องอยู่ในเหตุการณ์ ก็จะได้มีหนทางแก้ไข ต้องลองดู.
ติดตามเรื่องราว Ep.8 ตอน จบ. ที่ ที่สว่างที่สุด เรื่องราวจะเป็นอย่างไร จบอย่างไร ติดตามเร็วๆนี้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับเวลากับอารมณ์ บวกกับไลค์ความนิยมแสดงว่ามีคนสนใจ.
ปล.บทความเฉพาะผู้ที่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ตายแล้วไม่สูญ นรกสวรรค์มีจริง บุญบาปมีจริง ผลของทานและการอุทิศกุศลให้มีจริง ยังมีบุคคลที่เข้าถึงธรรมจริง.
สวัสดี/เจริญพร
มนวีโร ภิกฺขุ
7 กรกฎาคม พุทธศักราช 2563
ณ วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี
ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม
