โกหกแต่ละครั้ง ๆ มันตัดความกล้าลงไป
การจะตัดสินตัดใจในการทำงานใดก็ดี สิ่งที่ต้องรู้ขั้นต้น คือ ผลของการพูดเท็จ การพูดเท็จจะทำให้ความกล้าเผชิญความจริงมันหมดไป
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงเรียกสามเณรราหุลมาสอนตั้งแต่เล็ก ๆ ถึงโทษของการพูดเท็จ
จะเป็นนักตัดสินตัดใจแล้วอย่าพูดเท็จ แล้วจะไม่มีพลาด
ยังไม่พอ คนพูดเท็จ คือ คนที่ไม่กล้ายืนหยัดเผชิญกับความจริง คนพวกนี้จะไม่กล้าทุ่มตัวทำงาน แล้วใครที่แม้มีความรู้ แต่พอจะเอาความรู้นั้นมาใช้ เอามาใช้ไม่ได้ เพราะความมั่นใจที่มีอยู่จะหมดไป
โกหกแต่ละครั้ง ๆ มันตัดความกล้าลงไป
ที่สำคัญ คือ เมื่อนั่งปฎิบัติธรรม ธรรมที่ได้จะไม่จริง มันจะเจอภาพล้มเสีย โกหกแต่ละครั้งมันต้องล้มภาพจริงทิ้งสร้างภาพหลอกขึ้นมาในใจ โกหกบ่อย ๆ ก็เหมือนกับเปิดทีวีที่ภาพล้มบ่อยๆ
เพราะฉะนั้น สิ่งที่ครูบาอาจารย์เวลาฝึกศิษย์ห่วงก็คือ ลูกศิษย์คนไหนขี้โม้ ลูกศิษย์คนไหนขี้คุย ลูกศิษย์คนไหนเกี่ยงงาน ลูกศิษย์คนไหนที่มีข้อแม้เยอะ ๆ ไอ้ข้อแม้ คือ การสร้างภาพหลอกในใจทั้งนั้น
เพราะฉะนั้น เวลาใจมันนิ่งมันจะนิ่งไม่สนิท มันมีเชื้อรวนเรอยู่ข้างในสิ่งที่เห็นมันไม่จริง เพราะไปเจอของที่ฝึกหลอกตัวเองมาตลอดชีวิต คอยโผล่ขึ้นมากวน มันเห็นผิดจากความเป็นจริง มันเห็นจริงๆ แต่สิ่งที่เห็นมันไม่ใช่ของจริง
๑๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๑
หลวงพ่อทัตตชีโว