คำพ่อ คำแม่
ตอน ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ
ลูกรัก...
มีอีกคำหนึ่งสำหรับเตือนใจคนทำงานคือ คำว่า “ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ” ซึ่งคู่กับคำว่า “ช้าเสียการ นานเสียกิจ” ดังได้บอกลูกไว้แล้ว คำว่าช้าเป็นการ นานเป็นคุณนี้หมายความว่า งานบางอย่างจะต้องทำด้วยความรอบคอบ ต้องทำไปตามระยะเวลาจะรีบเร่งทำไม่ได้ เพราะถ้ารีบเร่งทำอาจจะทำให้ผิดพลาดบกพร่องหรือล้มเหลวได้ ต้องทำแบบใจเย็นๆ ต้องรอเวลา ด้วยว่างานบางอย่างต้องรอเวลา ขึ้นอยู่กับเวลา มีการกำหนดเวลาเข้าไว้
เช่นในยามเจ็บป่วย หมอบอกว่าต้องพักฟื้น ห้ามทำงานหนัก ห้ามเดินทางเท่านั้นเท่านี้วัน ก็ต้องพักต้องหยุดไปตามนั้น แม้ว่าเราจะรู้สึกว่าตอนนี้สบายดีแล้ว สามารถทำได้เดินทางได้ ก็ต้องรอจนครบวันตามที่หมอกำหนด หากเราใจร้อนขึ้นไปทำงานหนักหรือเดินทางเข้า อาจเกิดความเสียหายแก่สุขภาพได้ ความเจ็บไข้อาจกลับมาและรุนแรงกว่าเก่าก็ได้ รอสักหน่อย ช้าไปสักนิด คงไม่ทำให้เสียการหรือเกิดโทษ ตรงข้ามกลับทำให้เป็นการคือเกิดคุณแก่ตัวเอง คือทำให้หายโรคได้เด็ดขาด
ด้วยเหตุนี้ท่านจึงเตือนสติเตือนใจไว้ว่า ถึงคราวช้าก็ต้องช้า ถึงคราวรอก็ต้องรอ ถึงคราวเร่งก็ต้องเร่ง ในบางครั้งเราอาจเกิดความรำคาญ เมื่อเห็นคนอื่นทำงานอืดอาดยืดยาดไม่ทันใจ แต่เราอาจไม่ทราบว่างานที่เขากำลังทำอยู่นั้นเป็นงานที่ต้องใช้เวลาเพื่อพิจารณา เพื่อไตร่ตรองให้รอบคอบ เพื่อมิให้เกิดความผิดพลาด เขาจึงทำอย่างใจเย็นด้วยถือคติว่า “ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ” น่าเอาอย่างเสียด้วยซ้ำไป
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
